ปัจจัยและประโยชน์ในการรับผู้พ้นโทษเข้าทำงานในองค์กร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่องปัจจัยและประโยชน์ในการรับผู้พ้นโทษเข้าทำงานในองค์กร มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่ทำให้องค์กรรับผู้พ้นโทษเข้าทำงาน และ 2) ประโยชน์จากการรับผู้พ้นโทษเข้าทำงานในองค์กร การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) ซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์แบบเชิงลึก (In-depth interview) แบบกึ่งโครงสร้าง กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 10 คน โดยเป็นผู้ประกอบการ 5 คน จาก 5 องค์กรที่รับผู้พ้นโทษเข้าทำงานในองค์กร และผู้พ้นโทษที่ทำงานในองค์กรอีก 5 คน จาก 5 องค์กร ผลการศึกษาสำหรับคำถามวิจัยที่ 1 ปัจจัยที่ส่งผลในการรับผู้พ้นโทษเข้าทำงานในองค์กร พบว่า ประกอบไปด้วย 7 ปัจจัย คือ 1) ความตั้งใจพัฒนาตนเอง 2) ความซื่อตรง 3) การให้โอกาส 4) ความตั้งใจ แน่วแน่ในการทำงาน 5) สมรรถนะที่ตรงความต้องการ 6) ความรุนแรงของคดี 7) ขาดแรงงาน โดยผู้ประกอบการกล่าวถึงทั้ง 7 ปัจจัย ส่วนผู้พ้นโทษกล่าวถึง 4 ปัจจัยแรก สำหรับคำถามวิจัยที่ 2 ประโยชน์ในการรับผู้พ้นโทษเข้าทำงานในองค์กร พบว่า 1) เกิดประโยชน์ต่อสังคมช่วยให้ผู้พ้นโทษมีชีวิตที่ดี และไม่กลับไปกระทำผิดซ้ำ 2) เกิดประโยชน์ต่อองค์กรในการทำงานเนื่องจากผู้พ้นโทษมีประสบการณ์จากการกระทำความผิดและใช้ในการปกป้ององค์กรได้ และ 3) องค์กรได้คนดีมาทำงานในองค์กร
Article Details
1) เนื้อหาทั้งหมดของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ เจ้าของผลงานมีการคิด ค้นคว้า ทบทวนวิเคราะห์ สรุป เรียบเรียงและอ้างอิงข้อมูลโดยผู้แต่งเอง กองบรรณาธิการไม่มีส่วนร่วมรับผิดชอบ
2) บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ ต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น หากตรวจพบว่า มีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียวในการละเมิดลิขสิทธิ์
3) ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวารสารห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากทางกองบรรณาธิการวารสารฯ
เอกสารอ้างอิง
กิตติบดี ใยพูล. (2544). ปัญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนในประเทศไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมต่อ ผู้พ้นโทษในการเข้าทำงาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้รับการตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยรามคำแหง, กรุงเทพฯ
ณัฐนันท์ วิจิตรอักษร. (2561). ‘คนติดคุกซ้ำ’ ปัญหาที่เริ่มรุนแรงและอาจเรื้อรัง. กรุงเทพธุรกิจ. ค้นเมื่อ 24 ตุลาคม 2561, จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/640564
ธันยพร บัวทอง. (2561). ‘แม่’ ผู้ให้ชีวิตใหม่แก่ผู้ต้องขังหญิงผ่านร้านนวด. ค้นเมื่อ 15 เมษายน 2561, จาก https://www.bbc.com/thai/thailand-42594778
นันทนา ชัยจิตวนิช. (2534). ความเป็นไปได้ในการพัฒนาบทบาทขององค์กรเอกชนต่อการสงเคราะห์หลังปล่อย: ศึกษาเฉพาะกรณีองค์กรเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้รับการตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
บีบีซี นิวส์ ไทย. (2558). ร้านอาหารที่พนักงานทั้งร้านเป็นนักโทษหญิง. ค้นเมื่อ 21 กันยายน 2561, จาก https://www.youtube.com/watch?v=hYHXGhtypNI
ปิยะนุช เงินคล้าย และพงศ์สัณฑ์ ศรีสมทรัพย์. (2556). โครงการศึกษาวิจัยการจัดตั้งองค์กรช่วยเหลือผู้พ้นโทษ. วารสารกระบวนการยุติธรรม, 9(2).
พรชัย ขันตี. (2553). ทฤษฎีอาชญาวิทยา: หลักการงานวิจัยและนโยบายประยุกต์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ หจก.สุเนตร์ฟิล์ม.
มนตรา งามวาจา. (2555). แนวทางการพัฒนาการสงเคราะห์ผู้กระทําผิดหลังปล่อย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล, กรุงเทพฯ.
สิทธิภา โลจายะ. (2554). การยอมรับเข้าทำงานของผู้บริหารต่อผู้พ้นโทษหญิงที่ได้รับการฟื้นฟู: ศึกษากรณีโรงงาน อุตสาหกรรม จังหวัดสมุทรปราการ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้รับการตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
Becker, H.S. (1963). Outsider: Studies in the Sociology of Deviance. New York: The Free.
Hirschi, T. (1969). Causer of delinquency. Berkeley. CA: University of California Press.
Mutthanuch M. (2017). Women in Prisons for drug-related offences: Challenge of Decriminalisation and Putting the ‘Bangkok Rules’ into practice in order to solve prison overcrowding in Thailand (Unpublished doctoral dissertation). University of Aberdeen.
Rogers, E.M. (1983). Diffusion of Innovation (3rd ed.). New York: The Free Press.
Svönudóttir, S. O. R. (2015). A study on repeat offenders’ experience in society between prison sentences in Iceland. (Unpublished master’s thesis). Aalborg University: Aalborg East.
Translated Thai References
Buatong, T. (2018). ‘Mae’ phu hi cheevitmai kar phutongkhung [‘Mother’ who gives new lives to female inmates through massage shop]. Retrieved April 15, 2018, from https://www.bbc.com/thai/thailand-42594778
Chaijitwanich, N. (1991). Possibilities for developing the role of private organizations in hiring former convicts: A case study of private organizations in Bangkok. (Unpublished Master’s thesis). Thammasat University, Bangkok.
Department of Corrections, Ministry of Justice. (2018). Rayngan satati phutongkhang tuapated [Corrections Statistics Nationwide Report]. Retrieved October 24, 2018, from https://www.correct.go.th/rt103pdf/report_index.php#
Khantee, P. (2010). Tidsadee achayavittaya: lakkarn nganvijai la nayobayprayuk [Criminological Theory: Principles of Research and Applied Policy]. Bangkok: Sunetfirm Printing.
Lojaya, S. (2011). Management’s acceptance of hiring female former convicts who had been through rehabilitate program: A case study of a factory in Samutprakarn. (Unpublished Master’s thesis). Chulalongkorn University: Bangkok.
Ngamwajava, M. (2012). Guidelines for the development of housing aid for offenders after release (Unpublished master’s thesis) Mahidol University: Bangkok
Ngernklai, P., & Somsomsub, P. (2016). A research project on establishing the organization to assist the acquittal. Journal of Justice Process, 9(2).
Thai BBC News. (2015). Ran arharn ti panakngan tung rang pen naktodying [The restaurant that all employees were female former convicts]. Retrieved September 21, 2018, from https://www.youtube.com/watch?v=hYHXGhtypNI
Wichitaksorn, N. (2018). ‘Kon tid kuk sum’ Punha ti arj runrang la ruearung ['Repeat offenders' are serious and potentially chronic problems.]. Bangkok Business. Retrieved October 24, 2018, from https://www.bangkokbiznews.com/ blog/detail/640564
Yaipool, K. (2001). Human Rights Violation Problem in Thailand: A Case Study of Unfair Treatment of Hiring Former Convicts. (Unpublished doctoral dissertation). Ramkhamhaeng University, Bangkok.
