อิทธิพลของการอบรมเลี้ยงดู การรับข่าวสาร ทัศนคติ และแรงจูงใจ ที่มีต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะของผู้ที่อยู่ในวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของการอบรมเลี้ยงดู และการรับข่าวสารที่มีต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะโดยผ่านทัศนคติในการทำกิจกรรมและแรงจูงใจในการมีส่วนร่วมของผู้ที่อยู่ในวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ Simultaneous equations model เก็บรวบรวมข้อมูลจากตัวอย่างผู้ที่มีอายุระหว่าง 20-59 ปี จำนวนทั้งสิ้น 384 คน โดยการใช้แบบสอบถามออนไลน์ และใช้มาตราวัดแบบมาตรประมาณค่า (Rating scale) 5 ระดับ
ผลการศึกษาพบว่า พฤติกรรมจิตสาธารณะ 3 รูปแบบ ได้แก่ การบริจาคเงิน การช่วยเหลือคนแปลกหน้า และการเป็นอาสาสมัคร ได้รับอิทธิพลจากการอบรมเลี้ยงดูและการรับข่าวสารโดยผ่านทัศนคติในการทำกิจกรรมและแรงจูงใจในการมีส่วนร่วม ทั้งนี้ ค่าความสอดคล้องของตัวแบบ ได้แก่ ค่าไคสแควร์สัมพัทธ์ เท่ากับ 4.108 ค่า GFI เท่ากับ 0.829 ค่า CFI เท่ากับ 0.870 ค่า RMSEA เท่ากับ 0.090 ค่า SRMR เท่ากับ 0.076 และค่า NFI เท่ากับ 0.836 ผลการวิเคราะห์ พบว่า การอบรมเลี้ยงดูมีอิทธิพลทางอ้อมเชิงบวกต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะโดยอ้อมผ่านทัศนคติ โดยการอบรมเลี้ยงดูมีขนาดของอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.107 ร้อยละ 64.48 ของอิทธิพลดังกล่าวผ่านทัศนคติ การรับข่าวสาร
มีอิทธิพลเชิงบวกทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะโดยอ้อมผ่านแรงจูงใจ มีขนาดของอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.287 ร้อยละ 82.93 เป็นอิทธิพลทางตรง ตัวแปรทั้งหมดในตัวแบบสามารถร่วมอธิบายพฤติกรรมจิตสาธารณะ ได้ร้อยละ 17.00
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1) เนื้อหาทั้งหมดของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ เจ้าของผลงานมีการคิด ค้นคว้า ทบทวนวิเคราะห์ สรุป เรียบเรียงและอ้างอิงข้อมูลโดยผู้แต่งเอง กองบรรณาธิการไม่มีส่วนร่วมรับผิดชอบ
2) บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ ต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น หากตรวจพบว่า มีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียวในการละเมิดลิขสิทธิ์
3) ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวารสารห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากทางกองบรรณาธิการวารสารฯ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). แนวการจัดทำแผนการสอนพัฒนาศักยภาพ: โครงการทดลองพัฒนา ศักยภาพของเด็กไทย. ชวนการพิมพ์.
ไกดานาน แก๊งแฮร์. (2556, 4 มีนาคม). เปิดพฤติกรรม “การให้”. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (Thai Health). https://www.thaihealth.or.th/Content/20146-เปิดโพลพฤติ
เครือข่ายจิตอาสา. (ม.ป.ป.). ความเป็นมาของเครือข่ายจิตอาสา. http://www.volunteerspirit.org/?page_id=22895
จิตติยา วาจี. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. http://www.etheses.rbru.ac.th/pdf-uploads/allfile-228-file01-2017-02-17-10-31-58.pdf
จุฑาพร นาครอด. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการมีจิตสาธารณะของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2 ในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร เขต 3. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Ed_Re_Sta/Chutapon_N.pdf
ชาวอาเจะห์รำลึก 15 ปี มหาสึนามิ 26 ธ.ค. (2562, 26 ธันวาคม). เดลินิวส์. https://www.daily news.co.th/foreign/749013/
ณัฐณิชากร ศรีบริบูรณ์. (2550). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของจิตอาสาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. https://dric.nrct.go.th/index.php?/Search/SearchDetail/200884
ดุษฎี มัชฌิมาภิโร. (2556). การพัฒนาจิตสาธารณะสำหรับเยาวชนไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(46), 13-23.
ดุษฎี โยเหลา. (2535). การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการอบรมเลี้ยงดูเด็กในประเทศไทยโดยใช้ การวิเคราะห์เมต้า. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทีมงานความสุขประเทศไทย. (2560, 31 สิงหาคม). กระบวนการจิตตปัญญาศึกษา. https://www.happinessisthailand.com/2017/08/31/spiritual-intelligence/
ธนาคารจิตอาสา. (ม.ป.ป.). จำนวนอาสาสมัคร ชั่วโมงการทำจิตอาสา และงานอาสาสมัครในระบบ. https://www.jitarsabank.com/home
ธิดาชนก วงค์พิทักษ์. (2556). ปัจจัยจิตสังคมที่ส่งผลต่อพฤติกรรมจิตอาสาของนิสิตมหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. http://ir.swu.ac.th/xmlui/bitstream/handle/123456789/4213/Tidachanok_W.pdf
นิพิฐพนธ์ แสงด้วง. (2560). เส้นทางการทำงานอาสา และรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมอาสาที่ส่งผลต่อการคงอยู่ในการทำงานอาสา ของบุคลากรมหาวิทยาลัยภาครัฐ. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. http://bsris.swu.ac.th/thesis/53199120065RB999f.pdf
เปิดผลสำรวจ ปชช. 'สังคมไทย ร่วมใจ สร้างจิตสาธารณะ'. (2562, 6 กรกฎาคม). กรุงเทพธุรกิจ. https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/ 839912
พรรณธิภา เอี่ยมสิริปรีดา, อัจศรา ประเสริฐสิน, และ นริสนา พึ่งโพธิ์สภ. (2561). แนวคิดและทฤษฎีในการศึกษาแรงจูงใจอาสาเพื่อการส่งเสริมการเป็นพลเมืองใส่ใจสังคม. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 13 (37), 1-16.
ภูมิพิพัฒน์ รักพรมงคล. (2557). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทย. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 11(1), 34-40.
เมเนเจอร์ ออนไลน์. (2548, 3 มกราคม). กองทัพอาสาสมัคร และความหวาดผวาที่วัดย่านยาว. https://mgronline.com/daily/detail/9480000000503
ศูนย์คุณธรรม (องค์การมหาชน), อริศรา เล็กสรรเสริญ และคณะ. (2562). องค์ความรู้ผลการขับเคลื่อนสมัชชาคุณธรรมแห่งชาติ. มหาวิทยาลัยมหิดล. https://moralcenter.or.th/images/PDF-ITA/O33%20องค์ความรู้ผลการขับเคลื่อนสมัชชาคุณธรรม.pdf
สิน สื่อสวน. (2561). การส่งเสริมคุณธรรม “พอเพียง วินัย สุจริต จิตอาสา” สร้างคนดีสู่สังคม. ศูนย์คุณธรรม (องค์การมหาชน).
สุพจน์ ทรายแก้ว. (2546). จิตสำนึกสาธารณะการก่อรูปและกระบวนการเสริมสร้าง. วารสารเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์, 4(1), 45.
สำนักงานคณะกรรมการมาตรฐานการบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น. (2550). รายงานประจำปี 2550 คณะกรรมการมาตรฐานการบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น (ก.ถ.) และ สำนักงานคณะกรรมการมาตรฐานการบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น (สำนักงาน ก.ถ.). http://www.local.moi.go.th/plp2550.pdf
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (ม.ป.ป.). สถิติประชากรศาสตร์ ประชากรและเคหะ.http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/01.aspx
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580 (ฉบับประกาศราชกิจจานุเบกษา). ผู้แต่ง.
อัจศรา ประเสริฐสิน. (2558). การพัฒนารูปแบบการวัดคุณลักษณะอันพึงประสงค์ 8 ประการของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา. สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). https://www.niets.or.th/th/content/download/2637
อัญชลิกา ผิวเพชร, นุชวนา เหลืองอังกูล, และ บังอร กุมพล. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 17(1), 331-342.
Abuiyada, R. (2018). Students’ Attitudes towards voluntary services: A study of Dhofar University. Journal of Sociology and Social Work, 6(1), 73-80.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice- Hall, Inc.
Baumgartner, H., & Homburg, C. (1996). Applications of structural equation modeling in marketing and consumer research: A review. International Journal of Research in Marketing, 13, 139-161.
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. In K. A. Bollen and J. S. Long (Eds.), Testing structural equation models (pp. 136-162). Sage.
Burns, D. J. (2010). Motivations to volunteer and benefits from service learning: An exploration of marketing students. Journal for Advancement of Marketing Education, 18.
Clary, E. G., Snyder, M., Ridge, R. D., Copeland, J., Stukas, A. A., Haugen, J., & Miene, P. (1998). Understanding and assessing the motivations of volunteers: A functional approach. Journal of personality and social psychology, 74(6), 1516.
Cobb, S. (1976). Social support as a moderate of life stress. Psychosomatic medicine. 38(5), 300-314.
Doll, W. J., Xia, W., & Torkzadeh, G. (1994). A confirmatory factor analysis of the end-user computing satisfaction instrument. Mis Quarterly, 18(4), 453-461.
Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975). Belief, attitude, intention, and behavior: An introduction to theory and research. Addison-Wesley.
Hair Jr, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Prentice Hall.
Hooper, D., Coughlan, J., Mullen, M. (2008). Structural Equation Modelling: Guidelines for Determining Model Fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling: Sensitivity to underparameterized model misspecification. Psychol. Methods, 3(4), 424–453.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6(1), 1-55.
Kavčič, T., Podlesek, A., & Zupančič, M. (2012). The role of early childhood personality in the developmental course of social adjustment. International Journal of Behavioral Development, 36, 215 - 225.
Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). Guilford publications.
Kohlberg, L. (1976). Moral stages and moralization: The cognitive-development approach. Moral development and behavior: Theory research and social issues, 31-53.
Littlepage, L., Obergfell, E., & Zanin, G. (2003). Family volunteering: An exploratory study of the impact on families. https://archives.iupui.edu/handle/2450/438
Ma, H. K., Cheung, P. C., & Shek, D. T. (2007). The relation of prosocial orientation to peer interactions, family social environment and personality of Chinese adolescents. International Journal of Behavioral Development, 31(1), 12-18.
Pender, N. J.; Murdaugh, C.L.; & Parsons, M.A. (2006). Health promotion in nursing practice. (5th ed.). Pearson Prentice Hall.
Schervish, P. G., Hodgkinson, V. A., & Gates, M. J. (1995). Care and Community in Modern Society Passing on the Tradition of Service to Future Generations. Jossey-Bass.
Shye, S. (2010). The motivation to volunteer: A systemic quality of life theory. Social Indicators Research, 98(2), 183-200.
UN Volunteers. (n.d.). Volunteerism and the Global Goals. Retrieved February 15, 2020, from https://www.unv.org/volunteerism-and-global-goals