ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มผลผลิตการบริการและประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจบริการในจังหวัดภูเก็ต
คำสำคัญ:
การเพิ่มผลผลิตการบริการ, ประสิทธิภาพการดำเนินงาน, ธุรกิจบริการบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์แบบจำลองปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มผลผลิตการบริการและประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจบริการในจังหวัดภูเก็ต เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลจากผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมภาคธุรกิจบริการในจังหวัดภูเก็ต จำนวน 325 ตัวอย่าง โดยอาศัยการสุ่มตัวอย่างตัวอย่างแบบสะดวก และผลการทดสอบค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม (Reliability) เท่ากับ 0.923 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน
ผลการศึกษาพบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้อง = 32.16, /df = 1.19, p-value = 0.20, GFI = 0.99, AGFI = 0.98, RMR = 0.01, RMSEA = 0.01 และ CFI = 1.00 มีความเหมาะสมสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐาน และพบว่า ปัจจัยส่งเสริมแรงงานสัมพันธ์ที่ดี ปัจจัยสภาพแวดล้อมในการทำงาน และปัจจัยความสุขในการทำงาน ส่งอิทธิพลทางตรงต่อการเพิ่มผลผลิตการบริการ โดยมีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.38, 0.54 และ 0.43 ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และพบว่า ปัจจัยส่งเสริมแรงงานสัมพันธ์ที่ดี ปัจจัยสภาพแวดล้อมในการทำงาน ปัจจัยความสุขในการทำงาน และการเพิ่มผลผลิตการบริการ ส่งอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจบริการ มีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.43, 0.57 0.48 และ 0.58 ตามลำดับ ในขณะที่ประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจบริการ ได้รับอิทธิทางอ้อมจากปัจจัยส่งเสริมแรงงานสัมพันธ์ที่ดี ปัจจัยสภาพแวดล้อมในการทำงาน ปัจจัยความสุขในการทำงาน ผ่านตัวแปรการเพิ่มผลผลิตการบริการ โดยมีขนาดอิทธิพลทางอ้อมเท่ากับ 0.05, 0.03 และ 0.05 ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยแบบจำลองเชิงสาเหตุดังกล่าว สามารถอธิบายปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มผลผลิตการบริการและประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจบริการในจังหวัดภูเก็ต ได้ร้อยละ 76.0 (R2=0.76)
