นวัตกรรมเสาไม้เทียมจากพลาสติกเหลือใช้เพื่อสร้างแนวรั้วกันคลื่นชายหาด

บทคัดย่อ

ปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเลของประเทศไทย จากกระแสคลื่นและลมทำให้ชายฝั่งถูกกัดเซาะจนไม่เหลือพื้นที่ชายหาด การแก้ปัญหาโดยใช้การก่อสร้างต่างๆแต่กลับพบว่าแก้ปัญหาได้แต่ก็ก่อปัญหาใหม่เพิ่มขึ้นมา การแก้ปัญหาด้วยการใช้ไม้รั้วดักคลื่นโดยไม้ไผ่จึงเป็นการแก้ปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งอย่างหนึ่ง แต่แนวรั้วไม้กันคลื่นชายฝั่งทะเลที่ใช้งานในปัจจุบัน ใช้วัสดุที่ได้จากไม้จริงตามธรรมชาติ ได้แก่ ไม้ไผ่ ไม้ยูคาลิปตัส ไม้สน มีข้อจำกัดคือ อายุการใช้งานสั้น สภาพไม่คงทน ผุพังง่าย ทำให้สิ้นเปลืองงบประมาณและไม่สามารถแก้ไขปัญหาการกัดเซาะตามแนวชายหาดได้อย่างยั่งยืน ผู้วิจัยจึงมีแนวคิดออกแบบ พัฒนานวัตกรรมเสาไม้เทียมแทนเสาไม้ธรรมชาติเดิมจากขยะพลาสติกเพื่อแก้ไขปัญหาขยะพลาสติก และลดการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและปกป้องความสมบูรณ์ของระบบนิเวศชายฝั่งทะเล

ผลการวิจัยได้ออกแบบเสาไม้เทียมเลียนแบบรูปทรงระบบรากพืชป่าชายเลนตามชายฝั่งทะเล ได้แก่ ต้นแสม และออกแบบพัฒนาวัสดุทำเสาไม้เทียมเป็นรูปทรงคล้ายดินสอ (Pneumatophore, pencil root) โดยการนำพลาสติกเหลือใช้มาผ่านกระบวนการปรับแต่งหลอมขึ้นรูปตามแบบที่กำหนด แล้วนำกลับมาใช้ใหม่เพื่อเป็นวัสดุทดแทนไม้จริง และทดสอบความแข็งแรงทางวิศวกรรม คำนวณการกระทบจากคลื่นทะเลในระดับมาตรฐาน เพื่อเปรียบเทียบแรงที่เกิดจากคลื่น ผลจากการคำนวณสมการและแรงจากการทดสอบ พบว่าแรงที่เกิดจากคลื่นมีค่าต่ำกว่าแรงที่ใช้ทดสอบในห้องปฏิบัติการ 108.421 เท่า สรุปได้ว่าชิ้นงานแท่งพลาสติกมีความแข็งแรงมาก สามารถนำไปใช้เป็นเสาไม้เทียมกันคลื่นได้ และสามารถรับแรงกระทำที่เกิดจากคลื่นในทะเลได้เป็นอย่างดี และยังสามารถลดแรงหรือสลายพลังงานจากแรงกระแทกของคลื่น นอกจากนี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้เสาไม้เทียมกันคลื่น ได้ออกแบบการจัดวางแนวรั้วเสาไม้เทียมกันคลื่นชายหาดในรูปทรงสลับฟันปลา (Zigzag shape) เป็นการเพิ่มการหักของคลื่น เพิ่มความปั่นป่วนทั้งด้านหน้าและด้านหลังของแนวรั้ว เป็นแนวสลายพลังงานคลื่นที่กระทบชายหาด และดักตะกอนทรายหลังแนวรั้วกันคลื่น สร้างหาดทรายและเนินทรายชายฝั่ง (Sand dune) ขึ้นมา เป็นการลดการกัดเซาะชายหาดอย่างยั่งยืน