ภูมิปัญญาเรือนเครื่องผูก : การถ่ายทอดองค์ความรู้และแนวทางการออกแบบบ้านพักอาศัยขนาดเล็กจากไม้ไผ่สำหรับจัดจำหน่าย ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนป่าชุมชนตำบลลุ่มสุ่ม อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี
DOI:
https://doi.org/10.14456/bei.2025.8คำสำคัญ:
ภูมิปัญญาเรือนเครื่องผูก, สถาปัตยกรรมแบบร้อนชื้น, บ้านพักอาศัยขนาดเล็กจากไม้ไผ่บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มุ่งสร้างองค์ความรู้ด้านภูมิปัญญาเรือนเครื่องผูกเพื่อใช้ในการออกแบบบ้านพักอาศัยขนาดเล็กจากไม้ไผ่ สําหรับกลุ่มวิสาหกิจชุมชนป่าชุมชน ตําบลลุ่มสุ่ม อําเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี โดยมีเป้าหมายในการถ่ายทอดภูมิปัญญา ท้องถิ่นและทักษะการออกแบบบ้านที่เหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศร้อนชื้น ซึ่งได้รวบรวมข้อมูลด้านภูมิปัญญาจากไม้ไผ่ อัตลักษณ์ประจําถิ่น รูปแบบเรือนเครื่องผูก และสถาปัตยกรรมร้อนชื้น รวมถึงพัฒนาแบบบ้านพักอาศัยจากไม้ไผ่เพื่อนําความรู้ ไปถ่ายทอดและใช้ประโยชน์ในชุมชน โดยมีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (purposive selection) แบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ
(1) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสําคัญในการสัมภาษณ์เชิงลึก จํานวน 10 คน ได้แก่ กลุ่มผู้นําชุมชน (2) กลุ่มผู้เข้าร่วมกิจกรรมในการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม จํานวน 30 คน (3) ผู้เข้าร่วมการอภิปรายกลุ่มย่อย จํานวน 10 คน ได้แก่ ตัวแทนชุมชนและตัวแทนผู้เข้าร่วมกิจกรรม จากการเก็บรวบรวมข้อมูลภูมิปัญญาเรือนเครื่องผูกในชุมชนที่ได้มีการสร้างบ้านไม้ไผ่เพื่ออยู่อาศัยและการสร้างเพื่อจําหน่าย พบภูมิปีญญาเรือนเครื่องผูก ดังนี้ 1. การคัดเลือกพันธุ์ไม้ไผ่ที่เหมาะสม 2. การจัดการไม้ไผ่ให้คงทนก่อนนํามาใช้งาน 3. ลําดับการก่อสร้างบ้านไม้ไผ่ 4. การก่อสร้างฐานรากและเสาบ้าน 5. การก่อสร้างโครงสร้างบ้าน 6. การก่อสร้างพื้นบ้าน 7. การก่อสร้างหลังคาบ้าน 8. การก่อสร้างผนังบ้าน 9. การยึดชิ้นส่วนองค์อาคาร และการประยุกต์งานระบบไฟฟ้าและระบบสุขาภิบาลเข้าสู่เรือนเครื่องผูกเพื่อตอบสนองการใช้งานและการจัดจําหน่าย หลังจากนั้นได้ออกแบบบ้านไม้ไผ่เพื่อจัดจําหน่าย 3 รูปแบบ ที่ประยุกต์จากภูมิปัญญาเรือนเครื่องผูกของชุมชนร่วมกับร่วมกับเทคโนโลยีการก่อสร้างและความต้องการผู้บริโภค
หลังจากสร้างองค์ความรู้และออกแบบบ้านไม้ไผ่ มีการถ่ายทอดความรู้ในการสร้างบ้านไม้ไผ่ให้กับชุมชน ทําการสํารวจความพึงพอใจต่อบ้านพักอาศัยขนาดเล็กจากไม้ไผ่และความพึงพอใจต่อการถ่ายทอดองค์ความรู้ เพื่อเป็นแนวทางในการนํางานวิจัยไปใช้ประโยชน์ออกแบบบ้านพักอาศัยขนาดเล็กจากไม้ไผ่สําหรับการจัดจําหน่ายที่อนุรักษ์เทคนิคการก่อสร้างแบบดั้งเดิมควบคู่ไปกับการประยุกต์ใช์เทคโนโลยีการก่อสร้างแบบสําเร็จรูป (Prefabrication) และระบบโมดูลาร์ (Modular) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า ลดเศษวัสดุเหลือทิ้ง งานวิจัยยังส่งเสริมศักยภาพชุมชนในการ
สร้างรายได้และความมั่นคงทางเศรษฐกิจ พร้อมสร้างแนวทางสําหรับการต่อยอดองค์ความรู้การพัฒนาที่ยั่งยืนในท้องถิ่น
เอกสารอ้างอิง
กรธิชา อุ่นไพร. (2556). การประหยัดพลังงานในอาคารโดยการสร้างสภาวะน่าสบายด้วยวิธีปรับเย็นแบบธรรมชาติ. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 3(2), 1-18.
กานต์ คําแก้ว. (2555). การใช้วัสดุในท้องถิ่นเพื่อการออกแบบสถาปัตยกรรมในพื้นที่ห่างไกล. ใน โครงการจัดประชุมวิชาการ ประจําปี 2555 Built Environment Research Associates Conference, BERAC 3, 2012 (หน้า 58-74).
จักรกฤษณ์ ภูวราง. (2551). การศึกษาการระบายอากาศโดยวิธีธรรมชาติเพื่อสร้างสุขภาวะสุขสบายเชิงความร้อนในอาคาร. สมาคมวิศวกรรมปรับอากาศแห่งประเทศไทย, บทความวิชาการที่ 13.
จุลทัศน์ พยาฆรานนท์. (2565). คติการผูกเรือนเครื่องผูก. คณะมนุษยศาสตร์ วิทยาเขตกลาง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นิรันดร์ วัชโรดม. (2563). การออกแบบบ้านประหยัดพลังงานโดยอาศัยการระบายอากาศแบบธรรมชาติ. ในโครงการประชุมวิชาการระดับบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 13 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง (หน้า 50).
ประเวศ วะสี. (2544). ภูมิปัญญาชาวบ้านกับการพัฒนาชนบท (เล่มที่ 2). กรุงเทพฯ: อัมรินทร์ ปริ้นติ้งกรุ๊ป.
มานิตา ดุมกลาง. (2563). การพัฒนากระบวนการเพิ่มความคงทนของไม้ไผ่สําหรับงานโครงสร้าง. วารสารวิจัยเทคโนโลยีนวัตกรรม, 4(2), 89-106.
วรสัณฑ์ บูรณากาญจน์. (2554). การวิจัยแบบบูรณาการต่อยอดองค์ความรู้ประหยัดพลังงานสู่บ้านพอเพียง. ใน โครงการจัดประชุมวิชาการ ประจําปี 2554 Built Environment Research Associates Conference, BERAC II, 2011 (หน้า 28-47).
วิกรม จํานงจิตต์. (2545). ประสิทธิผลของการออกแบบการระบายอากาศช่องใต้หลังคา เพื่อป้องกันการถ่ายเทความร้อนจากหลังคา. วิทยานิพนธ์ปริญญาสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมและล้านนาสร้างสรรค์. (2563). พิพิธภัณฑ์เรือนโบราณล้านนา. รายงานประจําปี 2563, สํานักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุทธิชา บรรจงรัตน์. (2557). การศึกษาคุณสมบัติทางกลของพันธุ์ไผ่ไทย ในงานโครงสร้างเรียบง่าย. วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เสนอ นิลเดช. (2541). เรือนเครื่องผูก. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์เมืองโบราณ.
Bao Trinh, Y., Lu, Y., & ElNashar, A. (2023). Modular Bamboo – Massing Structural Analysis. Master in Advanced Computation for Architecture and Design 2023-2024. IAAC Institute for Advanced Architecture of Catalonia.
Boruah, D. (2022). A Human Centered Approach to Redesign Prefab and Modular Bamboo Houses. In Ergonomics for Design and Innovation (pp. 949-961). Springer International Publishing. https://doi.org/10.1007/978-3-030-94277-9_81
Bredenoord, J. (2024). Bamboo as a Sustainable Building Material for Innovative, Low-Cost Housing Construction. Sustainability, 16(6), 2347. https://doi.org/10.3390/su16062347
Fahim, M., Haris, M., Khan, W., & Zaman, S. (2022). Bamboo as a Construction Material: Prospects and Challenges. Advances in Science and Technology Research Journal, 16(3), 165-175.
Gee. (2561). ไม้ไผ่ความเรียบง่ายพื้นถิ่นผสานรวมกับความคิดสร้างสรรค์. https://dsignsomething.com/2018/
Husri, Z., Abd. Rashid, M. S., Said, S., & Kamisan, R. (2016). Bamboo Modular System (BMS) for New Eco Architecture. In O. Hassan, S. Abidin, R. Legino, R. Anwar, & M. Kamaruzaman (Eds.), International Colloquium of Art and Design Education Research (i-CADER 2014) (pp. 525-540). Springer, Singapore. https://doi.org/10.1007/978-981-287-332-3_54
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The Knowledge-Creating Company: How Japanese Companies Create the Dynamics of Innovation. Oxford University Press.
Seixas, M. A., Ripper, J. L. M., & Ghavami, K. (2016). Prefabricated Bamboo Structure and Textile Canvas Pavilions. Journal of the International Association for Shell and Spatial Structures, 57(3), 179-188. https://doi.org/10.20898/j.iass.2016.189.782
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างวินิจฉัย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
