การศึกษาเชิงวิเคราะห์หลักพุทธปรัชญาที่ปรากฏในอาทิตตปริยายสูตร
คำสำคัญ:
การศึกษาเชิงวิเคราะห์, อาทิตตปริยายสูตร, หลักพุทธปรัชญาบทคัดย่อ
วิจัยนี้มีจุดประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาประวัติและความเป็นมาของอาทิตตปริยายสูตร 2) เพื่อศึกษาหลักพุทธปรัชญาที่ปรากฏในอาทิตตปริยายสูตร 3) เพื่อวิเคราะห์หลักพุทธปรัชญาที่ปรากฏในอาทิตตปริยายสูตร เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพแบบเอกสาร
ผลการวิจัย พบว่า 1. ประวัติและความเป็นมาของอาทิตตปริยายสูตร สรุปว่าเป็นพระสูตรที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมแก่เหล่าชฎิลสามพี่น้องและบริวาร 1,000 รูป ณ ตำบลอุรุเวลาเสนานิคมในแคว้นมคธ 2. หลักพุทธปรัชญาที่ปรากฏในอาทิตตปริยายสูตร สรุปว่าสิ่งทั้งปวงเป็นของร้อน คือ อายตนะภายใน อายตนะภายนอก วิญญาณ และสัมผัส เป็นของร้อน ร้อนเพราะไฟกิเลส 3 กอง คือ ราคะ โทสะ และโมหะ ร้อนเพราะเพลิงทุกข์คือชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัส และอุปายาส 3. วิเคราะห์หลักพุทธปรัชญาที่ปรากฏในอาทิตตปริยายสูตร พบว่า 1) ราคะ ความรู้สึกที่เกิดความกำหนัด รักใคร่ ยินดี มีโทษน้อยแต่คลายช้า ให้เจริญกัมมัฏฐานประเภทกายาคตาสติ 2) โทสะ ความเร่าร้อนที่เกิดขึ้นเพราะความไม่ยินดีไม่พอใจ มีโทษมากแต่คลายเร็ว ให้เจริญพรหมวิหาร 4 3) โมหะ ความหลง ความงมงาย มีโทษมากด้วยคลายช้า ให้เจริญอานาปานสติกัมมัฏฐาน
References
บรรจบ บรรณรุจิ. (2546). พิมพ์ครั้งที่ 1. พุทธเจ้า พุทธกิจ พรรษาที่ 1-13.. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ปิ่น มุทุกันต์, พ.อ. (2504). ประมวลศัพท์ศาสนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์คลังวิทยา.
ปิ่น มุทุกันต์, พ.อ. (2504). (2535). พิมพ์ครั้งที่ 1. หนังสือพุทธศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช (ป.ธ.9). (2553). พิมพ์ครั้งที่ 4. ราชบัณฑิตพจนานุกรมเพื่อการศึกษาพระพุทธศาสน์ “คำว่าวัด”. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2556). พิมพ์ครั้งที่ 6. พุทธวิธีในการสอน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มูลนิธิพุทธธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). พิมพ์ครั้งที่ 35. ทำอย่างไรถึงจะหายโกรธ. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). พิมพ์ครั้งที่ 14. พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพมหานคร: ธนธัชการพิมพ์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2554). พิมพ์ครั้งที่ 20. พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สหธรรมิก.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). พิมพ์ครั้งที่ 11. พุทธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมปอง มุทิโต. (2547). พิมพ์ครั้งที่ 2. อภิธานอภิธานวรรณนา. กรุงเทพมหานคร: ประยูรวงศ์ พริ้นติ้ง.
พระราชรัตนรังษี (ว.ป. วีรยุทฺโธ). (2544). สู่แดนพระพุทธองศ์ อินเดีย – เนปาล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
ฟื้น ดอกบัว. (2555). พิมพ์ครั้งที่ 4. พุทธปรัชญาแห่งชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สยาม.
มูลนิธิภูมิพโลภิกขุ. (2535). พจนานุกรมไทย-บาลี. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มูลนิธิภูมิพโลภิกุข.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คพับลิเคชั่นส์.
วศิน อินทสระ. (2544). พุทธประวัติสำหรับประชาชน. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.
วศิน อินทสระ. (2550). วิธีลดละความโกรธ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมดา.
วิโรจ นาคชาตรี. (2554). พิมพ์ครั้งที่ 4. พุทธปรัชญาเถรวาท. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2546). พิมพ์ครั้งที่ 3. 45 พรรษาของพระพุทธเจ้า ฉบับรวมเล่ม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
มเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2556). ความสุขหาได้ไม่ยาก. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สุรวัฒน์.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2546). พระไตรปิฎกฉบับประชาชน.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เสถียรพงษ์ วรรณปก. (2543) .พิมพ์ครั้งที่ 3. คำบรรยายพระไตรปิฎก. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา และ สถาบันบันลือธรรม.
เสถียรพงษ์ วรรณปก. (2554). พิมพ์ครั้งที่ 6. พระสูตรดับทุกข์. กรุงเทพมหานคร: ศิริศิลป์การพิมพ์.
อิศรา นุตสาระ. (2557). พิมพ์ครั้งที่ 4. สาระจากพระไตรปิฎก เล่ม 4. กรุงเทพมหานคร: วี. อินเตอร์ พริ้นท์.
กรรณิการ์ ขาวเงิน. (2554). “การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องอายตนะตามทรรศนะของพุทธทาสภิกขุ”. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสนามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ปวริศร์ ญาณศิริ. (2552). “การพัฒนาชีวิตตามแนวพุทธสาสนาเถรวาท : ศึกษาเฉพาะจริต 6”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระบุญเยี่ยม ปุญญฺธโน(ผลเจริญ). (2553). “การศึกษาความโกรธในพุทธศาสนาเถรวาท”.วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาธีรพล สุขแสง. (2546). “การศึกษาคำสอนเรื่องกิเลสในพุทธศาสนาเถรวาท”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระมหานคร จรณธมฺโม (เพชรหมื่นไวย). (2551). “การศึกษาเชิงวิเคราะห์พระบาลีอาทิตตปริยายสูตร”. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสุระ กิตติโสภโณ (กลิ่นสันเทียะ). (2550). “การศึกษาเชิงวิเคราะห์ความโลภในพุทธปรัชญาเถรวาท”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
แม่ชีสุนันทา เรียงแหลม. (2556). “อุบายวิธีบรรเทาอกุศลมูลในชีวิตประจำวัน”. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.