The Madhyamika Philosophy based on the concept of Nagarjuna
Keywords:
history and works, madhyamika philosophy, nagarjunaAbstract
The objectives of this article were: 1) to study the history and works of Nagarjuna, 2) to study the Madhyamika philosophy based on the concept of Nagarjuna. The results indicated that the Madhyamika philosophy based on the concept of Nagarjuna focus on emptiness or soullessness to be the main idea and profound concept. The opinion was not the false view at Eternalism and Annihilationism but a middle way. It was existing and does not exist.
References
จำนง ทองประเสริฐ แปล. (2540). บ่อเกิดลัทธิประเพณีอินเดีย เล่ม 1 ภาค 1-4. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ บัฏเสน. (2538). พระพุทธศาสนาแบบธิเบต. กรุงเทพฯ: ศูนย์ไทยธิเบต.
พระราชธรรมนิเทศ (ระแบบ ฐิตญาโณ) . (2536). พิมพ์ครั้งที่ 3. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระมหา ดร.สุวิน สจฺจวิชฺโช. (2543). เอกสารประกอบการบรรยายวิชาพุทธปรัชญามหายาน. คณะศาสนา และปรัชญา มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พิฆเณศ นิภารัตน์. (2555). อิทธิพลของพุทธศาสนาดั้งเดิมต่อหลักค าสอนของพระนาคารชุนในปรัชญา มาธยมิกะ. สาขาวิชาปรัชญาและศาสนา ภาควิชาปรัชญาและศาสนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ภรัต ซิงห์ อุปัธยายะ แปลโดย อมร โสภณวิเชฏฐวงศ์. (2542). นักปราชญ์พุทธ. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
วัชระ งามจิตรเจริญ. (2554). สมการความว่าง. นนทบุรี: สำนักพิมพ์กรีน ปัญญาญาณ.
สภาการศึกษามหามกุฏราชวิทยาลัย. (2537). พุทธศาสนประวัติระหว่าง 2500 ปีที่ล่วงแล้ว. กรุงเทพฯ: ห้าง หุ้นส่วนจำกัด โรงพิมพ์สุรวัฒน์.
สุชิน ทองหยวก. (2509). ปรัชญามาธยมิก. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2518) . ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ ภาค 1. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราช วิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2522). พิมพ์ครั้งที่ 4. ปรัชญามหายาน. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2540). วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สมภาร พรมทา. (2540). พุทธศาสนามหายาน : นิกายหลัก. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุมาลี มหณรงค์ชัย. (2548). พระนาคารชุนะกับค าสอนว่าด้วยทางสายกลาง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม.
โสรัจจ์ หงศ์ลดารมภ์ แปล. (2551). โศลกมูลฐานว่าด้วยทางสายกลาง (มูลมัธยมกการิกา) โดย นาคารชุน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิพันดารา.
สุวิญ รักสัตย์. (2555). พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนบางกอกบล็อก.
อดิศักดิ์ ทองบุญ. (2532.). พิมพ์ครั้งที่ 2. ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. (2539). พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
อภิญวัฒน์ โพธิ์สาน. (2549). ชีวิตและผลงานของนักปราชญ์พุทธ. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.
Kalupahana David J. (1 9 8 6 ). Nagarjuna : The Philosophy of the Middle Way. State University of New York Press.
Walleser, M. (1990). The Life of Nagarjuna from Tibetan and Chinese Sources. Madras: Asian Education Services.
Tachikawa, Musachi. (1 9 97). An Introduction to The Philosophy of Nagarjuna. Delhi: Motilal Banarsidass Publishers.
ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ บัฏเสน. (2538). พระพุทธศาสนาแบบธิเบต. กรุงเทพฯ: ศูนย์ไทยธิเบต.
พระราชธรรมนิเทศ (ระแบบ ฐิตญาโณ) . (2536). พิมพ์ครั้งที่ 3. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระมหา ดร.สุวิน สจฺจวิชฺโช. (2543). เอกสารประกอบการบรรยายวิชาพุทธปรัชญามหายาน. คณะศาสนา และปรัชญา มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พิฆเณศ นิภารัตน์. (2555). อิทธิพลของพุทธศาสนาดั้งเดิมต่อหลักค าสอนของพระนาคารชุนในปรัชญา มาธยมิกะ. สาขาวิชาปรัชญาและศาสนา ภาควิชาปรัชญาและศาสนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ภรัต ซิงห์ อุปัธยายะ แปลโดย อมร โสภณวิเชฏฐวงศ์. (2542). นักปราชญ์พุทธ. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
วัชระ งามจิตรเจริญ. (2554). สมการความว่าง. นนทบุรี: สำนักพิมพ์กรีน ปัญญาญาณ.
สภาการศึกษามหามกุฏราชวิทยาลัย. (2537). พุทธศาสนประวัติระหว่าง 2500 ปีที่ล่วงแล้ว. กรุงเทพฯ: ห้าง หุ้นส่วนจำกัด โรงพิมพ์สุรวัฒน์.
สุชิน ทองหยวก. (2509). ปรัชญามาธยมิก. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2518) . ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ ภาค 1. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราช วิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2522). พิมพ์ครั้งที่ 4. ปรัชญามหายาน. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2540). วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สมภาร พรมทา. (2540). พุทธศาสนามหายาน : นิกายหลัก. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุมาลี มหณรงค์ชัย. (2548). พระนาคารชุนะกับค าสอนว่าด้วยทางสายกลาง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม.
โสรัจจ์ หงศ์ลดารมภ์ แปล. (2551). โศลกมูลฐานว่าด้วยทางสายกลาง (มูลมัธยมกการิกา) โดย นาคารชุน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิพันดารา.
สุวิญ รักสัตย์. (2555). พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนบางกอกบล็อก.
อดิศักดิ์ ทองบุญ. (2532.). พิมพ์ครั้งที่ 2. ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. (2539). พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
อภิญวัฒน์ โพธิ์สาน. (2549). ชีวิตและผลงานของนักปราชญ์พุทธ. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.
Kalupahana David J. (1 9 8 6 ). Nagarjuna : The Philosophy of the Middle Way. State University of New York Press.
Walleser, M. (1990). The Life of Nagarjuna from Tibetan and Chinese Sources. Madras: Asian Education Services.
Tachikawa, Musachi. (1 9 97). An Introduction to The Philosophy of Nagarjuna. Delhi: Motilal Banarsidass Publishers.
Downloads
Published
30-06-2016
How to Cite
อามาตมนตรี พ. (2016). The Madhyamika Philosophy based on the concept of Nagarjuna. Buddhamagga, 2(1), 1–14. retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bdm/article/view/179480
Issue
Section
Academic Articles
