The Self-Care Management Model for Monks Receiving Hemodialysis

Authors

  • Sakun Panichjaroennan Sukhothai Thammathirat University
  • Boonthip Siritharungsri Sukhothai Thammathirat University
  • Johnphajong Phengjard Sukhothai Thammathirat University
  • Rachanee Namjuntra Sukhothai Thammathirat University

Keywords:

Self- care management model, Monks, Receiving hemodialysis, Caregivers

Abstract

The objectives of this qualitative research study, data were collected from in-depth interview (1) to explore experiences of self-care management of monks who needed hemodialysis, and (2) to investigate the self -care management model for monks receiving hemodialysis. The subjects were selected by purposive sampling, including six monks receiving hemodialysis and four caregivers. The research tools consisted of an evaluation form for self-care management behavior, and interview forms about self-care management for the subjects and caregivers. Both tools were verified by 5 experts; and the content validity Index (CVI) scores were 0.98 and 0.80, respectively.  Data were analyzed by descriptive statistics and content analysis.

The research findings were as follows 1) The monks receiving hemodialysis had sufficient knowledge on the management of self-care from healthcare providers and their experiences under Buddhism regulations with the support from the caregivers. 2) The self-care management model for the monks consisted of (1) education about self-care management from healthcare providers, (2) past experience with self-care management,      (3) support for self-care management from the caregivers, and (4) self-care management of the monks receiving hemodialysis. consisted of (1) selection of food and fruits (2) water uptake per day (3) complication prevention (4) blood vessel care for dialysis (5) exercise      (6) self-disciline (7) regular dialysis. This model can be applied to other monks who needed hemodialysis, but individual differences and appropriateness should be considered.

References

กิติมา เศรษฐ์บุญสร้าง และประเสริฐ ประสมรักษ์. (2559). การพัฒนารูปแบบการดูแลของผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายที่ได้รับการบำบัดทดแทนไตต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองและคุณภาพชีวิตผู้ป่วย จังหวัดยโสธร. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตอำนาจเจริญ.

เกียรติคุณ, สมศรี เผ่าสวัสดิ์. (2556). คู่มือผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรังที่ได้รับการฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียมและการปลูกถ่ายไต. กรุงเทพฯ: สถาบันโรคไตภูมิราชนครินทร์.

ณัฐรพี ใจงาม, อรนุช ชูศรี, รุ่งนภา ป้องเกียรติชัย, รังสรรค์ มาระเพ็ญ. (2560). แนวคิดการจัดการภาวะสุขภาพของบุคคลและครอบครัวที่มีสมาชิกป่วยด้วยโรคเรื้อรัง. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27, (3) :1-9.

ทิพากร หาญมนตรี, สุธีพร มูลศาสตร์. (2557). คุณภาพบริการมุ่งเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางตามการรับรู้ของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลชุมชน สังกัดกระทรวงสาธารณสุข เขตตรวจราชการที่ 1. วารสารพยาบาล, 63, (4): 49-56.

ธัญญารัตน์ ธีรพรเลิศรัฐ. (2558). การป้องกันและการดูแลรักษาโรคไตเรื้อรังและไตวาย. กรุงเทพฯ: โรงพยาบาลสถาบันโรคไตภูมิราชนครินทร์, 5-6.

ประเสริฐ ธนกิจจารุ. (2558). สถานการณ์ปัจจุบันของโรคไตเรื้อรังในประเทศไทย. วารสารกรมการแพทย์, 5-17.

พงศธร คชเสนี. การบำบัดทดแทนไตในปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2563, จาก http://www.nephrothai.org/การบำบัดทดแทนไตในปัจจุบัน.pdf.

พระปลัดสมชาย ปโยโค (ดําเนิน). (2558). คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรังที่ได้รับการส่งเสริมด้วยธรรมปฏิบัติในโรงพยาบาลมะการักษ์ จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารสวนปรุง, 31(1):27-37.

พระมหาสากล สุภรเมธี (เดินชาบัน). (2558). การดูแลสุขภาพแบบองค์รวมตามแนวพุทธปรัชญา. จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย,4,2):351-358.

พระมหาอุทิศ กวิวโส (แววสะบก). (2558). กิจวัตร 10 : จริยาพื้นฐานเพื่อการพัฒนาวิถีพุทธ. วารสาร ครุศาสตร์ปริทรรศน์, 2,(3) :1-10.

พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ.ปยุตฺโต. (2551). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ. กรุงเทพฯ: สหพริ้นติ้งแอนด์พับลิชซิ่ง.

พระอาจารย์วิชิต ธัมมชิโต, พิทักษ์ ตั้งชนะชัยอนันต์. (2560). คู่มือการดูแลพระภิกษุอาพาธโรงพยาบาล. กรุงเทพฯ: โรงพยาบาลสงฆ์ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.

ไพรัตน์ แสงดิษฐ์. (2560). แนวทางเวชปฏิบัติดูแลพระภิกษุอาพาธระยะท้าย. กรุงเทพฯ: โรงพยาบาลสงฆ์ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.

รัฐดำรง ธรรมโชติ. (2562). การอุปัฏฐากพระสงฆ์อาพาธภายใต้หลักพระธรรมวินัยโรงพยาบาลสงฆ์. กรุงเทพฯ: กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.

วัชรี รัตนวงศ์ และทิพาพร จ้อยเจริญ. (2560). พฤติกรรมการดูแลตนเองในผู้ป่วยไตวายเรื้อรังที่ได้รับรักษาบำบัดทดแทนไตด้วยการล้างไตทางช่องท้องอย่างต่อเนื่อง. ชลบุรี : หน่วยไตเทียมโรงพยาบาลชลบุรี.

สมาคมโรคไตแห่งประเทศไทย. (2557). ข้อแนะนำเวชปฏิบัติการฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม พ.ศ. 2557. สืบค้นเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 2558. จาก http://www.nephrot.org/index.asp.

สมาคมโรคไตแห่งประเทศไทย. (2558). คำแนะนำการดูแลผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังก่อนบำบัดทดแทนไต พ.ศ.2558. กรุงเทพฯ: บริษัท ทาเคดา (ประเทศไทย) จํากัด.

สราวุธ อาจหาญ. (2561). ผลของโปรแกรมการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้พฤติกรรมการควบคุมภาวะน้ำหนักเกินของพระสงฆ์อาพาธโรคไตวายเรื้อรังที่ฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.

สิริกาญจน์ ท่อแก้ว. (2546). ภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายที่ได้รับการฟอกเลือดล้างไตในเขตจังหวัดนครปฐม. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุขใจ พนิชศักดิ์พัฒนา. (2554). การบริหารร่างกายสำหรับพระภิกษุ สามเณร และประชาชน. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโรงพยาบาล 50 พรรษา มหาวชิราลงกรณ์.

สุนิสา สีผม. (2556). การจัดการตนเองในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรัง. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 6,(1): 12-18.

สุมาลี หุนตระกูลและคณะ. (2554). ประสบการณ์การดูแลตนเองของพระภิกษุโรคไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายที่ได้รับการฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม. กรุงเทพฯ: หน่วยไตเทียมโรงพยาบาลสงฆ์ โรงพยาบาลสงฆ์.

สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2561). แก้ปัญหาพฤติกรรมเด็กติดเค็ม.สัปดาห์วันไตโลก (2562). จาก: www.nhso.go.th › frontend › News Information Detail.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2563). เผยสถิติคนไทยติดเค็ม ป่วยโรคไตเรื้อรังกว่า 8 ล้านคน. ข่าวสร้างสุข ข่าวสุขภาพ. เดลินิวส์ออนไลน์.; จาก https://www.thaihealth.or.th/Content/51283-.

เสาวรส ปริญญะจิตตะ. (2560). ปัญหาสถานการณ์โรคไตเรื้อรังและคัดกรองโรคไตเรื้อรัง. หน่วยไตเทียม โรงพยาบาลมหาราชนครเขียงใหม่. จาก https://w2.med.cmu.ac.th/nis/downloads/wp-content/uploads/2017/07/5366CKD-situation-and-screen-2017.pdf.

ศูนย์พัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล. (2562). Service Profile. กรุงเทพฯ : โรงพยาบาลสงฆ์.

อารีย์ เสนีย์. (2557). โปรแกรมการจัดการตนเองในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรัง. วารสารทหารบก, 15,(2) :129-134.

Andrew, S., & Briggs, M. (2009). The National Kidney Disease Education Program:Improving Understanding, Detection,and Management of CKD. American Journal of Kidney Diseases, 53,(S3):S115-S120.

Bernstein, S. J. (2008). A new model for chronic-care Delivery. Frontiers of Health Services Management, 25(2), 31-39.

Buathed D.(2010). Buddhist Monks Health: A Model of Holistic Health Care by Community Participation in Upper Central Thailand. Mahasarakham University.

Debela Gela, Daniel Mengistu. (2018). Self-management and associated factors among patients with end-stage renal disease undergoing hemodialysis at health facilities in Addis Ababa, Ethiopia. International journal of Nephrology and Renovascular Disease, 11, 329-336.

Eylem.(2010). The evaluation of self-care and self-efficacy in patients undergoing hemodialysis. Journal of Evaluation in clinical practice.

Kidney International. (2012). KDIGO Clinical Practice Guideline for Acute Kidney Injury. Journal of The international society of nephrology, 2,(1): 1-138.

Narayan Prasad, Vivekanand Jha. (2015). Hemodialysis in Asia. kidney Diseases; 1:165-177.

National office of Buddhism. (2018). (cite 2018 june 19). Available From http://www.onab.go.th/wpcontent/uploads/2016/onab_primaryinfo60edit.pdf

Ryan P,. Sawin. KJ. (2009). The Individual and Family Self-Management Theory : Background and perspectives on context, process, and outcomes. Nurs Outlook, 57,(4):217-225.

Saran R,Robinson B, Abbott KC, et al. US Renal Data System 2018 Annual Data Report: epidemiology of kidney disease in the United States. Am J Kidney Dis. 2019;73(3)(suppl 1) : Svii-Sxxii, S1-S772.

Saran R,Robinson B, Abbott KC, et al. US Renal Data System 2019 Annual Data Report: epidemiology of kidney disease in the United States. Am J Kidney Dis. 2020;75(1)(suppl 1) : Svii-Sviii, S1-S64..

Shrestha BK, Rajbanshi L, Lopchan M. (2016). Self- Care Knowledge among Chronic Kidney Disease Patients Undergoing Maintenance Hemodialysis. Ann Nurs Pract, 3,(5):1061.

Soulmaz A., Tahereh J., and Mehdi H. (2009). Self-Care Ability in Hemodialysis Patients. Journal of Caring Sciences, 1,(1):31-35..

Praneethum W, Sitthijirapat P, and Kiatkanont.K. (2018). Self- care Behavior of Monks with Chronic Kidney Disease. Bangkok: Suan Sunandha Rajabhat University.

Downloads

Additional Files

Published

28-11-2021

How to Cite

Panichjaroennan, S., Siritharungsri, B. ., Phengjard , J. ., & Namjuntra, R. . (2021). The Self-Care Management Model for Monks Receiving Hemodialysis. Buddhamagga, 6(2), 1–13. retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bdm/article/view/244586