Export-Marketing Strategy and Export Performance of Exporting Small-Medium Enterprises (SMEs) in Bangkok and Metropolitan Area
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study had the objectives to study and investigate the effect of export-marketing strategies on export-competitive advantages, and export performance of exporting small and medium enterprises (SMEs) in Bangkok and metropolitan area. The data were conducted from 400 entrepreneurs, managers, project managers and employees working related to export section. The data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, and stepwise multiple regression analysis. The study resulted that entrepreneurs had opinion towards export-marketing strategies for export, export-competitive advantages, and export performance in the highest agreeable level. In addition, the hypotheses investigation revealed that the export-marketing strategies including marketing communication, delivery, product/service management, selling and distribution had an influence on export-competitive advantages. In the meantime, marketing adaptation, product/service management, marketing communication, after-sale services, and delivery had an influence on export performance. Lastly, export-competitive advantages in terms of price and quality had an influence on export performance of exporting small-medium enterprises (SMEs) in Bangkok and metropolitan area at the significance level of 0.05. The results of the study can be adopted by the exporters by adapting export-marketing strategies to create business performance and competitive advantages.
Article Details
References
จักกเรศ นฤดลประวัติ และ กฤช จรินโท. (2555). แนวทางกลยุทธ์ในการลงทุนธุรกิจของยาและเวชภัณฑ์ไทย ใน สปป.ลาว (กลาง). วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ, 5(2), 103-118.
จิตรลดา ตรีสาคร และสุรพร อ่อนพุทธา. (2561). การศึกษากลยุทธ์ในการดำเนินธุรกิจที่ส่งผลต่อการดำเนินธุรกิจของผู้ประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม: กรณีศึกษากลุ่มอุตสาหกรรมอาหารแปรรูป. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ ฉบับพิเศษ ตุลาคม, 200-215
จันทร์ฉาย พิทักษ์อรรณพ. (2558). ผลสัมฤทธิ์ของการจัดการต่อการส่งออกของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของไทย. วารสารการจัดการภาครัฐและเอกชน, 22(1), 114-140.
ชัญญา ดำบุญ และ ปริญ ลักษิตามาศ. (2557). รูปแบบกลยุทธ์การเน้นการตลาดเพื่อการส่งออกอาหารแช่แข็ง. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 9(26), 91-106.
ชินสัคค สุวรรณ อัจฉริย เจษฎา ธรรมบัญชา และ เสาวลักษณ์ รัตนบุรี. (2552). การวิเคราะห์เปรียบเทียบของการเลือกเส้นทางขนส่งเพื่อการส่งออกอาหารทะเลแช่แข็งและไม้ยางพาราแปรรูป. วารสารวิทยาการจัดการ, 26(1), 1-13.
โชติมา โชติกเสถียร. (2562). การพัฒนาศักยภาพการส่งออกกุ้งแปรรูปของไทยสู่กลุ่มประเทศเอเชียใต้. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 8(1), 59-72.
ฐิติมา ผการัตน์สกุล และ วิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2558). กลยุทธ์ในการดาเนินธุรกิจเสื้อผ้าแฟชั่นผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์. Veridian E-Journal, Slipakorn University, 8(3), 538-552.
ณัฐกาญจน์ สุวรรณธารา และ ธีระ เตชะมณีสถิตย์. (2557). รูปแบบการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ ที่ส่งผลต่อการรับรู้คุณค่าตราสินค้า ระหว่างผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางตราสินค้าไทยกับตราสินค้าต่างประเทศ ในระบบขายตรง. Suranaree Journal of Social Science, 8(2), 41-59.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2550). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. กรุงเทพ ฯ: วี. อินเตอร์ พริ้นท์.
นัจรีภรณ์ สิมมารุณ. (2561). ภาวะ Multicollinearity กับ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 16, 23-29.
ปัทมา โกเมนท์จำรัส. (2556). ความได้เปรียบเชิงแข่งขันของการส่งออกสับปะรดกระป๋องของไทย. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา, 5(10), 64-79.
เผด็จ ทุกข์สูญ, ณัฐริดา มงคลคีรี และ เมธิณี อิ่มเอิบ. (2559). ผลกระทบของความสามารถทางการตลาดและเครือข่ายทางธุรกิจ ที่ส่งผลต่อความสำเร็จด้านการส่งออกของผู้ประกอบการไทยเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC). Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), 439-455.
พัณณินอร ศิริสุวัฒน์ และ ธีรศักดิ์ จินดาบถ. (2556). กลยุทธ์การพัฒนาอุตสาหกรรมส่งออกยางพาราไทย เพื่อการแข่งขันในตลาดระหว่างประเทศ. วารสารนักบริหาร, 33(2), 40-48.
ภัทรพล ซุ่มมี. (2556). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการตัดสินใจส่งออกของผู้ประกอบการอาหารทะเล กระป๋องในประเทศไทย. วารสารดุษฏีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 3(3), 98-110.
ภูวนารถ ถาวรศิริ และ วิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2558). กลยุทธ์การปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของผู้ประกอบการธุรกิจน้ำดื่มท้องถิ่นในเขตอำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี, Veridian E-Journal, Slipakorn University, 8(2), 2171-2187.
วิยะดา ชัยเวช, วิชญานัน รัตนวิบูลย์สม และ ปรีดา ศรีนฤวรรณ. (2559). การพฒันากรอบแนวคิดกลยุทธ์การตลาดเพื่อการแข่งขันการส่งออกลำไยสดของไทย. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 14(1), 1-10.
สมพิทย์ สุวรรณโณ และ ธราธร กูลภัทรนิรันดร์. (2554). การศึกษาโซ่อุปทานของสินค้าประเภทเครื่องสำอาง เพื่อการส่งออกไปประเทศเวียดนาม. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 8(2), 38-46.
สุรางค์ บุญยะพงศ์ไชย. (2562). ศึกษาการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศไทยโดยพิจารณา ด้านการลงทุนภาคเอกชน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 8(1), 209-219.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางเเละขนาดย่อม. (2557). รายงานสถานการณ์วิสาหกิจขนาดกลางเเละขนาดย่อม ปี 2557: แนวทางการส่งเสริมกลุ่มธุรกิจ SMEs ที่มีการเติบโตสูงของประเทศไทย (SMEs High Growth Sectors). เข้าถึงเมื่อวันที่ 30 มกราคม 2563 จาก https://www.sme.go.th/
Cochran, W., G. (1977). Sampling Techniques: 3d Ed. New York: Wiley. (1977).
Hajiar, S. T. (2014). A statistical study to develop a reliable scale to evaluate instructors within higher institution. WSEAS Transactions on Mathematics, 13, 885-894
Kotler P., & Keller, K. L. (2009). Marketing Management, 13th Edition. Upper Saddle River: Pearson Prentice Hall.
Neter, J., Wasserman, W. & Kutner, M. H. (1989). Applied Linear Regression Models. Homewood, IL: Irwin.
O’brien, R. M. (2007). A caution regarding rules of thumb for variance inflation factors. Quality & quantity, 41(5), 673-690.