ประสิทธิผลของต้นแบบการลดพฤติกรรมเนือยนิ่งและพฤติกรรมหน้าจอ ในวัยรุ่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบประสิทธิผลของต้นแบบเชิงกระบวนการสำหรับการลดพฤติกรรมเนือยนิ่งและพฤติกรรมหน้าจอของวัยรุ่นไทย โดยใช้กระบวนการวิจัยแบบกึ่งทดลอง ในการดำเนินการวิจัยกับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาในโรงเรียนจำนวนทั้งสิ้น 6 โรงเรียน จำแนกเป็นโรงเรียนกลุ่มทดลอง 3 โรงเรียน และโรงเรียนกลุ่มควบคุม 3 โรงเรียน รวมจำนวนนักเรียนกลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 387 คน เป็นกลุ่มทดลอง 195 คน และกลุ่มควบคุม 192 คน
ผลการวิจัยพบว่า ประสิทธิผลของต้นแบบเชิงกระบวนการ สามารถกระตุ้นให้นักเรียนปรับลดพฤติกรรมเนือยนิ่งในระหว่างวันของตนได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มทดลองและควบคุม (t = -3.525***) และการเปรียบเทียบระยะเวลาเฉลี่ยรอบก่อน-หลังดำเนินกิจกรรม (t = -8.990***) ขณะที่เมื่อพิจารณาถึงพฤติกรรมหน้าจอ แม้จะพบว่าต้นแบบกิจกรรมสามารถช่วยลดระยะเวลาสะสมของพฤติกรรมหน้าจอลงได้ แต่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มทดลองและควบคุม ทั้งนี้พบว่ากลุ่มทดลองมีระยะเวลาของพฤติกรรมหน้าจอลดลงมากกว่ากลุ่มควบคุม (t = -1.240)
527
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Department of Health, Physical Activity, Health Improvement and Protection, (2011). Start Active, Stay Active: A report on physical activity from the four home countries’ Chief Medical Officers. [online] Available https://www.gov.uk/government/uploads/system/ uploads/attachment_data/file/216370/dh_128210.pdf
Heath, G.W., Parra, D.C., Sarmiento, O.L. et al. (2012). Evidence-based intervention in physical activity: lessons from around the world. Lancet. 2012;380:272–281.
Owen, N., Healy, G.N., Matthews, C.E., and Dunstan, D.W. (2010). Too much sitting: the population health science of sedentary behavior. Exerc. Sport Sci. Rev. 38(3):105–113. doi:10.1097/JES. 0b013e3181e373a2.
Tremblay, M.S., Colley, R.C., Saunders, T.J., Healy, G.N., and Owen, N. (2010). Physiological and health implications of a sedentary lifestyle. Appl. Physiol. Nutr. Metab. 35(6): 725–740. doi:10.1139/H10-079.
Wong, S.L., and Leatherdale, S.T. (2008). Association between sedentary behavior, physical activity, and obesity: inactivity among active kids. Prev. Chronic Dis. 6(1): A26.
World Health Organization, (2017). Global Strategy on Diet, Physical Activity and Health. [online] Available http://www.
who.int/dietphysicalactivity/pa/en/
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2559). รายงานผลการวิจัยโครงการติดตามเฝ้าระวังพฤติกรรมด้านกิจกรรมทางกายของประชากรไทย พ.ศ. 2558. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
