แนวทางการจัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ ในเขตเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสิ่งแวดล้อมทางการจัดการของร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ ศึกษาองค์ประกอบของการจัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ เพื่อนิยามชื่อและให้ความหมาย องค์ประกอบของการจัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ เพื่อนําเสนอแนวทางการจัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ ในเขตเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น ซึ่งมี วิธีการศึกษาโดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสานวิธีการ ประกอบด้วย การวิเคราะห์ข้อมูลทุติยภูมิของ สิ่งแวดล้อมทางการจัดการ การวิจัยเอกสารในการค้นหาตัวแปรสังเกตได้ การวิเคราะห์องค์ประกอบ เชิงสํารวจจากข้อมูลของกลุ่มตัวอย่าง จํานวน 500 คน และการระดมสมองร่วมกับทีมการจัดการ
ผลการวิจัย พบว่า ประเด็นสําคัญของร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ จุดแข็ง คือ องค์กรมี ศักยภาพในการบริหารจัดการส่งผลให้ได้รับรางวัลด้านการกํากับดูแลกิจการอย่างต่อเนื่อง อีกทั้ง ด้านการปฏิบัติงานการบริหารพื้นที่เช่านอกร้านสะดวกซื้อ มีการกําหนดข้อปฏิบัติที่ชัดเจน และมีผู้ประสบการณ์จากแผนกต่างๆ ช่วยขับเคลื่อนโครงการปล่อยเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อให้มีความ ประสบผลสําเร็จ จุดอ่อน คือ อัตราการลาออกของบุคลากรภายในค่อนข้างสูง ส่งผลให้มีการ ปรับเปลี่ยนผู้รับผิดชอบบ่อยครั้ง และภาระงานของพนักงานที่เหลืออยู่เพิ่มขึ้น โอกาส คือคู่แข่งเข้ามาได้ยาก รัฐบาลมีการยกเว้นและลดอัตราภาษีเงินได้นิติบุคคล SME จากอัตราการจ้างงานเพิ่มขึ้น แนวโน้มกู้เงินลดลงสะท้อนให้เห็นว่า ประชาชนส่วนใหญ่มีรายได้เพิ่มขึ้น และภัยคุกคาม คือ จากแรง กดดันบริการทดแทนค่อนข้างสูง ส่งผลให้การขับเคลื่อนโครงการปล่อยเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อทําได้ยาก พบตัวแปรสังเกตได้ของการจัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ จํานวน 35 ตัวแปร เมื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสํารวจจากกลุ่มตัวอย่างซึ่งส่วนใหญ่มีอายุตั้งแต่ 20 ปี-ไม่เกิน 30 ปี มี การศึกษาในระดับปริญญาตรี มีอาชีพเป็นพนักงานบริษัทเอกชน ลูกจ้างประจํา มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนตั้งแต่ 15,000 บาท - ไม่เกิน 30,000 บาท สามารถลดจํานวนองค์ประกอบลงจาก 35 องค์ประกอบเหลือ 6 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) การจัดการผลประโยชน์บนพื้นที่เช่า ใช้ตัวย่อว่า “B” (2) การจัดการการเพิ่มประสิทธิภาพของพื้นที่เช่า ใช้ตัวย่อว่า “O” (3) การจัดการข้อมูลรับรองภาระ ผูกพันของร้านค้า ใช้ตัวย่อว่า “O” (4) การจัดการความสามารถพนักงานของร้านค้า ใช้ตัวย่อว่า “T” (5) การจัดการสุขอนามัยและการปรับเปลี่ยนตามฤดูกาล ใช้ตัวย่อว่า “H” (6) การจัดการเอกลักษณ์ และความหลากหลายของร้านค้า ใช้ตัวย่อว่า “S” ซึ่งองค์ประกอบทั้งหมดนี้สามารถอธิบายการ จัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อได้ร้อยละ 68.499 และสามารถกําหนดเป็นแนวทางการ จัดการ “BOOTHS” ซึ่งหมายถึง ระบบการจัดการร้านค้าเช่าพื้นที่นอกร้านสะดวกซื้อ โดยการพัฒนา ศักยภาพร้านค้า เพื่อตอบสนองผู้บริโภค
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม. (2556). การบริหารและประเมินโครงการ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). ชลบุรี: มนตรี
จุติพร ดําสงค์. (2560). แรงจูงใจและส่วนประสมการตลาดที่มีผลตัดสินใจซื้ออาหารประเภท ฟู้ดทรัคในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระปริญญาศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
นิมิต ซุ้นสั้น สิรินทรา สังข์ทอง และกชพร ชื่นจันทร์. (2563). ฟู้ดทรัค: ปัจจัยอะไรที่ส่งผลให้ลูกค้า กลับมาซื้อซ้ํา?. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(3), 24-32.
บริษัท ซีพี ออลล์. (2560). รายงานประจําปี 2565. ค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566, จากhttps://www.cpall.co.th/wp-content/uploads/2023/03/CP-ALL-TH-AW-ALL-14-03-66-Low-res.pdf.
บริษัท ดับเบิ้ล บี มีเดีย. (2560). Sleepless Society เทรนด์ฮิต “สังคมเมืองนอนดึก” ผุดธุรกิจโมเดล 24 ชม. ตอบโจทย์. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม 2566, จากhttps://www.brandbuffet. in.th/2020/10/sleepless-society-urban-trend-hits/.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประเวศน์ มหารัตน์สกุล. (2560). การจัดการและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
ประสพชัย พสุนนท์. (2558). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสํารวจขวัญ และกําลังใจในการปฏิบัติงานของบุคลากร มหาวิทยาลัยในกํากับของรัฐในจังหวัด กรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะมหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(3), 13-15.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2560). โครงการศึกษาธุรกิจค้าปลีกค้าส่งเพื่อเตรียม ความพร้อมในการยกร่างกฎหมายการประกอบธุรกิจค้าปลีกค้าส่งที่เหมาะสมกับประเทศไทย. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
สัณห์จุฑา จํารูญวัฒน์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเลือกใช้บริการร้านอาหารประเภทฟูดทรัก. การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เศรษฐกิจ ถูกจิตต์ และคณะ. (2564). ความพึงพอใจของลูกค้าที่มีต่อปัจจัยส่วนประสมทาง การตลาดของศูนย์การค้า ท็อปส์พลาซ่า จังหวัดพะเยา. วารสารวิชาการ สถาบัน วิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 612-626.
เอมมิกา แตงรอด. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจการใช้บริการศูนย์การค้าชุมชนของ ผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษา เดอะ เซอร์เคิล ราชพฤกษ์. วิทยานิพนธ์ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Burns, R. (1990). Introduction to research methods. Melbourne: Longman Chesire.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis. (2nd ed). Hillsdale, NJ:Lawrence Erlbaum.
Hole, Y., Snehal, P. & Bhaskar, M. (2019). Porter's Five Forces Model: Gives you a competitive advantage. Journal of Advanced Research in Dynamical and Control System, 11(4), 1436-1448.
Likert, R. (1961). New Pattern of Management. New York: McGraw - Hil.
