การพัฒนาโมบายแอปพลิเคชันเพื่อส่งเสริมความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล สําหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับคุณภาพของโมบายแอปพลิเคชันเพื่อส่งเสริมความเข้าใจและ การใช้เทคโนโลยีดิจิทัล สําหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี 2) เพื่อเปรียบเทียบความรู้ก่อนและหลังจากการเรียนรู้ด้วยโมบายแอปพลิเคชันแอปพลิเคชัน สําหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ จำนวน 60 คน ใช้แบบทดสอบก่อนเรียน-แบบทดสอบหลังเรียนในการเก็บข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test แบบ dependent
ผลการศึกษาพบว่า 1) โมบายแอปพลิเคชันเพื่อส่งเสริมความเข้าใจและใช้เทคโนโลยีดิจิทัล สําหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี คุณภาพสื่ออยู่ในระดับดีมาก (มีค่าเฉลี่ย 4.71, S.D =0.21) 2) ผลเปรียบเทียบความรู้ก่อนและหลังจากการเรียนรู้ด้วยโมบายแอปพลิเคชันแอปพลิเคชัน สําหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี พบว่า คะแนนหลังเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ.05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ครรชิต มาลัยวงศ์. (2538). ก้าวไกลไปกับคอมพิวเตอร์สาระคอมพิวเตอร์ที่ข้าราชการต้องรู้. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ.
เทียนฉาย กีระนันท์. (2537). แผนโครงการและงบประมาณ. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด และบุญส่ง นิลแกว. (2535). การอ้างอิงประชากรเมื่อใช้เครื่องมือแบบมาตรา ส่วนประมาณค่ากับกลุ่มตัวอย่าง. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 3(1), 22-25.
ปรัชญา เวสารัชช. 2545. หลักการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: สํานักงานปฏิรูปการศึกษา.
พร้อมเลิศ หล่อวิจิตร. (2559). คู่มือเขียนแอพ Android ด้วย Android Studio. กรุงเทพฯ: โปรวิชั่น.
ภัทรสุดา ยะบุญวัน. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ เรื่อง การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสําหรับการเรียนการสอนด้วยสื่ออินโฟกราฟิกที่ส่งผลต่อการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาวิชาชีพครู คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. วิทยานิพนธ์การศึกษาตามหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาเทคโนโลยีการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รัตนา พรมภาพ. (2551). ความพึงพอใจของนิสิตที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนใหลักสูตรของภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีการศึกษา 2550. รายงานการวิจัย. คณะศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วิไลวรรณ วงศ์จินดานิกร สุกขชาติ และ ธีรชาติ นุสโส. (2566). การพัฒนาแอปพลิเคชันเพื่อส่งเสริมทักษะ Reskill & Upskillและเตรียมความพร้อมรองรับการทำงานในอนาคตหลังวิกฤตการโรคระบาดของ COVID-19. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(5), 110-127.
สุชาดา พลาชัยภิรมย์ศิล. (2554). แนวโน้มการใช้โมบายแอพพลิเคชั่น. วารสารนักบริหาร 1(1), 110- 115.
สุภาพรรณ อนุตรกุล. 2564. ทักษะความเข้าใจและใช้เทคโนโลยีดิจิทัล (Digital literacy). [Online]. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2566 จาก https://erp.mju.ac.th/acticleDetail.aspx?qid=1246.
JISC. (2012). Developing digital literacies: Briefing paper. Retrieved 20 January 2016, from http://www.jisc.ac.uk/media/documents/publications/briefingpaper/2012/DevelopingDigitalLiteracies.pdf.
Tamhane K. D., Wasim, T. Khan, S. R., Tribhuwan, A. P. & Sachin B. T. (2015). Mobile learning application. International Journal of Scientific and Research Publications, 5(3), 1-4.
