ความสามารถของผู้ประกอบการต่อการแข่งขันทางธุรกิจในยุคดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาทัศนคติและความสามารถของผู้ประกอบการในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการเสริมสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน 2. เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการในยุคดิจิทัล 3. เพื่อเสนอแนวทางและกลยุทธ์ในการเสริมสร้างความสามารถของผู้ประกอบการในการแข่งขันในยุคดิจิทัล การวิจัยนี้ใช้กระบวนการศึกษาแบบผสานวิธี ใช้วิธีวิเคราะห์โครงสร้างด้วยการสร้างแบบจำลองสมการ การวิเคราะห์เส้นทาง โดยใช้การวัดด้วยเทคนิคความน่าจะเป็นสูงสุด เพื่อประมาณค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง และผลกระทบทางตรงและทางอ้อม
ผลการวิจัยพบว่า ความสามารถของผู้ประกอบการในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการเสริมสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันโดยรวมอยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณาเป็นรายปัจจัย พบว่าทุกปัจจัยอยู่ในระดับสูงเช่นกัน โดยสามารถเรียงลำดับจากระดับสูงสุดไปต่ำสุดได้ดังนี้ การจัดการความรู้ ( = 3.958,S.D. = 0.674) นวัตกรรมองค์กร (
= 3.955, S.D. = 0.749) โครงสร้างพื้นฐานทางดิจิทัล (
= 3.908,S.D.=0.747) ในขณะที่ปัจจัยที่มีระดับต่ำที่สุดคือ ความได้เปรียบทางการแข่งขัน (
=3.886, S.D.=0.947) จากการประมวลผล โมเดลสมการโครงสร้าง พบว่าตัวชี้วัดทั้งหมดผ่านเกณฑ์มาตรฐาน โดยมีค่าสถิติที่สำคัญดังนี้: χ2/df = 92.952, P−value = 0.002, GFI=0.977, CFI = 0.987 ดังนั้น จึงสามารถสรุปได้ว่า ผลการวิเคราะห์นี้มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชญาพัฒน์ เลิศอำนาจกิจเสรี. (2565). เศรษฐกิจดิจิทัล: การเกิดและพัฒนาการ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(5), 2273-2283.
ปองพล วงศ์วิศิษฐ์ ศิริมา วิภาตวรรณะ วราพร วรณะพันธุ์ และตวงพร สุพรรณเพ็ชร. (2565). ปัจจัยความสามารถในการบริหารเพื่อเข้าสู่เศรษฐกิจดิจิทัล. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 11(2), 213-227.
ฟารีดา มะ, ชญานิศ ประทุมรัติน์ และเพชราภรณ์ วงค์หลวง. (2567). ความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 13(1), 61-77.
รุ่งทิวา ภิรมย์ อรพิณ สันติธีรากุล และเขมกร ไชยประสิทธิ์. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อความพร้อมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดเชียงใหม่ในการปรับเปลี่ยนธุรกิจด้วยดิจิทัล. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 8(3). 1-14.
อนุวัต สงสม. (2562). ผลของความสามารถทางนวัตกรรมที่มีต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันสำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดสงขลา. Veridian E-Journal Silpakorn University, 12(3), 821-835.
Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of management, 17(1), 99-120.
Henry, M. (1989). On management: inside our strange world of organizations. New York: Free Press.
Likert, R. (1932). A technique for measurement of attitudes. Archives of Psychology, 140, 5-55.
Von Bertalanffy, L. (1968). General System Theory: Foundations, Development. New York: George Braziller.
