ศรันย์ จันทร์แก้ว THE ROLES OF PHANAKORN NATIONAL MUSEUM ON DISSEMINATION OF ASEAN ARTS HISTORY KNOWLEDGE TO THE PUBLIC

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาเส้นด้ายใยอ้อยสำหรับทอด้วยกี่พื้นเมือง 2) ผลิตผ้า ทอใยอ้อยแบบหัตถกรรม และ 3) ผลิตผลิตภัณฑ์เคหะสิ่งทอจากผ้าทอใยอ้อย ผลการวิจัยพบว่า เส้นใยรังไหม เส้นใยใบอ้อย และเส้นใยฝ้าย นำมาผสมรวมกันตามสัดส่วนจำนวน 6 ชุดทดลอง ได้แก่ชุดที่ 1 (โดยปริมาตรร้อยละ 20 : 60 : 20) ชุดที่ 2 (20 : 40 : 40) ชุดที่ 3 (20 : 20 : 60) ชุดที่ 4 (40 : 40 : 20) ชุดที่ 5 (40 : 20 : 40) และชุดที่ 6 (60 : 20 : 20) แล้วใช้กงดีดฝ้ายดีดให้เป็นปุยก่อน ฟั่นด้ายพบว่า ทั้ง 6 ชุดทดลอง ให้เส้นด้ายใยอ้อยที่สามารถนำไปทอด้วยกี่พื้นเมืองได้ผ้าทอใยอ้อยมี คุณสมบัติตามมาตรฐานอุตสาหกรรมดังนี้ ความคงทนต่อแรงฉีกขาดสูงสุด 32.55 นิวตัน คือ ผืนที่ 1 (20 : 60 : 20) แรงดึงขาดของเส้นด้ายตามแนวด้ายพุ่ง 6.79 นิวตัน อัตราเร็วของระยะยืดเฉลี่ย 27.03 มิลลิเมตร คือ ผืนที่ 2 (20 : 40 : 40) และความหนามากที่สุด 1.533 มิลลิเมตร คือ ผืนที่ 3 (20 : 20 : 60) ความโค้งงอด้านเส้นพุ่งค่าเฉลี่ยสูงสุด 5.00 เซนติเมตร คือ ผืนที่ 5 (40 : 20 : 40) และการ ดูดซึมความชื้นเฉลี่ยสูงสุดร้อยละ 7.19 คือ ผืนที่ 6 เมื่อแปรรูปผ้าทอใยอ้อยเป็นโคมไฟพบว่า ขึ้น โครงได้คงรูปสวยงาม โคมไฟนำไปใช้งานได้จริง ปริมาณแสงไฟออกจากตัวโคมไฟอยู่ในระดับดี การกระจายแสงสม่ำเสมอ