เส้นใยในงานศิลปะ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การใช้เส้นใยในการสร้างสรรค์งานศิลปะ เรียกว่าศิลปะเส้นใย (Fiber Art) ในอดีตมี
รากฐานมาจากงานหัตถกรรม (Craft) เช่น การทอผ้า การเย็บปักถักร้อย ซึ่งเป็นวิถีชีวิตความเป็นอยู่
แบบครัวเรือนและเกิดการสร้างงานหัตถกรรมของชุมชนสตรี จากงานประดิษฐ์สิ่งของเครื่องใช้และ
ของประดับตกแต่งบ้านก็กลายเป็นวัฒนธรรมที่แสดงอัตลักษณ์ของแต่ละท้องถิ่น การนำวัสดุเส้นใย
ไปใช้ไม่ได้มีคุณค่าเพียงงานหัตถกรรมเท่านั้นเนื่องจากขอบเขตของงานศิลปะในปัจจุบันเปิดกว้าง
ทางการแสดงออกด้วยรูปแบบที่หลากหลาย ดังนั้นการจำแนกศาสตร์ศิลปะเส้นใยจึงได้รับการ
ยอมรับในระดับสากล จากการศึกษาพบว่าศิลปะจากเส้นใยมีความเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมท้องถิ่น
ความเชื่อ และสุนทรียภาพในการคิดสร้างสรรค์ มีคุณค่าในการสร้างสรรค์เทียบเท่าศาสตร์อื่น
ผู้สร้างงานศิลปะจากเส้นใยในระดับสากลได้รับการยอมรับในฐานะศิลปิน ส่วนใน
ประเทศไทยก็มีศิลปินที่สร้างสรรค์งานประเภทนี้อยู่มาก ปัจจุบันมีการเปิดสอนหลักสูตรไฟเบอร์
อาร์ตในหลายสถาบันเพราะเปิดกว้างแนวทางใหม่ในการแสดงออกทางศิลปะ เช่น ศิลปะสิ่งทอ
(Textile Art) และศิลปะจากผ้า (Fabric Art) รวมถึงในงานออกแบบแฟชั่น (Fashion Design)
ศิลปินและนักออกแบบสร้างสรรค์แนวคิด รูปแบบ และเทคนิควิธีการใช้เส้นใยที่มีเอกลักษณ์ ศิลปะ
เส้นใยในประเทศไทยส่วนใหญ่ถูกนำไปประยุกต์ใช้ในงานออกแบบแต่ในทางศิลปะจะถูกจัดเป็น
เทคนิคของประเภทศิลปะสื่อประสม (Mixed Media) ไม่ว่าคุณค่าของงานศิลปะเส้นใยจะถูกจัดให้
มีคุณค่าอยู่ในศิลปะประเภทใดก็ตามอยู่ที่การตีความหมายในเชิงสุนทรียศิลป์ในงานแต่ละประเภท
หรือคุณประโยชน์ ในเชิงพาณิชยศิลป์
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศิลปกรรมบูรพา (Burapha Arts Journal) คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยบูรพา ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำเว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร