ความงามของพุทธปฏิมามหายาน สมัยราชวงศ์เว่ยเหนือ ประเทศจีน

บทคัดย่อ

ความงดงามของพระพุทธรูปแต่ละช่วงสมัยนั้น มีความงดงามขององค์พระพุทธรูปที่แตกต่างกันเป็นเรื่องของรสนิยมในสมัยนั้น รสนิยมนี้เกิดจากความเชื่อในที่นี้คือความเชื่อในพระพุทธศาสนามหายาน ความเชื่อในคัมภีร์พระสูตร การปกครองของบ้านเมือง ความเป็นอยู่ของชาวเมือง ภูมิประเทศ ความรู้ของช่างผู้สร้าง วัสดุที่หาได้ที่นำมาใช้ในการสร้าง และตัวอย่างผลงานที่เคยสร้างมาก่อน สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นองค์ประกอบที่ทำให้รูปแบบของความงามองค์ปฏิมา มีรูปแบบของความงามเกิดขึ้นและต่างกัน ในสมัยราชวงศ์เว่ยเหนือเป็นราชวงศ์ที่เป็นเผ่าเร่ร่อน มีอายุร้อยกว่าปี มีบ้านเมืองอยู่ทางตอนเหนือของประเทศจีน ในช่วงเวลานั้นเกิดการแตกแยกหลายราชวงศ์ แต่ราชวงศ์เว่ยเหนือกลับมามีอำนาจปกครองประเทศได้ การปกครองประเทศที่สังคมชาวจีนในขณะนั้นยังมีความเชื่อในศาสนาขงจื้อและศาสนาเต๋า ส่วนศาสนาพุทธยังไม่เจริญรุ่งเรือง ทำให้ราชวงศ์เว่ยเหนือได้ใช้ความเชื่อทางพุทธศาสนามหายานเป็นศาสนาประจำชาติปกครองอาณาจักร ถึงแม้ว่าครั้งหนึ่งถึงต้องเผาทำลายให้ความเชื่อหมดไปเพราะสถาบันการปกครองอาจไม่มั่นคง อย่างไรก็แล้วแต่ความเชื่อพระพุทธศาสนามหายานกลับมาเป็นศาสนาประจำอาณาจักรอีกครั้ง ซึ่งสิ่งที่ยืนยันได้คือการสร้างองค์พระศากยมุนีและพระเมตไตรยะ ที่เกิดรูปแบบทางความงามขององค์ปฏิมาช่วงแรกมีขนาดที่ใหญ่ ความงามเป็นการผสมผสานระหว่างศิลปะภายนอกกับพื้นถิ่น ตัวอย่างคือถ้ำหยุนกังหมายเลขที่ 16-20 ช่วงที่สองกลับมีความงามทางศิลปะพื้นถิ่นเป็นของตนเองมากขึ้น ด้วยเหตุที่นิยมวัฒนธรรมของจีน ดังตัวอย่างที่ถ้ำหยุนกังหมายเลข 5-6 และถ้ำปินหยาง ส่วนถ้ำบริเวณนอกเมืองหลวงมีทั้งความงามที่นิยมวัฒนธรรมของตนและมีอิทธิพลศิลปะภายนอกผสมกันอยู่