Analysis of Khao, Lanna Literature Studies
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aims to analyze Khao, a genre of Lanna literature, based on the related 15 theses in Thailand, focusing on Khao and folklore concepts by Bayan Imsamran. It was found that the studies can be categorized into four groups: three of them are about overall concepts, four of them are comparative studies, six of them are about specific titles, and two of them are about specific issues. There are not many studies about Khao due to limitations, especially on variety of topics, because most of them were written in Lanna alphabets and there is lack of such literacy. For further studies, there should be many more studies from the primary sources, with many more comparative studies in each period of time, as well as studies of Khao along with music.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
หากผู้เสนอบทความมีความจำเป็นเร่งด่วนในการตีพิมพ์โปรดส่งลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่นแทน โดยกองบรรณาธิการจะไม่รับบทความหากผู้เสนอบทความไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและขั้นตอนที่กำหนดอย่างเคร่งครัด ข้อมูลของเนื้อหาในบทความถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Journal of Inclusive and Innovative Education คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
References
จิราวดี เงินแถบ. (2537). หงส์หิน: การศึกษาเปรียบเทียบวรรณกรรมอีสานและล้านนา (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาจารึกภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จุฑามาศ มีชูวาส. (2549). การเชื่อมโยงความในค่าวซอภาคเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาจารึกภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ฉัตรยุพา สวัสดิพงษ์. (2517). ค่าวซอเรื่องเจ้าสุวัตร นางบัวคำ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมมหาบัณฑิต). แผนกวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐพงษ์ ปัญจบุรี. (2557). การศึกษาวิเคราะห์วรรณกรรมค่าวซอเรื่องเศรษฐีหัวเวียง (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาจารึกศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ทรงศักดิ์ ปรางค์วัฒนากุล. (2555). วรรณกรรมท้องถิ่นเปรียบเทียบ. เชียงใหม่: แม็กซ์พริ้นติ้ง.
นิตยา มูลปินใจ. (2549). การวิเคราะห์คุณค่าวรรณกรรมคร่าวร่ำ 700 ปี เมืองเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
บาหยัน อิ่มสำราญ. (2538). สถานภาพการศึกษาวรรณคดีท้องถิ่น. ใน สุกัญญา ภัทราชัย (บรรณาธิการ). วรรณคดีท้องถิ่นพินิจ (หน้า 192-194). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประคอง นิมมานเหมินท์. (2509). ลักษณะวรรณกรรมภาคเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). แผนกวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประคอง นิมมานเหมินท์ และทรงศักดิ์ ปรางค์วัฒนากุล. (2521). ลานนาไทยคดี. เชียงใหม่: ศูนย์หนังสือเชียงใหม่.
ประเสริฐ ณ นคร. (2540). ข้อสังเกตบางประการเกี่ยวกับวรรณกรรมพุทธศาสนาในล้านนา. ใน พรรณเพ็ญ เครือไทย (บรรณาธิการ). วรรณกรรมพุทธศาสนาในล้านนา (หน้า 27). เชียงใหม่: สุริวงค์บุ๊คเซ็นเตอร์.
พระครูสถิตจิตตสังวร. (2545). การศึกษาเชิงวิเคราะห์คร่าวร่ำคำสอนเจ้าราช (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาภาษาและวรรณกรรมล้านนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พระสมชาติ ฐิติปัญฺโญ. (2546). จริยธรรมพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในวรรณกรรมล้านนาเรื่องอ้ายร้อยขอด (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาพระพุทธศาสนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระสมพงษ์ วชิรเมธี. (2556). ศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธธรรมที่ปรากฏในวรรณกรรมค่าวซอเรื่องจั๋นต๊ะฆา (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาพระพุทธศาสนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
ภัคพล คำหน้อย. (2561). ภาพลักษณ์เจ้าเมืองในวรรณกรรมค่าวซอ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มะลิวัลย์ บูรณพัฒนา. (2530). การศึกษาวรรณกรรมค่าวฮ่ำทางวิทยุภาคเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สดศรี ดอนน้อย. (2539). การศึกษาเปรียบเทียบวรรณกรรมเรื่อง ก่ำกาดำ ฉบับล้านนา อีสาน และไทเขิน (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาภาษาและวรรณกรรมล้านนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุภาวดี เพชรเกตุ. (2557). การศึกษาเปรียบเทียบพระอภัยมณีฉบับล้านนากับพระอภัยมณีฉบับสุนทรภู่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สิงฆะ วรรณสัย. (2523). ปริทัศน์วรรณคดีลานนาไทย. เชียงใหม่: โครงการตำราคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เสน่หา บุณยรักษ์. (2517). วรรณกรรมค่าวของภาคเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). แผนกวิชามัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2516). วรรณกรรมลานนาไทยเรื่องหงส์หินของเจ้าสุริยวงศ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). แผนกวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
