An Analysis of Basic School Curriculum Design from Theses on Curriculum Development in Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The current research endeavor aimed to analyze the basic school curriculum design in Thailand. The research population consisted of 240 theses on curriculum development in Thailand from the year 2009 to 2019 and the study adopted both qualitative and quantitative content analyses using the curriculum development analysis. The results were statistically calculated using frequency distribution and percentage.
The results revealed that First, the philosophy of education that was most commonly adopted was progressivism. Second, the theory that was most popularly used to design a curriculum was the theory that was based on activities and issues in society, locality, and community. Third, the curriculum design that was most frequently used was the social process and life function curriculum. Fourth, most curriculums were designed based on the objective of career functions and on the knowledge-based learning behavior. Fifth, technical and career contents were most adopted in the curriculum design. Sixth, learning by doing activities were most adopted in the curriculum design. Seventh, achievement tests were the most frequently adopted type of assessment in the curriculum design and observing behaviors accounted for most common type of authentic assessment in the curriculum design.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
หากผู้เสนอบทความมีความจำเป็นเร่งด่วนในการตีพิมพ์โปรดส่งลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่นแทน โดยกองบรรณาธิการจะไม่รับบทความหากผู้เสนอบทความไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและขั้นตอนที่กำหนดอย่างเคร่งครัด ข้อมูลของเนื้อหาในบทความถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Journal of Inclusive and Innovative Education คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). นิยามศัพท์หลักสูตร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 ที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 แนวทางการ พัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: ไทย พับบลิคเอ็ดดูเคชั่น จำกัด.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
เฉลิมลาภ ทองอาจ. (2553). โรงเรียนสาธิตที่แท้ : การจัดการเรียนรู้ตามปรัชญาการศึกษาพิพัฒนาการ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 12(1), 71-93.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2556). การพัฒนาหลักสูตร ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: วีพรินท์.
ทิศนา แขมณี. (2561). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มารุต พัฒผล. (2562). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: ศูนย์นวัตกรรมหลักสูตรหลักสูตรและการเรียนรู้.
รัตนพร ราชสะอาด. (2560). ปรัชญาการศึกษาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต), ภาควิชาศาสนาและปรัชญา สาขาวิชาปรัชญา คณะพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วรนุช นิลเขต. (2554). ผลการเรียนรู้จากกิจกรรมปฏิบัติจริงที่มีต่อทักษะทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 34(3-4), 40-49.
วิชัย วงษ์ใหญ่และมารุต พัฒผล. (2558). จากหลักสูตรแกนกลางสู่หลักสูตรสถานศึกษา: กระบวนทัศน์ใหม่การพัฒนา. กรุงเทพฯ: บริษัทจรัลสนิทวงศ์การพิมพ์ จำกัด.
ศกร พรหมทา. (2557). การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์เกี่ยวกับหลักสูตรท้องถิ่นในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญมหาบัณฑิต). ภาควิชานโยบายและความเป็นผู้นำทางการศึกษา สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิธร บัวทอง. (2560). การวัดและประเมินทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 1856-1867.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2561). การพัฒนาหลักสูตร. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Allan C. Ornstein and Francis P. Hunkins. (1993). Curriculum Foundations, Principles and Issues. (2nd ed.) Boston: Allyn and Bacon.
Beauchamp, George A. (1968). A Curriculum Theory. Willmette,llinois: The Kage Press.
Bloom, B. S. (1956). Taxonomy of Educational Objectives Handbook I :Cognitive Domain. New York: David McKay Company Inc.
David, Pratt. (1980). Curriculum design and development. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
Dewey, J. (1963). Experience and Education. New York: Macmillan Publishing Company.
Nutravong, R. (2002). School-based curriculum decision-making: A study of the Thailand reform experiment (Doctoral Dissertation). U.S.A.: Indiana University, Bloomington.
Saylor, J.G. & Alexander, W.M. (1974). Planning Curriculum for Schools. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Smith B. William O, Stanley and Harlen J. Shores. (1950). Fundamentals of Curriculum Development. New York: World Book Company.
Taba, Hilda. (1962). Curriculum Development : Theory and Practice. New York: Parker Publishing.
Unesco, APEID. (1982). Integrating Subject Areas in Primary Education Curriculum: A Joint Innovative Project. Bangkok: Unesco Regional Office for Education in Asia and the Pacific.
Zais, R.S. (1976). Curriculum: Principal and foundation. New York: Harper & Row, Publisher.
