การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดทางอารมณ์และสังคม และทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมเชิงพุทธิปัญญาเป็นฐาน เพื่อเสริมสร้างสุขภาวะทางอารมณ์และสังคมของนิสิตครู
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สังเคราะห์องค์ประกอบและพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดทางอารมณ์และสังคมและทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมเชิงพุทธิปัญญาเป็นฐาน 2) ตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบ 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบ และ 4) ประเมินรูปแบบ เพื่อเสริมสร้างสุขภาวะทางอารมณ์และสังคมของนิสิตครู กลุ่มตัวอย่างคือ นิสิตครูชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยพะเยา ปีการศึกษา 2567 จำนวน 28 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย รูปแบบการจัดการเรียนรู้ แบบประเมินสุขภาวะทางอารมณ์และสังคม แบบสอบถามความคิดเห็น และแบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา คะแนนพัฒนาการสัมพัทธ์ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียร์แมน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นมี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ ทฤษฎี/หลักการ จุดมุ่งหมาย ขั้นตอนการจัดการเรียนรู้ การวัดและประเมินผล ระบบสังคม และระบบสนับสนุน มีขั้นตอนการจัดการเรียนรู้ 5 ขั้นตอน (GOALS Model) ได้แก่
ขั้นที่ 1 G: Goal Setting กำหนดเป้าหมาย ขั้นที่ 2 O: Observation สังเกตตัวแบบ ขั้นที่ 3 A: Application การประยุกต์ใช้ ขั้นที่ 4 L: (Self)-Leadership การนำตนเอง และ ขั้นที่ 5 S: Social Integration การบูรณาการสู่สังคม 2) รูปแบบการจัดการเรียนรู้มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ในการนำไปใช้ในระดับมากที่สุด 3) ผลการทดลองใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้พบว่า นิสิตครูมีสุขภาวะทางอารมณ์และสังคมสูงขึ้น โดยมีพัฒนาการระดับสูงด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และด้านการจัดการตนเอง ส่วนด้านการตระหนักรู้ในตนเอง การตระหนักรู้ทางสังคม และการตัดสินใจอย่างมีความรับผิดชอบมีพัฒนาการระดับปานกลาง และ 4) นิสิตครูมีความคิดเห็นต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
หากผู้เสนอบทความมีความจำเป็นเร่งด่วนในการตีพิมพ์โปรดส่งลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่นแทน โดยกองบรรณาธิการจะไม่รับบทความหากผู้เสนอบทความไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและขั้นตอนที่กำหนดอย่างเคร่งครัด ข้อมูลของเนื้อหาในบทความถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Journal of Inclusive and Innovative Education คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เอกสารอ้างอิง
Agoylo, S. B. A., Antero-Agoylo, G., Ruzgal, E. R., & Senga, S. S. (2024). Enhanced social-emotional learning (esel): An intervention to mitigate work-related stress among teachers. Wisdom Journal of Humanities and Social Science, 1(1), 1–6.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
Brackett, M. A., Rivers, S. E., Reyes, M. R., & Salovey, P. (2010). Classroom emotional climate, teacher affiliation, and student conduct. Journal of Classroom Interaction, 46(1), 27–36.
Burić, I., Sorić, I., & Penezić, Z. (2020). Teachers’ emotions and self-efficacy: A test of reciprocal relations. Frontiers in Psychology, 11:1650, 1-14.
CASEL. (2003). Safe and sound: An educational leader’s guide to evidence-based social and emotional learning (SEL) programs. Chicago, IL: Collaborative of Academic, Social, and Emotional Learning.
CASEL. (2015). 2015 CASEL guide: Effective social and emotional learning programs- Middle and high school edition. Chicago, IL: Collaborative of Academic, Social, and Emotional Learning.
CASEL. (2020). CASEL’s SEL framework: What are the core competence areas and where are they promoted?. Retrieved from https://casel.org/casels-sel-framework/
Chuenkha, S., Srikhaew, D., & Susaorat, P. (2022). The development of social and emotional competency indicators for high school students in Thailand. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology, 7(11), 443-458. [in Thai]
Cowatrakul, S. (2009). Educational psychology (8th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. B. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82(1), 405–432.
Equitable Education Fund. (2024). OECD reveals the first PISA for Schools research results in Thailand, finding that 'white elephant' students can be created by promoting social and emotional skills, highlighting the Big 5 Model to unlock limitations in developing educational quality for exceptionally poor students and marginalized schools. Retrieved from https://www.eef.or.th/news-080722/ [in Thai]
Garavito-Checalla, E. C., Valero-Ancco, V. N., Roque-Yupanqui, J. A., Atencio-Maquera, N., Cariapaza-Mamani, G. J., & Coapaza-Mamani, M. Y. (n.d.). Socio-emotional competencies and academic performance in Latin American university students: An approach to sustainable development. Journal of Lifestyle and SDGs Review, 5(1), e02935.
Greenberg, M. T. (2023). Evidence for social and emotional learning in schools. Learning Policy Institute. Retrieved from https://learningpolicyinstitute.org/product/evidence-social-emotional-learning-schools-report
Inta, M., & Chomyah, R. (2016). Confirmatory factor analysis of social and emotional learning of lower secondary school students under the Office of the Basic Education Commission. Rajabhat Journal of Sciences, Humanities & Social Sciences, 17(2), 362-375. [in Thai]
Jennings, P. A., & Greenberg, M. T. (2009). The prosocial classroom: Teacher social and emotional competence in relation to student and classroom outcomes. Review of Educational Research, 79(1), 491-525.
Jones, S. M., & Doolittle, E. J. (2017). Social and emotional learning: Introducing the issue. The Future of Children, 27(1), 3–11.
Joyce, B., Weil, M., & Calhoun, E. (2014). Models of teaching (9th ed.). New York: Pearson Education.
Kanjanawasee, S. (2013). Classical test theory (7th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Khammani, T. (2019). Pedagogy: Knowledge for organizing effective learning processes (23rd ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Kilbane, C., & Milman, N. (2003). Designing instruction for 21st century learners. New York: Pearson Education.
Lawson, G. M., McKenzie, M. E., Becker, K. D., Selby, L., & Hoover, S. A. (2018). The core components of evidence-based social emotional learning programs. Prevention Science, 20, 457-467.
Maheshwari, V. K. (n.d.). Models of teaching. Retrieved from http://www.vkmaheshwari.com/WP/?p=1312
Minney, D., Garcia, J., Altobelli, J., Perez-Brena, N., & Blunk, E. (2019). Social-emotional learning and evaluation in after-school care: A working model. Journal of Youth Development, 14(3), 130-145.
Muenchhausen, N., Böhnke, J. R., Dinkel, A., & Fischer, P. (2021). Teacher self-efficacy and mental health—Their intricate relation to professional resources and attitudes in an established manual-based psychological group program. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(11).
Schoenfeld, A. H. (1999). On modeling teachers' in-the-moment decision making. The Journal of Mathematical Behavior, 18(3), 243-261.
Sklad, M., Diekstra, R., De Ritter, M., Ben, J., & Gravesteijn, C. (2012). Effectiveness of school-based universal social, emotional, and behavioral programs: Do they enhance students’ development in the area of skill, behavior, and adjustment? Psychology in the Schools, 49(9), 892–909.
Thai Health Promotion Foundation & Chulalongkorn University. (2022). Report on mental health situation of university students: Lessons learned from the COVID-19 pandemic. Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Thanavathi, C. (2022). Models of Teaching. Shanlax International Journal of Education, 10(2), 1-6.
U.S. Department of Education. (2023). Guiding principles for providing high-quality education in juvenile justice secure care settings. Washington, D.C.: U.S. Department of Education.
Wiglesworth, M., Lendrum, A., Oldfield, J., Scott, A., ten Bokkel, I., Tate, K., & Emery, C. (2016). The impact of trial stage, developer involvement and international transferability on universal social and emotional learning programme outcomes: A meta-analysis. Cambridge Journal of Education, 46(3), 347–376.
Wisetsat, C. (2019). The development of teaching model to promote innovative teaching skills for pre-service teachers. Journal of Humanities and Social Sciences, Ubon Ratchathani Rajabhat University, 10(2), 306–320. [in Thai]
World Health Organization. (2021). Adolescent mental health. Retrieved from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/adolescent-mental-health
Yaemrung, R., Poomsuwan, T., Kaewphoo, S., & Banchuen, P. (2022). The era of world transformation and challenges in early childhood development. Journal of Home Economics, 65(2), 1-13. [in Thai]
Zimmerman, B. J. (2000). Attaining self-regulation: A social cognitive perspective. In M. Boekaerts, P. R. Pintrich, & M. Zeidner (Eds.), Handbook of self-regulation (pp. 13–39). San Diego, CA: Academic Press.
Zins, J. E., Weissberg, R. P., Wang, M. C., & Walberg, H. J. (Eds.). (2004). Building academic success on social and emotional learning: What does the research say?. New York: Teachers College Press.
