ONE-FACED BHRAMA
Keywords:
พระพรหม, ศาสนาAbstract
There are various distinctive differences between the beliefs related to the god Bhrama in Bhramanism and those of Buddhism. Among them is the number of faces; in Bhramanism, Bhrama is believed to have four faces, while there is no evidence of this in Buddhism. However, one can notic that in Buddhist art Bhrama is always shown with four faces. This feature might have been inspired by the figures of Bhrama in Bhramanism. Navertheless, from the research on the Bhramanic figures frome various periods of Thai art, the auther discovered one faced Bhramas. Examples include Bhrama dressed in a priestly outfit of the Dvaravati period and Bhma divinely dressed during the Thonburi and Rattanakosin period. This reflects that while one-faced Bhramas of Buddhism have been accepted by some groups of Buddhists, they remain less popular than the four-faced ones.
References
กรมศิลปากร, "ลิลิดโองการแช่งน้ำ,"ใน วรรณกรรมสมัยอยุธยา,เล่ม 1. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529.
กรมศิลปากร, สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา - ฉบับกรุงธนบุรี, เล่ม 2. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2542.
จันทร์ศิริ แท่นมณี. "พระพรหมในวรรณคดีบาลี และสันสกฤต," วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิด ภาควิชาภาษาตะวันออก บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2522.
ไตรภูมิกถาหรือไตรภูมิพระร่วง. พิมพ์ครั้งที่ 9, พิมพ์ในงานพระราชทานเพลิงศพนายอดิเรกประชันรณรงค์ ธันวาคม 2517, พระนคร : โรงพิมพ์ภักดีประดิษฐ์, 2519.
ธนิด อยู่โพธิ์. พรหมสี่หน้า. พระนคร : ห้างหุ้นส่วนจำกัด คิวพร, 2509.
ปรมานุชิตชิโนรส, สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระ, ปฐมสมโพธิกถา. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2539.
ประยูร อุลุชาฎะ. วัดคงคาราม. กรุงเทพฯ : เมืองโบราณ, 2537.
พระบาลีอภิธรรมปิฎก วิภังค์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา, 2530.
ผาสุข อินทราวุธ. รูปเคารพในศาสนาฮินดู, กรุงเทพฯ : ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2522.
รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง. "พระพุทธรูปประทับเหนือพนัสบดีในศิลปะทวารวดี," วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิด สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร. 2545.
ที่มาของภาพประกอบ
รูปที่ 6-8 กรมศิลปากร. สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา- ฉบับกรุงธนบุรี, เล่ม 2. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2542.
รูปที่ 9-10 ประยูร อุชาฎะ. วัดคงคาราม. กรุงเทพฯ : เมืองโบราณ, 2537.
Downloads
Issue
Section
License
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน