The Mondop or Mandapa of Lanchang Art as Part of a Lost Lanchang-Lanna Architectural Tradition: A Case Study of the Mondop in Xhieng Thong Temple, Luang Praban

Authors

  • Jirawat Tangchitcharoen Curator, Research Division, Office of National Museums, Department of Fine Arts.

Keywords:

Laotian art, Lanchang Art, Mondop, Wat Xhiengthong, Old photographs

Abstract

The Mondop of Wat Xhiengthong in Luangprabang is an architectural feature which has not been adequately studied, because the current Mondop was destroyed and the only evidence which remains are photographs. However, recent studies show that the Mondop still lacks an investigation of its origins which reflect Lanchang art forms art, which is still missing. Hence, the researcher feels it is appropriate to research the religious architecture in this form, to expand the understanding of Laotian art.

The findings revealed that the Mondop of Wat Xhiengthong was built in approximately the middle – late 22 BC, after the temple construction, under the influence of Lanna art but using different techniques. After the construction of Wat Xhiengthong’s Mondop in the early Lanchang style, the mondop style buildings in Langchang art began to turn into different structure and developed to follow the artistic influences at that time. Such as, Mondop of Wat Sisaket in Vientiane and the Mondop that are located in front of Phra That Kong Khao Noi in Yasothorn which were built after the Mondop of Wat Xhiengthong was completed.

References

กรมศิลปากร, 2545. ประชุมพงศาวดารฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม 9. กรุงเทพฯ: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร.

เชษฐ์ ติงสัญชลี, 2555ก. เจดีย์ในศิลปะพม่า-มอญ: พัฒนาการทางด้านรูปแบบตั้งแต่ศิลปะศรีเกษตรถึงศิลปะมัณฑเล. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

เชษฐ์ ติงสัญชลี, 2555ข. สัตตมหาสถาน: พุทธประวัติตอนเสวยวิมุตติสุขกับศิลปกรรมอินเดียและเอเชียอาคเนย์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

ทรงศักดิ์ ปรางค์วัฒนากุล, 2536. ล้านนาสู่ล้านช้าง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ.

ประภัสสร์ ชูวิเชียร, 2557. ศิลปะลาว. กรุงเทพฯ: มติชน.

วรลัญจก์ บุณยสุรัตน์, 2544. วิหารล้านนา. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

วรลัญจก์ บุณยสุรัตน์, 2548. ชื่มชมสถาปัตย์: วัดในหลวงพระบาง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์, 2555. เจดีย์ พระพุทธรูป ฮูปแต้ม สิม ศิลปะลาวและอีสาน. นนทบุรี: มิวเซียมเพรส.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์, 2556. ศิลปะล้านนา. กรุงเทพฯ: มติชน.

ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์, 2553. หลวงพระบางเมืองมรดกโลก ราชธานีแห่งความทรงจำและพื้นที่พิธีกรรมในกระแสโลกาภิวัฒน์. กรุงเทพฯ: สายธาร.

สงวน รอดบุญ, 2545. พุทธศิลปลาว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สายธาร.

สรัสวดี อ๋องสกุล, 2551. เวียงกุมกาม การศึกษาประวัติศาสตร์ชุมชนโบราณในล้านนา. พิมพ์ครั้งที่ 6. เชียงใหม่: Within Design Co., Ltd.

สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร, 2550. ศัพทานุกรมโบราณคดี. นครปฐม: รุ่งศิลป์การพิมพ์.

สุรพล ดำริห์กุล, 2561. ประวัติศาสตร์และศิลปะล้านนา. นนทบุรี: เมืองโบราณ.

สุรศักดิ์ ศรีสำอาง, 2545. ลำดับกษัตริย์ลาว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กรมศิลปากร.

สุรสวัสดิ์ สุขสวัสดิ์, 2544. จากหลวงพระบางถึงเวียงจันทน์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สายธาร.

เสมอชัย พูลสุวรรณ, 2539. สัญลักษณ์ในงานจิตรกรรมไทยระหว่างพุทธศตวรรษที่ 19 ถึง 24. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Downloads

Published

2020-06-30