The History, Administration Background and the Role of the Community Radio Station “Surao Dang” in Nonthaburi between 2009–2019
Keywords:
community radio, Islam, students, strengthAbstract
This article aims to study the history, administration background and the role of the Community Radio Station of the Darul Abidin Mosque, also known as “Surao Dang” (The Red Mosque), between 2009 to 2019. The study shows that the FM100.75MHz Surao Dang Community Radio Station was founded in 2009 in accordance with the government's policy which encourages people to establish radio broadcasting facilities to reflect the needs of the local community. The principal goal of the station is to spread the Islamic doctrines without being concerned with business profits and regardless of political benefits.
The administration of this community radio station is notable in 3 respects ;
1) policy management which uses an independent management system, 2) personnel management that encourages people in the community to own and participate in media production, and 3) budget management which manages the money acquired primarily from fundraising opportunities.
Although the Surao Dang Community Radio Station is a radio station with a small infrastructure, the administration and program format is conducive to improving the quality of people’s lives. Surao Dang has become a community asset that has strengthened the community and has forged a network of cooperation between communities continually up to the present.
References
กาญจนา แก้วเทพ, 2544. ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กิตติ ตันไทย, 2520. “คลองกับระบบเศรษฐกิจของไทย (พ.ศ.2367-2453).” วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษร
ศาสตรมหาบัณฑิต แผนกวิชาประวัติศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิศาล บุญผูก, 2554. ภูมินามอำเภอบางบัวทอง. นนทบุรี: โครงการบริการวิชาการแก่สังคม สำนักงาน บรรณสารสนเทศ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สหพันธ์วิทยุชุมชนแห่งชาติ, 2555. 1 ทศวรรษวิทยุชุมชนไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิไฮน์ริค เบิลล์ (Heinrick Boell Stiftung SouthEast Asia).
แสวง บุญเฉลิมวิภาส, 2558. ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
อนุสรณ์ ไชยพาน, 2545. วาระประชาชนเพื่อความเป็นไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
อรทัย ศรีสันติสุข, ม.ป.ป. การวิจัยผู้ฟังสถานีวิทยุกระจายเสียง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อาดิศร์ อิดรีส รักษมณี, 2557. มัสยิดในกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: มติชน.
จันทนา เล็กน้อย, 2563. สัปปุรุษในชุมชน. สัมภาษณ์, 2 พฤษภาคม.
ชลธิชา มะเด็น, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
เทิดศักดิ์ สวัสดิ์วงษ์สกุล, 2562. ผู้ปกครองนักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
ธนพล จุลธีระ, 2562. ครูฝ่ายงานเทคนิควิทยุ. สัมภาษณ์, 17 ตุลาคม.
บรรเทา สุโง๊ะ, 2562. คอเต็บ. สัมภาษณ์, 17 สิงหาคม.
ภาวิณี ปิ่นทอง, 2562. ครูสอนศาสนา. สัมภาษณ์, 15 ธันวาคม.
รัฐภูมิ มะหะหมัด, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
ลินดา ระดิ่งหิน, 2562. ผู้ปกครองนักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
วนัส บังสะวัน, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
วรรณา สุขพลอย, 2562. ครูฝ่ายผลิตรายการวิทยุ. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
วรรณี สุขพลอย, 2562. ครูสอนศาสนา. สัมภาษณ์, 4 พฤศจิกายน.
วาริส ซาเฮาะ, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
สุธีรัช มนัสวกุล, 2562. อิหม่าม. สัมภาษณ์, 18 กันยายน.
สุรอยยา เลาะเดรุส, 2563. นักเรียน. สัมภาษณ์, 4 พฤษภาคม.
สุรีรัตน์ ผลเจริญ, 2562. ครูสอนศาสนา. สัมภาษณ์, 4 พฤศจิกายน.
อันดา ระดิ่งหิน, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.
อาชียะห์ ตระกูลกองโต, 2563. ผู้ปกครองนักเรียน. สัมภาษณ์, 2 พฤษภาคม.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน