ความเป็นมา การบริหารงาน และบทบาทของสถานีวิทยุชุมชนสุเหร่าแดง จังหวัดนนทบุรี (พ.ศ. 2552–2562)

ผู้แต่ง

  • สาลินี มานะกิจ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประจำสาขาวิชาประวัติศาสตร์ท้องถิ่น คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • คณิศร ชัยประสิทธิ์ นักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาประวัติศาสตร์ท้องถิ่น คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

วิทยุชุมชน, ศาสนาอิสลาม, นักเรียน, ความเข้มแข็ง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความเป็นมา การบริหารงาน และบทบาทของสถานีวิทยุชุมชนสุเหร่าแดง ตั้งแต่ พ.ศ. 2552-2562 ผลการศึกษาพบว่า สถานีวิทยุชุมชนสุเหร่าแดงFM.100.75 MHz ก่อตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2552 ตามนโยบายของรัฐบาลที่สนับสนุนให้ประชาชนก่อตั้งสื่อวิทยุกระจายเสียงเพื่อสะท้อนความต้องการของชุมชน โดยนโยบายสำคัญของสถานี วิทยุแห่งนี้ คือ การผลิตรายการเพื่อเผยแพร่หลักคำสอนตามหลักศาสนาอิสลาม โดยไม่แสวงหากำไรทางธุรกิจและไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ทางการเมือง  

สำหรับการบริหารงานของสถานีวิทยุกระจายเสียงชุมชนสุเหร่าแดง สามารถแบ่งออกได้ 3 ประการ ได้แก่ ประการแรก การบริหารงานด้านนโยบาย ซึ่งเน้นการบริหารอย่างเป็นอิสระ ประการที่สอง การบริหารงานด้านบุคคล ที่ต้องการให้ผู้คนชุมชนเป็นเจ้าของและมีส่วนร่วมในการผลิตสื่อ และ ประการที่สาม การบริหารด้านงบประมาณ ซึ่งมาจากวิธีการสรรหารายได้จากการสนับสนุนในโอกาสต่าง ๆ  

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสถานีวิทยุชุมชนสุเหร่าแดงจะเป็นสถานีวิทยุที่มีโครงสร้างขนาดเล็ก แต่ความโดดเด่นในการบริหารงานและการจัดรูปแบบรายการที่เอื้อต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คนทุกเพศ ทุกวัย ได้ส่งผลต่อบทบาทสังคมของชุมชนสุเหร่าแดงกลายเป็นชุมชนที่มีความเข้มแข็งและมีเครือข่ายความร่วมมือระหว่างชุมชนสืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา แก้วเทพ, 2544. ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กิตติ ตันไทย, 2520. “คลองกับระบบเศรษฐกิจของไทย (พ.ศ.2367-2453).” วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษร

ศาสตรมหาบัณฑิต แผนกวิชาประวัติศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิศาล บุญผูก, 2554. ภูมินามอำเภอบางบัวทอง. นนทบุรี: โครงการบริการวิชาการแก่สังคม สำนักงาน บรรณสารสนเทศ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สหพันธ์วิทยุชุมชนแห่งชาติ, 2555. 1 ทศวรรษวิทยุชุมชนไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิไฮน์ริค เบิลล์ (Heinrick Boell Stiftung SouthEast Asia).

แสวง บุญเฉลิมวิภาส, 2558. ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.

อนุสรณ์ ไชยพาน, 2545. วาระประชาชนเพื่อความเป็นไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.

อรทัย ศรีสันติสุข, ม.ป.ป. การวิจัยผู้ฟังสถานีวิทยุกระจายเสียง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อาดิศร์ อิดรีส รักษมณี, 2557. มัสยิดในกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: มติชน.

จันทนา เล็กน้อย, 2563. สัปปุรุษในชุมชน. สัมภาษณ์, 2 พฤษภาคม.

ชลธิชา มะเด็น, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

เทิดศักดิ์ สวัสดิ์วงษ์สกุล, 2562. ผู้ปกครองนักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

ธนพล จุลธีระ, 2562. ครูฝ่ายงานเทคนิควิทยุ. สัมภาษณ์, 17 ตุลาคม.

บรรเทา สุโง๊ะ, 2562. คอเต็บ. สัมภาษณ์, 17 สิงหาคม.

ภาวิณี ปิ่นทอง, 2562. ครูสอนศาสนา. สัมภาษณ์, 15 ธันวาคม.

รัฐภูมิ มะหะหมัด, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

ลินดา ระดิ่งหิน, 2562. ผู้ปกครองนักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

วนัส บังสะวัน, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

วรรณา สุขพลอย, 2562. ครูฝ่ายผลิตรายการวิทยุ. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

วรรณี สุขพลอย, 2562. ครูสอนศาสนา. สัมภาษณ์, 4 พฤศจิกายน.

วาริส ซาเฮาะ, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

สุธีรัช มนัสวกุล, 2562. อิหม่าม. สัมภาษณ์, 18 กันยายน.

สุรอยยา เลาะเดรุส, 2563. นักเรียน. สัมภาษณ์, 4 พฤษภาคม.

สุรีรัตน์ ผลเจริญ, 2562. ครูสอนศาสนา. สัมภาษณ์, 4 พฤศจิกายน.

อันดา ระดิ่งหิน, 2562. นักเรียน. สัมภาษณ์, 23 ตุลาคม.

อาชียะห์ ตระกูลกองโต, 2563. ผู้ปกครองนักเรียน. สัมภาษณ์, 2 พฤษภาคม.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-12-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความ