The Nakhon Si Thammarat Crowned Buddha Image School

Authors

  • Dittarat Tiprat อาจารย์ประจําสาขาวัฒนธรรมศึกษาเพื่อการท่องเที่ยว คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช และกําลังศึกษาระดับปริญญาเอก สาขาเอเชียศึกษา มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์

Keywords:

The Crowned Buddha Image, The Nakhon si Thammarat Buddha Image school, Nakhon si Thammarat

Abstract

This article on The Nakhon Si Thammarat Crowned Buddha Image School aims to present the evidence of sculpture, especially the works of The Nakhon Si Thammarat Crowned Buddha Image School by using various methods for the classification of the Buddha image. The research used typology, the analysis of comparative art, chronology dating and the dating of the images of the Buddha. The outcome obtained from the study provides clear and convincing evidence of the history of Nakhon Si Thammarat.

The research on The Nakhon Si Thammarat Crowned Buddha Image School highlights the traditional style of Nakhon Si Thammarat art and catalogues the variety of the artwork, showcasing facial expressions, clothing and decorative designs mostly found as images of the Buddha holding an alms bowl which is called Pang Um Batr in Thai. This is part of the local tradition known as Chak-Pra or lak-pra, a meaningful tradition in southern of Thailand.

References

กองวรรณคดีและประวัติศาสตร์. กรมศิลปากร, 2536. ชักพระ. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพลส.

คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และโบราณคดี, 2510. ประชุมพระตําราบรมราชูทิศเพื่อกัลปนาสมัยอยุธยา ภาค 1. พระนคร: คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และโบราณคดี สํานักนายกรัฐมนตรี.

ควอริช เวลซ์, 2519. การปกครองและการบริหารของไทยในสมัยโบราณ. (แปลโดย กาญจนี สมเกียรติกุล และยุพา ชมจันทร์). กรุงเทพฯ: เจริญวิทย์การพิมพ์.

“จดหมายเหตุรัชกาลที่ 2 จ.ศ. 1180 (พ.ศ. 2361),” 2361. เลขที่ 5. ห้องสมุดวชิรญาณ. อ้างถึงใน สุภาภรณ์ ตัณเศลารักษ์, 2520. บทบาทของเจ้าพระยานครศรีธรรมราช (น้อย) ที่มีต่อรัฐบาลกลางและหัวเมืองภาคใต้ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต แผนกวิชาประวัติศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

ดิตถรัตน์ ทิพย์รัตน์, 2555. พระพุทธรูปสกุลช่างนครศรีธรรมราช ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 22-24. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.

นิธิ เอียวศรีวงศ์, 2540. “นครศรีธรรมราชในราชอาณาจักรสยาม.” ใน กรุงแตก พระเจ้าตากฯ และประวัติศาสตร์ไทย: ว่าด้วยประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์นิพนธ์ (หน้า 249). กรุงเทพฯ: ศิลปวัฒนธรรม.

ประภัสสร์ ชูวิเชียร, 2547. พระบรมธาตุนครศรีธรรมราชกับการวิเคราะห์ด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.

พิริยะ ไกรฤกษ์, 2551. พระพุทธปฏิมา: อัตลักษณ์พุทธศิลป์ไทย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์, 2553. รายงานการวิจัยพระพุทธรูปในประเทศไทย รูปแบบ พัฒนาการและความเชื่อของคนไทย. เล่ม 2. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์, 2551. งานช่างสมัยพระนั่งเกล้าฯ. กรุงเทพฯ: มติชน.

สันติ เล็กสุขุม, 2544. ศิลปะอยุธยา: งานช่างหลวงแห่งแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

สํานักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์. กรมศิลปากร, 2548. พระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา. เล่ม 2. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

สืบพงศ์ ธรรมชาติ (บรรณาธิการ), 2546. ทําเนียบข้าราชการเมืองนครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.

สุเนตร ชุตินธรานนท์, 2526. “ลักษณะเฉพาะของเมืองนครศรีธรรมราชศึกษาจาก The Suma Oriental ของ Tome Pires.” ใน

รายงานการสัมมนาประวัติศาสตร์นครศรีธรรมราช ครั้งที่ 3: ประวัติศาสตร์นครศรีธรรมราชจากประวัติศาสตร์และวรรณกรรม (หน้า 252). นครศรีธรรมราช: วิทยาลัยครูนครศรีธรรมราช.

Zwalf W. (ed.), 1985. Buddhism Art and Faith. London: British Museum Publications Ltd.

Downloads