นิราสสังขาร: การเดินทางเพื่อความหลุดพ้น

ผู้แต่ง

  • กิตติชัย พินโน อาจารย์ประจําภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

นิราสสังขาร, การเดินทาง, ความหลุดพ้น, แนวคิดทางพุทธศาสนา, หลักพุทธธรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งนำเสนอสารสำคัญของวรรณคดีเรื่องนิราสสังขารซึ่งบอกเล่าเรื่องราวการเดินทางในจินตนาการของกวีที่มีแนวคิดและหลักธรรมทางพุทธศาสนาเข้ามาเกี่ยวข้อง ได้แก่ ขันธ์ห้า สังสารวัฏ นิพพาน ไตรลักษณ์ และอริยสัจสี่ นิราศเรื่องนี้เป็นตัวอย่างอันดีที่ชี้ให้เห็นว่าในการถ่ายทอดหลักธรรมมิได้จำกัดอยู่เฉพาะในคัมภีร์หรือตำราทางศาสนาเท่านั้น แต่ยังสามารถสื่อสารในรูปแบบของวรรณคดีนิราศได้ด้วย นอกจากนั้นนิราสสังขารยังต่างกับวรรณคดีนิราศเรื่องอื่นๆ คือไม่ได้นำเสนอเรื่องราวการเดินทางของกวีที่จำต้องจากถิ่นที่อยู่และคนรัก หากแต่เป็นการละจากร่างกายและความเป็นตัวตนเพื่อเป้าหมายสูงสุดคือความหลุดพ้นจากสังสารวัฏ การเดินทางในวรรณคดีเรื่องนี้จึงเป็นการปล่อยวางทุกสิ่งเพื่อไปสู่นิพพานซึ่งเป็นความสุขสงบอย่างแท้จริง

เอกสารอ้างอิง

กุสุมา รักษมณี, 2559. “ดิน น้ำ ลม ไฟ: อุปลักษณ์ อุปโลกน์.” ใน วิวิธวารประพันธ์. กรุงเทพฯ: หจก. เชน ปริ้นติ้ง.

น.ม.ส. [พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ], 2513. “นิราศนรินทร์.” ใน ผสมผสานชุดที่ 3 (หน้า 93-132). พระนคร: หจก. บําารุงสาส์น.

นิราสสังขาร, 2502. พระนคร: โรงพิมพ์ราษฎร์เจริญ.

ปรีชา ช้างขวัญยืน และสมภาร พรมทา (บรรณาธิการ), 2547. มนุษย์กับศาสนา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรุตม์ บุญศรีตัน, 2556. พุทธอภิปรัชญา: ความจริงเกี่ยวกับจักรวาล โลก มนุษย์ และสังสารวัฏ. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช), 2553. พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต), 2552. พุทธธรรม (ฉบับปรับปรุงและขยายความ). พิมพ์ฃครั้งที่ 19. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บริษัทสหธรรมิก จํากัด.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต), 2553. พุทธธรรม (ฉบับเดิม). พิมพ์ครั้งที่ 25. กรุงเทพฯ: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต).

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต), 2556. พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 19. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.

พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ, 2469. “คํานําของผู้ชําาระ.” ใน นิราศพระประธม (หน้า (1)-(8)). พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.

ราชบัณฑิตยสถาน, 2545. พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรม อังกฤษ-ไทย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดํารงราชานุภาพ, 2462. “คํานํา.” ใน นิราศเมืองเทศ (หน้า (1)-(4)). พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.

สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดํารงราชานุภาพ, 2557. “คํานําเมื่อจัดพิมพ์ครั้งแรก.” ใน ชีวิตและงานของสุนทรภู่ ฉบับกรมศิลปากรตรวจสอบชําระใหม่ (หน้า 73-76). พิมพ์ครั้งที่ 19. กรุงเทพฯ: แสงดาว.

สรายุทธ ยหะการ, 2555. สังคมวิทยาแห่งความตาย. นนทบุรี: โครงการส่งเสริมการแต่งตํารา สํานักวิชาการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สุกรหัสน์ [นามแฝง], 2487. “นิราสอพยพ 2487.” วรรนคดีสาร 2 (8): 33-38.

สุปาณี พัดทอง, 2552. ‘เรือ’ในวรรณคดีนิราศ: มโนทัศน์กับการสร้างวรรณศิลป์. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย ภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เสฐียรพงษ์ วรรณปก, 2557. จุดประกายแห่งชีวิต. กรุงเทพฯ: ศยาม.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2016-06-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความ