นันโทปนันทสูตรคำหลวง: ความพิเศษ ความหมาย ความเชื่อ แห่งคำเรียกชื่อพญานาค
คำสำคัญ:
นันโทปนันทสูตรคำหลวง, คำไวพจน์, ความหมาย, ความเชื่อ, ทัศนคติบทคัดย่อ
คำเรียกชื่อ “พญานันโทปนันทนาคราช” จำนวน 48 ชื่อ ซึ่งเกิดจากพระปรีชาสามารถของเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ ไชยเชษฐ์สุริยวงศ์ (เจ้าฟ้ากุ้ง) ผู้ทรงนิพนธ์ “นันโทปนันทสูตรคำหลวง” ผู้วิจัยพบพระอัจฉริยภาพของผู้สร้างนามหรือคำเรียกชื่อ “พญานันโทปนันทนาคราช” ใน 3 มิติที่สำคัญ คือ 1) มิติด้านคำหลักซึ่งเป็นคำไวพจน์ที่หมายถึง “พญานันโทปนันทนาคราช” พบว่ามี 7 คำสำคัญ คือ 1.1 นิยมใช้คำว่า “นาค” (สัตว์ผู้ประเสริฐ) 1.2 “ผรณราชา” (ผู้เป็นใหญ่ในบรรดาสัตว์ที่แผ่พังพานได้) 1.3 “อุรคะ” (สัตว์ที่ต้องเคลื่อนไหวไปด้วยอก) 1.4 “อาสิวิส” (สัตว์ที่มีพิษบนศีรษะ) 1.5 “สัลปะ” (สัตว์เลื้อยคลานประเภทงู) 1.6 “ทวิชิวหา” (สัตว์ที่มีลิ้น 2แฉก) 1.7 “ภุชงฺค” (สัตว์ผู้ไปด้วยขนด) มิติที่ 2 คือ มิติด้านการประกอบคำ ผู้วิจัยพบว่ามี 5 ลักษณะ คือ 2.1 ขึ้นต้น “พระญา”+ ลงท้ายด้วยชื่อพญานาค” 2.2 ขึ้นต้น “พระยา” + ลงท้ายด้วย “ราชา” 2.3 ขึ้นด้วยชื่อเฉพาะ + ลงท้ายด้วยคำว่า “นาค” 2.4 ขึ้นต้นด้วยชื่อเฉพาะ + ลงท้ายด้วย “ราชา” 2.5 ขึ้นต้นด้วยชื่อเฉพาะ + ลงท้ายด้วย “บาดาล” มิติที่ 3 คือมิติด้านความหมายของคำเรียกชื่อ “พญานันโทปนันทนาคราช” ที่สะท้อนความเชื่อหรือทัศนคติเกี่ยวกับพญานาคในสมัยกรุงศรีอยุธยา โดยผู้วิจัยพบว่ามี 4 ลักษณะ คือ 3.1 ความเป็นผู้ยิ่งใหญ่ 3.2 ความเป็นสัตว์ที่มีลิ้น 2 แฉก 3.3 ความเป็นพระราชาแห่งนาค 3.4 ความเป็นใหญ่ในภพบาดาล
เอกสารอ้างอิง
กรมศิลปากร, 2513. เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศ พระประวัติและพระนิพนธ์ร้อยกรอง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์รุ่งวัฒนา.
เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ไชยเชษฐ์สุริยวงศ์, 2279. นันโทปนันทสูตรคำหลวง (หนังสือสมุดไทย). กรุงเทพฯ: สํานักหอสมุดแห่งชาติ.
ดนัย พลอยพลาย และ ศิริพร ภักดีผาสุข, 2560. “พระนามเจ้าฟ้าสมัยรัตนโกสินทร์: การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับวัฒนธรรมไทย.” วารสารอักษรศาสตร์. 46 (1): 59-97.
นิตยา กาญจนะวรรณ, 2539. วรรณกรรมอยุธยา. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
ป.หลงสมบุญ, พันตรี, 2546. พจนานุกรมมคธ-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เรืองปัญญา.
ประเสริฐ ณ นคร, 2541. สารนิพนธ์ประเสริฐ ณ นคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปานทิพย์ มหาไตรภพ, 2545. นามสกุลพระราชทานในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว: การวิเคราะห์เชิงอรรถศาสตร์ชาติพันธุ์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
พระมหาสมปอง มุทิโต, 2547. คัมภีร์อภิธานวรรณนา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: บริษัท ประยูรวงศ์พริ้นติ้ง จํากัด.
พระโสภณวิหารการ, 2554. ศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องพญานาคในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, พระนครศรีอยุธยา.
พระอุดรคณาธิการ (ชวินทร์ สระคํา) และ จําลอง สารพัดนึก, 2530. พจนานุกรมบาลี-ไทย ฉบับนักศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เรืองปัญญา.
วิเชียร นามการ, จ่าสิบเอก, 2554. การศึกษาอิทธิพลความเชื่อเรื่องพญานาคที่มีผลต่อสังคมไทยปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, พระนครศรีอยุธยา.
สุภาพรรณ ณ บางช้าง, 2527. การใช้ภาษาในการตั้งชื่อของคนไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
หลวงเทพดรุณานุศิษฏ์ (ทวี ธรมธัช ป.9), 2540. ธาตุปฺปทีปิกา หรือ พจนานุกรมบาลี-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน