การสื่อสารของผู้นำในภาวะวิกฤติการแพร่ระบาดของโควิด 19 ในประเทศไทย

Pennapa Hongthong; Kullatip Satararuji

Authors

Pennapa Hongthong Graduate School of Communication Arts and Management Innovation, National Institute of Development Administration
Kullatip Satararuji Graduate School of Communication Arts and Management Innovation, National Institute of Development Administration

Keywords:

leadership communication, crisis communication, COVID-19, pandemic

Abstract

This article was a qualitative research which analyzed the characteristics and content of crisis communication delivered by the Prime Minister Gen Prayuth Chan-O-Cha’s during the COVID-19 pandemic and to find out in which extent the leader’s communication get inline with the pandemic situation, social context and government policy measures. The study focused on the PM’s statement broadcasted through TV Pool of Thailand between March 1, 2020 and March 10, 2022, a total of 14 times and in-depth interviews with five public relations professionals who have experiences in crisis communication. The principles of Crisis and Emergency Risk Communication (CERC) recommended by the World Health Organization as main research tool.

Findings indicated that Thai PM included few features of CERC within his official messaging. “Medical research”, “Treatment information”, and “Information referrals” were found less common in his crisis communication. The most common CERC themes in the PM’s message was “Basic information” followed by “Actions being taken”. The findings also indicated that the communication of the country’s leader during the COVID-19 pandemic in Thailand was more in line with the government policy measures than the pandemic situation and social context.

References

กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2551). การสื่อสารและการบริหารจัดการในภาวะวิกฤติ. นนทบุรี: พิมพ์ลักษณ์.

กองบรรณาธิการไทยรัฐออนไลน์. (2563, 3 เมษายน). จับอีก 7 ราย ขายหน้ากากอนามัย แอลกอฮอล์ แพงเกินจริง ไม่ติดป้ายราคา. Thairath Money. https://www.thairath.co.th/money/economics/thailand_econ/1811788

การดำเนินการของ วช. ต่อ COVID-19. (2563, 31 มีนาคม). วช. https://COVID19.nrct.go.th/wp-content/uploads/2022/03/31-%E0%B8%A1%E0%B8%B5.%E0%B8%84-63.pdf

จิรวัฒน์ สุริยะโชติชยางกูล. (2563, 31 มกราคม). บทเรียนสภาวะผู้นำในสถานการณ์วิกฤติโควิด–19. TDRI https://tdri.or.th/2020/01/COVID-1/

ลัดดา ประสาร (2021). 3 ชุดคำถามฉายภาพการสื่อสารของรัฐบาลไทยกับการตอบสนองต่อภาวะวิกฤตโรคอุบัติใหม่โควิด–19. วารสารพัฒนาศาสตร์, 4(1), 98-131. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/gvc-tu/article/view/252521

วิภาวิน โมสูงเนิน. (2553). การสื่อสารสุขภาพของกระทรวงสาธารณสุขในกรณีการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์]. NIDA Wisdom Repository. http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/726

สธ.ปรับระบบรายงานโควิดใหม่ ตั้งแต่ 1 มิ.ย. เป็นต้นไป นับเฉพาะผู้ป่วยแอดมิด. (2565, 31 พฤษภาคม). The Coverage. https://www.thecoverage.info/news/content/3554

WHO ยกย่องนายกฯ สิงคโปร์ เป็นผู้นำที่สื่อสารมีประสิทธิภาพที่สุดในวิกฤติโรคระบาด. บีบีซี นิวส์ ไทย. (2563, 12 กุมภาพันธ์). https://www.bbc.com/thai/international-51473478

Basnyat, I., & Lee, S. T. (2015). Framing of Influenza A (H1N1) pandemic in a Singaporean newspaper. Health promotion international, 30(4), 942–953. https://doi.org/10.1093/heapro/dau028

Coombs, W. T. (2018). Crisis communication: The best evidence from research. In R. P. Gephart, C. C. Miller, & K. S. Helgesson (Eds.), The routledge companion to risk, crisis and emergency management. Taylor & Francis.

Covello & MacCallum. (1989). Effective Risk Communication: The Role and Responsibility of Government and Nongovernment Organizations. New York: Plenum.

COVID-19 Strategic preparedness and response plan: Operation planning guidelines to support country preparedness and response. (2020, Febuary 1). WHO. https://www.who.int/docs/default-source/coronaviruse/COVID-19-sprp-operational-planning-guidelines-to-support-country-preparedness-and-response-(22may20).pdf

Liu, B. F., Ilesm, I. A., & Herovic, E. (2020). Leadership under fire: How governments manage crisis communication. Communication Studies, 71(1), 128-147. https://doi.org/10.1080/10510974.2019.1683593

Newsom, Turk, & Kruckerberg (2004). This is PR: The realities of public relations (8 ed.). Ontario: Thomson Wadsworth.

Reyes Bernard, N., Basit, A., Sofija, E., Phung, H., Lee, J., Rutherford, S., Sebar, B., Harris, N., Phung, D., & Wiseman, N. (2021). Analysis of crisis communication by the Prime Minister of Australia during the COVID-19 pandemic. International Journal of Disaster Risk Reduction, 62, Article 102375. https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2021.102375

Seeger, M., Sellnow, T., & Ulmer, R. (2001). Public relations and crisis communication: organizing and chaos. In Handbook of Public Relations (pp. 155-166). Sage. https://doi.org/10.4135/9781452220727

Tomkins, L. (2020). Where is Boris Johnson? When and why it matters that leaders show up in a crisis. Leadership, 16(3), 331-342. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1742715020919657

UNAUSA. (2018). Working with the media-press conference. http://unausa.org/wp-content/uploads/2018/11/Working-with-the-Media-Press-Conference.pdf

Welch J., & Welch S. (2007). Winning (International ed.). HarperCollins.