โทษประหารชีวิตกับการละเมิดสิทธิมนุษยชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันสังคมไทย เกิดความแตกต่างทางความคิดในเรื่องโทษประหารชีวิต โดยแบ่งออกเป็น 2 ฝ่าย คือ ฝ่ายที่เห็นด้วยกับการมีโทษประหารชีวิต กับ ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับการมีโทษประหารชีวิตและต้องการให้ยกเลิกโทษประหารชีวิต ทั้ง 2 ฝ่าย ต่างมีเหตุผลสนับสนุนความคิดของตัวเอง
โดยฝ่ายที่เห็นด้วยกับโทษประหารชีวิตส่วนใหญ่ได้ให้เหตุผลว่า เนื่องจากผู้กระทำผิดได้กระทำการที่โหดเหี้ยม ทารุณต่อเหยื่อ ดังนั้น การลงโทษประหารชีวิตก็เพื่อเป็นการชดเชยให้สาสมกับความผิดที่ได้กระทำ และเป็นการตัดโอกาสที่ผู้กระทำผิดจะหวนกลับมากระทำผิดอีก และเพื่อไม่ให้ผู้อื่นเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ซึ่งเป็นเหตุผลที่เข้าใจได้
ส่วนฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับโทษประหารชีวิต ส่วนใหญ่จะให้เหตุผลว่า การประหารชีวิตเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน
บทความนี้ จึงพยายามหาคำตอบว่า โทษประหารชีวิตนั้น เป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนหรือไม่ โดยอาศัยเอกสารหลักฐานต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องในการหาคำตอบ ดังกล่าว
Article Details
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ ตารางประกอบ ที่ตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชแต่อย่างใด
บทความที่เสนอพิจารณาในวารสาร e-JODIL ต้องเป็นบทความที่ไม่เคยส่งไปลงพิมพ์ เผยแพร่ หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารอื่น
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
References
กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม. (2557). รณรงค์เปลี่ยนแปลงโทษประหารชีวิตตามหลักสิทธิมนุษยชนสากล. กรุงเทพฯ: กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม.
กรมองค์การระหว่างประเทศ กระทรวงการต่างประเทศ. (2551). ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (Universal Declaration of Human Rights) กรุงเทพฯ: กรมองค์การระหว่างประเทศ กระทรวงการต่างประเทศ.
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2555). ศัพท์สิทธิมนุษยชน สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. กรุงเทพฯ:สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2556). ประมวลศัพท์และความรู้สิทธิมนุษยชน เล่ม 2 ศัพท์สิทธิมนุษยชนในกระบวนการยุติธรรมและสิทธิมนุษยชนศึกษา สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
“พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560” (2560, 12 ธันวาคม) ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 123 ก หน้า 2.
“รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540”. (2540, 11 ตุลาคม) ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 114 ตอนที่ 55 ก หน้า 7.
“รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550”. (2550, 24 สิงหาคม) ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 124 ตอนที่ 47 ก หน้า 8-9.
“รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560”. (2560, 6 เมษายน) ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก หน้า 8-9.
อุดมศักดิ์ สินธิพงษ์. (2548). สิทธิมนุษยชน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.
(https://www.ohchr.org/en/issues/pages/whatarehumanrights.aspx)
(https://www.ohchr.org/en/issues/pages/whatarehumanrights.aspx)
(https://www.ohchr.org/en/professionalinterest/pages/ccpr.aspx)
(http://oknation.nationtv.tv/blog/localbetong/2010/09/26/en