แนวทางการพัฒนานวัตกรรมการสอนประวัติศาสตร์ศิลป์ด้วยเครื่องมือทางทัศนะ เพื่อส่งเสริมการถ่ายโยงความรู้ของนักศึกษาศิลปศึกษา

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนการสอนในวิชาประวัติศาสตร์ศิลป์ โดยใช้เครื่องมือทางทัศนะเพื่อส่งเสริมกระบวนการถ่ายโยงความรู้ในกลุ่มนักศึกษาสาขาศิลปศึกษา เนื่องจากสาขาวิชาศิลปศึกษาเป็นศาสตร์ที่ผสานองค์ความรู้ด้านศิลป์และวิทยาการ ซึ่งต้องพัฒนาให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของโลกในด้านกระบวนการเรียนรู้ เทคนิค วัสดุ และอุปกรณ์ เพื่อยกระดับคุณภาพการเรียนการสอน ศึกษาโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนประวัติศาสตร์ศิลป์ตะวันตก, ผู้เชี่ยวชาญด้านนวัตกรรมการสอน โดยใช้เครื่องมือ แบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนประวัติศาสตร์ศิลป์ตะวันตก, แบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านนวัตกรรมการสอน, ศึกษาโดยการใช้แบบสอบถาม (Questionnaire) นักศึกษาศิลปศึกษา โดยใช้เครื่องมือ การศึกษาความต้องการต่อรูปแบบการจัดการเรียนการสอนของนักศึกษา และศึกษาเอกสาร งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำมาวิเคราะห์เป็นแนวทางการพัฒนานวัตกรรม

บทความนี้นำเสนอแนวทางการประยุกต์ใช้เครื่องมือทางทัศนะ เช่น การสอนแบบเรียงลำดับเหตุการณ์ (Timelines),สัญศาสตร์ (Semiotics), แผนที่เชิงภาพ (Visual map), แผนผังความคิด (Mind mapping), วิดีโอ (Video), อินโฟกราฟิก (Infographic) ในการสอน เพื่อสนับสนุนการถ่ายโยงความรู้จากผู้สอนสู่ผู้เรียน การใช้ภาพสัญลักษณ์แทนข้อความหรือภาษา ช่วยลดอุปสรรคในการรับรู้และแปลความหมาย โดยเฉพาะในผู้เรียนที่มีปัญหาการทำความเข้าใจเนื้อหาในรูปแบบข้อความ การเรียนรู้ด้วยเครื่องมือทางทัศนะเป็นการพัฒนาทักษะการมองเห็น สามารถยกระดับผ่านการผสานประสบการณ์จากประสาทสัมผัสอื่นๆ ทั้งยังช่วยให้เกิดการสื่อสารข้อมูลและแนวคิดอย่างมีประสิทธิภาพ เครื่องมือเหล่านี้ช่วยพัฒนาความสามารถในการเข้าใจข้อมูลซับซ้อนและเสริมสร้างศักยภาพการเรียนรู้ ส่งผลให้การถ่ายโยงความรู้ระหว่างผู้สอนและผู้เรียนมีความเป็นระบบและลุ่มลึกมากขึ้น อันเป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนในยุคปัจจุบัน