Reflection of Educational Stakeholders toward Next Scenarios of Political Science after COVID-19 Situation: A Case of Suratthani Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of the research were to study the reflection of educational stakeholders towards next scenarios of political science after COVID-19 situation - a case of Suratthani Rajabhat University. The samples were 62 graduate students. Data collection were done using survey and questionnaires. The collected data was analyzed using descriptive statistics, which included frequency distribution, percentage, average, and standard deviation, as well as data were synthesize by brainstorming of stakeholders consisting of staff, teachers, executive board, lecturers of university network and student representatives for guidelines teaching to manage in a contemporary situation.
The results showed that opinions of students towards teaching management in the Master of Political Science program, Suratthani Rajabhat University after COVID-19 situation were at high level overall ( = 4.12, S.D. = 0.99). The most opinion levels were from the students with the management policy and planning, followed by teacher and officer development, measurement for learning evaluation, and teaching and learning management respectively. Proposes of the teaching management after COVID-19 should be next scenarios in contemporary of political science approaches to paradigm shift of education management for epistemology based on media influence information and digital politics and technology, include adapting scope and methodology of political science for diversity content on new political lanscape.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ ตารางประกอบ ที่ตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชแต่อย่างใด
บทความที่เสนอพิจารณาในวารสาร e-JODIL ต้องเป็นบทความที่ไม่เคยส่งไปลงพิมพ์ เผยแพร่ หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารอื่น
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
References
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2564). อว. "12 เดือน 12 ดี": ลดค่าเทอมสถาบันอุดมศึกษารัฐและเอกชน. สืบค้นเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.mhesi.go.th/index.php/all-media/video/4963-12-12-2.html
จันจิรา สมบัติพูนศิริ. (2562). ‘Digital Politics’ การเมืองใหม่ในโลกดิจิทัล. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2564, จาก https://www.the101.world/one-on-one-ep-37/
จอห์น แบร์โลว์. (มปป.). ความเป็นพลเมืองดิจิทัล: พลเมืองแห่งศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 11 ธันวาคม 2564, จาก https://thaidigizen.com/digital-citizenship/ch1-digital-citizenship/
ชาย โพธิสิตา. (2556). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
ปิยะวรรณ ปานโต. (2563). การจัดการเรียนการสอนของไทยภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID–19). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
พระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2548 (ฉบับที่ 22). (2564, 29 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 138 ตอนพิเศษ 91 ง, หน้า 24-26.
รัตนะ บัวสนธ์. (2554). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครสวรรค์: หจก.ริมปิงการพิมพ์.
เรณุมาศ มาอุ่น. (2559). การจัดการเรียนการสอนในระดับอุดมศึกษาอย่างมีประสิทธิภาพ. Journal of Southern Technology, 9(2), 169–176.
สมพร หลิมเจริญ. (มปป.). การจัดการเรียนรู้ในสถานการณ์การแพร่ระบาดไวรัสโควิด 2019 (กรณี: ไม่ได้เรียนที่โรงเรียน). สืบค้นเมื่อ 11 ธันวาคม 2564, จาก http://www.sakonarea1.go.th/news_file/p60033381016.pdf
สุนีย์ ภู่พันธ์. (2546). แนวคิดพื้นฐานการสร้างและการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สุพรรณี บุญหนัก และธนวัฒน์ ชาวโพธิ์. (2564). การจัดการเรียนการสอนออนไลน์ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง ในสถานการณ์แพร่ระบาดไวรัสโควิด - 19. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ, 1(1), 58-64.
สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. (2564). สถิติจำนวนนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏ สุราษฎร์ธานี ประจำภาคเรียนที่ 1/2564. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2564, จาก https://regis.sru.ac.th/2021/12/22/statistics_sru1-64/
อดุลย์ วังศรีคูณ. (2557). การศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21: ผลผลิตและแนวทางการพัฒนา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 8(1), 1-17.
อภิรดี จิโรภาส และอัศว์ศิริ ลาปีอี. (2561). ประเมินหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
อานันท์ สีห์พิทักษ์เกียรติ, ศิริพร เพียรสุขมณี, พจนา พิชิตปัจจา และชัยวุฒิ ตั้งสมชัย. (2564). ถอดบทเรียนการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบออนไลน์ในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดไวรัส COVID-19 ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. เชียงใหม่: ศูนย์นวัตกรรมการสอนและการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Habermas, J. (1992). The Structural Transformation of the Public Sphere: An Inquiry into a Category of Bourgeois Society. Cambridge: Polity Press.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis (2nd ed). New York: Harper and Row.
Yang, K., & Miller, G.J. (2008). Handbook of Research Methods in Public Administration (2nd ed). New York: Taylor & Francisgroup.