การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ ภูมินิเวศวัฒนธรรมด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น โดยประยุกต์ใช้การตลาดดิจิทัลเพื่อส่งเสริมสร้างภาพลักษณ์ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวชุมชนอย่างมีส่วนร่วม

ผู้แต่ง

  • ขจรอรรถพณ พงศ์วิริทธิ์ธร คณะบริหารธุรกิจ วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น
  • ศิกาญจน์มณี ไซเออร์ส คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน

คำสำคัญ:

การจัดการความรู้ , การตลาดดิจิทัล , การท่องเที่ยวชุมชน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เพื่อศึกษาการท่องเที่ยวชุมชนในการจัดทำฐานข้อมูลหมู่บ้านอย่างมีส่วนร่วม การได้มาซึ่งความรู้ด้านภูมินิเวศวัฒนธรรม ด้านการจัดการท่องเที่ยวและการพัฒนาการตลาดดิจิทัลส่งเสริมการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนของกลุ่มท่องเที่ยว ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ กลุ่มการจัดการท่องเที่ยวชุมชน กลุ่มเยาวชนบ้านห้วยน้ำนักและบ้านเพาะช้าง การกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการเลือกตัวอย่างแบบไม่ใช่ความน่าจะเป็น โดยเริ่มต้นด้วยเทคนิคการกำหนดระบบโควตา จำนวน 20 คน ใช้เทคนิคสุ่มเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มโดยใช้ความสะดวกและวิธีการเลือกแบบเจาะจง โดยต้องสมัครใจในการให้ข้อมูลและเข้าร่วมโครงการวิจัย ผลการวิจัย พบว่า ชุมชนมีศักยภาพและความพร้อมของพื้นที่ด้านธุรกิจและศักยภาพความพร้อมของการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนมีศักยภาพด้านสังคมการจัดการความรู้ และการจัดการความรู้ภูมินิเวศวัฒนธรรมด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น ในด้านมิติวัฒนธรรมชุมชนและด้านมิติด้านทรัพยากรที่สนับสนุนเศรษฐกิจชุมชน ซึ่งระดับศักยภาพและความพร้อมของพื้นที่ด้านธุรกิจอยู่ในระดับค่อนข้างมาก ศักยภาพความพร้อมของการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนอยู่ในระดับปานกลาง ซึ่งการพัฒนาการตลาดส่งเสริมกลยุทธ์ทางการตลาดดิจิทัล  การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนได้รูปแบบและกิจกรรมการท่องเที่ยว การสื่อสารทางการตลาด โดยจัดทำเป็นภาพถ่ายกิจกรรม QR Code และพร้อมจัดทำวงรอบปีการท่องเที่ยว เส้นทางการท่องเที่ยว วีดีโอแนะนำกิจกรรมพื้นที่ เพื่อการประชาสัมพันธ์ในเว็บไซต์ ซึ่งจะใช้ระบบบริหารจัดการท่องเที่ยวชุมชน ในการวางแผน การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยว กลยุทธ์ทางการตลาด สร้างองค์ประกอบ รูปแบบการจัดการความรู้ภูมินิเวศวัฒนธรรมด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น กลยุทธ์ทางการตลาดแบบบูรณาการและการจัดการการตลาดดิจิทัล เพื่อส่งเสริมสร้างภาพลักษณ์ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวชุมชนและเพิ่มมูลค่าขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างสมดุลตามความต้องการของชุมชนการท่องเที่ยวที่จะทำการพัฒนาต่อไป

ประวัติผู้แต่ง

ขจรอรรถพณ พงศ์วิริทธิ์ธร, คณะบริหารธุรกิจ วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น

Dr. Ratthanan Pongwiritton, graduated his first Bachelor Degree of Accountancy from Payap University in 2000. With his passion on education, he continued his studies and received another 7 Bachelor Degree (BBA, BPA, and LL.B), 2 Master Degree (MBA), MSc. Accounting and Finance Management and Ph.D. in Accounting, DBA. In 2012, he was appointed as Associate Professor in Business Research, School of Business Administration by Nobel University, Los Angeles, California, USA. He is currently a 
Independent researchers and 
Special instructor.

เอกสารอ้างอิง

Dechaum, P. (2015). Creative tourism development: Conceptual framework for practical analysis in Thailand. Journal of Silpakorn University. 33(2), 331 -336. (in Thai)

Department of Economic and Social Affairs. (1999). Tourism and sustainable development, Important of tourism. New York: Commission on Sustainable Development Seventh Session. Duncan T., & Sandra E.M. (1998). A Communication-Based Marketing Model for Managing Relationships. Journal of Marketing. 62(2), 1-13. (in Thai)

John P. C., & Rebecca W. R. (2020). Providers Versus Platforms: Marketing Communications in the Sharing Economy. Journal of Marketing. 84(6), 22-38.

Krejcie R. V., & Morgan D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607-610.

Marquardt M. J., & Reynolds A. (1994). The Global learning organization. Burridge: Irwin Professional Publishing.

McCarthy E. J. (2015). Basic marketing: A marketing strategy planning approach. McGraw Hill.

Ministry of Tourism and Sports. (2019). Travel Business Operator. Retrieved September 18, 2020 from https://thailandtourismdirectory.go.th. (in Thai) Panya N. (2021). Strategic Digital Marketing Creativity: An Empirical Study of Tourism Businesses in Thailand. Burapha Journal of Business Management, Burapha University. 10(1), 20-44. (in Thai)

Patphan S. (2019). Civil Society Participation of the Cultural Tourism Management Using Local wisdom. Journal of Administrative and Management. 7(3), 1-11. (in Thai) Pongsapich A. (2003). Globalization and Social Development: Capacity Building for Public- Private Collaboration for Public Service Delivery. Asian Review of Public Administration. 15(1-2), 52-73.

Soonsan N., Sangthong S., & Sungthong S. (2021). Factors Influencing Tourists’ Revisiting Intention: The Western Tourists’ Perspective Travelling in Phuket. Economics and Business Administration Journal Thaksin University, 13(12), 75-88. (in Thai)

Travel Service. (2020). Thai Elephant Day at Ban Pho Chang-Ya Por, Phe Pha City, Tak Province. Retrieved February 14, 2020, from https://www.nakhonmaesotcity.go.th/web/en/travel/g/7/detail-news/N0003473.html. (in Thai)

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-06-27

รูปแบบการอ้างอิง

พงศ์วิริทธิ์ธร ข., & ไซเออร์ส ศ. (2022). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ ภูมินิเวศวัฒนธรรมด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น โดยประยุกต์ใช้การตลาดดิจิทัลเพื่อส่งเสริมสร้างภาพลักษณ์ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวชุมชนอย่างมีส่วนร่วม . วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 14(3), 63–84. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ecbatsu/article/view/251446

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย