ปัจจัยกำหนดเงินฝากของธนาคารพาณิชย์ที่มีนัยต่อความเสี่ยงเชิงระบบ ในประเทศไทยในช่วงวิกฤตโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และการตอบสนองต่อภาพลักษณ์ด้านอีเอสจีและกระแสการลงทุนในคริปโทเคอร์เรนซี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยระดับมหภาคและปัจจัยเฉพาะธนาคารที่กำหนดเงินรับฝากในช่วงวิกฤตโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 รวมถึงผลของภาพลักษณ์ด้าน ESG และกระแสของคริปโทเคอร์เรนซีต่อปริมาณเงินรับฝากของธนาคารพาณิชย์ที่มีนัยต่อความเสี่ยงเชิงระบบในประเทศไทย (D-SIBs) โดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิแบบพาแนลของธนาคาร D-SIBs จำนวน 5 แห่ง ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2562 ถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2565 วิธีการทางเศรษฐมิติที่ใช้ศึกษา ได้แก่ การทดสอบความนิ่งของข้อมูลด้วยวิธีของ LLC การทดสอบ Panel Cointegration ด้วยวิธีของ Kao การวิเคราะห์ถดถอยแบบ Panel Regression และการหาค่าความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพระยะยาวด้วยวิธี Weighted FMOLS ผลการศึกษาพบว่า ในระยะสั้น การเปลี่ยนแปลงของอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาล การเปลี่ยนแปลงของดัชนีราคาตลาดหลักทรัพย์ การเปลี่ยนแปลงของดัชนีราคาผู้บริโภค S&P Global ESG Scores และการเปลี่ยนแปลงของจำนวนบัญชีซื้อขายคริปโทเคอร์เรนซี มีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญกับปริมาณเงินรับฝากของธนาคาร D-SIBs ส่วนดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภคและวงเงินคุ้มครองเงินฝากมีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงกันข้ามอย่างมีนัยสำคัญกับปริมาณเงินรับฝากของธนาคาร D-SIBs ส่วนในระยะยาว ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศที่แท้จริงต่อหัว อัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาล จำนวนผู้ว่างงานในระบบประกันสังคม อัตราดอกเบี้ยเงินฝาก S&P Global ESG Scores และจำนวนบัญชีซื้อขายคริปโทเคอร์เรนซี มีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญกับปริมาณเงินรับฝากของธนาคาร D-SIBs ส่วนดัชนีราคาตลาดหลักทรัพย์ ดัชนีราคาผู้บริโภค ดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภค วงเงินคุ้มครองเงินฝาก จำนวนครั้งที่ระบบขัดข้อง และอัตราส่วนสภาพคล่องมีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงกันข้ามอย่างมีนัยสำคัญกับปริมาณเงินรับฝากของธนาคาร D-SIBs ดังนั้น หากรัฐบาลหรือธนาคารแห่งประเทศไทยต้องการให้ประชาชนลดการฝากเงินเพื่อนำมาใช้จ่ายในการกระตุ้นเศรษฐกิจ ต้องเพิ่มระดับความเชื่อมั่นผู้บริโภคด้วย ส่วนในระดับธนาคาร การมีภาพลักษณ์ด้านอีเอสจีที่ดี สามารถช่วยในการเพิ่มปริมาณเงินรับฝากได้ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว