ผลการจัดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยเกมไมโครเลิร์นนิงเพื่อส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้เชิงรุก, เกมไมโครเลิร์นนิง, ทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อหาคุณภาพและประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยเกมไมโครเลิร์นนิง เพื่อส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ให้มีคุณภาพและประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อศึกษาผลการสร้างทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยเกมไมโครเลิร์นนิง เพื่อส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสายน้ำผึ้ง ในพระอุปถัมภ์ฯ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 ซึ่งได้มาจากการสุ่มอย่างง่ายด้วยวิธีจับสลาก จำนวน 1 ห้องเรียน 40 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) เกมไมโครเลิร์นนิง รายวิชาภาษาญี่ปุ่น 2) แบบประเมินคุณภาพสื่อ และ 3) แบบวัดทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติ ค่าเฉลี่ย (M) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD)
ผลการวิจัย พบว่า 1) คุณภาพของการจัดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยเกมไมโครเลิร์นนิง เพื่อส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีคุณภาพอยู่ในระดับดีมาก (M = 4.55, SD = 0.59) และประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยเกมไมโครเลิร์นนิงเพื่อส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 พบว่า ประสิทธิภาพเท่ากับ 83.17/82.50 เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 และ 2) ทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นจากการจัดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยเกม ไมโครเลิร์นนิง เพื่อส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีทักษะอยู่ในระดับมากที่สุด (M = 4.56, SD = 0.56)
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ธานินทร์ ปัจจุโส. (2558). การศึกษาประสิทธิภาพสื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อฝึกทักษะการอ่านออกเสียงภาษาไทยสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. วารสารวิชาการและวิจัย มทร. พระนคร, (ฉบับพิเศษ), 156-159. https://li01.tci-thaijo.org/index.php/RMUTP/article/ view/4130
นิเย๊าะ จาหลง. (2567). การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาญี่ปุ่นชั้นกลางโดยการใช้ผังมโนทัศน์สำหรับนักศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 35(1), 41-55. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/edubuu/article/view/267624
เบญชญา นาครัตน์. (2560). รายงานการวิจัย เรื่อง การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้นิทานพื้นบ้านไทย วิชาภาษาอังกฤษ (อ21102) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. โรงเรียนจันเสนเอ็งสุวรรณอนุสรณ์.
ปาณิศรา สาระไกร. (2565). การพัฒนา Microlearning Inquiry Questions เรื่อง ระบบนิเวศเพื่อเสริมสร้างมโนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. คลังข้อมูลดิจิทัล มหาวิทยาลัยนเรศวร. https://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/ handle/123456789/5362
ลัดดาวัลย์ คงสมบูรณ์. (2562). การพัฒนาไมโครเลิร์นนิงสำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 5(2), 51-62. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/bkkthon/article/view/248161
ศกุนิชญ์ ตรีประทุม. (2558). การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจด้วยกิจกรรมแบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับแบบฝึกทักษะการอ่านสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารช่อพะยอม, 26(1), 183-192. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ejChophayom/article /view/36931
อนุพงษ์ คินันสติ. (2566). การพัฒนาทักษะการอ่านสัทอักษรจีน โดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ประกอบแบบฝึกทักษะ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 20(1), 99-107. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/RMUTSB-JHS/article/view/267275
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. ทรรศนะและข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏอยู่ในวารสาร ECT Education and Communication Technology Journal เป็นของผู้เขียนโดยเฉพาะ สำนักเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช และกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วย
2. กองบรรณาธิการของสงวนลิขสิทธิ์ในการบรรณาธิการข้อเขียนทุกชิ้น เพื่อความเหมาะสมในการจัดพิมพ์เผยแพร่