การศึกษาความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการดำเนินงานเกี่ยวกับการสะสมหน่วยกิตอาชีวศึกษาของสถานศึกษาอาชีวศึกษา 2) พัฒนาระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษาของสถานศึกษาอาชีวศึกษา และ 3) ศึกษาความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษาของสถานศึกษาอาชีวศึกษา การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ  ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วย  รองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ และครูผู้รับผิดชอบระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษาของสถานศึกษา จำนวน 220 คน ผู้เชี่ยวชาญในการสนทนากลุ่ม จำนวน 9 คน ผู้เชี่ยวชาญในการสนทนากลุ่มเพื่อบรรณาธิการกิจระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา จำนวน 6 คน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลในการแสดงความคิดเห็นด้านความเหมาะสม และด้านความเป็นไปได้ จำนวน 50 คน ได้จากการเลือกแบบเจาะจง โดยใช้เครื่องมือเป็นแบบสอบถามความคิดเห็นต่อสภาพการดำเนินงานเกี่ยวกับการสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษาของสถานศึกษา ตารางการวิเคราะห์เนื้อหา ประเด็นในการประชุมเชิงปฏิบัติการ ประเด็นในการสนทนากลุ่ม และแบบสอบถามความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา  ผลการวิจัยพบว่า 1) ความคิดเห็นต่อสภาพการดำเนินงานเกี่ยวกับการสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษาของสถานศึกษาในภาพรวม อยู่ในระดับมาก  2) ระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ คือ ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ และผลลัพธ์ โดยมีขอบเขตของเนื้อหาของระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้ ประกอบด้วย 6 ประเด็น คือ แนวคิดเกี่ยวกับระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา โครงสร้างระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา การบริหารจัดการะบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา หลักเกณฑ์และ แนวปฏิบัติในการสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา กลยุทธ์ในการดำเนินงานระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา และ แนวทางการจัดทำคลังเครื่องมือวัดและประเมินความรู้และประสบการณ์รายวิชาและระบบเครือข่าย และ 3) ความเหมาะสมของระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และความเป็นไปได้ของระบบสะสมหน่วยการเรียนรู้อาชีวศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก