แนวทางการบริหารจัดการของผู้บริหารสถานศึกษาต่อคุณแม่วัยใส

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษามายาคติของผู้บริหารสถานศึกษาต่อการให้สิทธิการศึกษา  อย่างต่อเนื่องแก่นักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ ตามพระราชบัญญัติการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น พ.ศ. 2559 และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง 2) เสนอแนวทางการส่งเสริมบทบาทหน้าที่ของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารจัดการนักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ให้ได้รับสิทธิในการศึกษาอย่างต่อเนื่องตามพระราชบัญญัติการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น พ.ศ. 2559 และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ดำเนินการโดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยได้ค้นคว้าข้อมูลจากเอกสาร บทความ วารสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 5 กลุ่ม ดังนี้ 1) ผู้บริหารสถานศึกษาฯ จำนวน  6 คน 2) นักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ฯ จำนวน 4 คน 3) บุคคลที่เคยลาออกจากสถานศึกษากลางคันหรือ  ไม่ได้ศึกษาต่อด้วยเหตุตั้งครรภ์ฯ จำนวน 4 คน 4) ครอบครัวของนักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ หรือบุคคลที่เคยลาออกจากสถานศึกษากลางคันหรือไม่ได้ศึกษาต่อด้วยเหตุตั้งครรภ์ฯ จำนวน 3 คน 5) ครูประจำชั้นหรือครูที่ปรึกษาฯ จำนวน 3 คน รวมทั้งสิ้น 20 คน ผลการวิจัย พบว่า ปัจจุบันผู้บริหารสถานศึกษา รวมถึงครูและบุคลากรในสถานศึกษากลุ่มหนึ่ง ยังมีมายาคติต่อคุณแม่วัยใสที่เป็นนักเรียน/นักศึกษา ส่งผลให้เกิดการปฏิบัติการเชิงลบ โดยการเลือกปฏิบัติต่อนักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ ปฏิเสธในการให้โอกาส และให้ความช่วยเหลือ ทำการกดดันหรือบีบบังคับให้ย้ายหรือลาออกจากสถานศึกษากลางคัน โดยที่นักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์และผู้ปกครองไม่สมัครใจ แต่ด้วยบริบทสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป และหลายหน่วยงานร่วมกันขับเคลื่อนพระราชบัญญัติการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น พ.ศ. 2559 ทำให้เปลี่ยนแปลงมายาคติของผู้บริหารสถานศึกษา ครู และบุคลากรในสถานศึกษากลุ่มหนึ่ง นำไปสู่การปฏิบัติการเชิงบวก โดยผู้บริหารสถานศึกษามีแนวทางการบริหารจัดการนักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ แบ่งเป็น 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการป้องกัน ด้านการแก้ไขปัญหา และด้านการกำกับติดตาม ทำให้นักเรียน/นักศึกษาที่ตั้งครรภ์ได้รับสิทธิในการศึกษาอย่างต่อเนื่องที่สถานศึกษาเดิมด้วยการเรียนหลากหลายรูปแบบ