อิทธิพลของสภาพแวดล้อมการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผันต่อผลลัพธ์การเรียนรู้สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสานชนิดอธิบายตามลำดับ โดยเน้นเชิงปริมาณและเสริมเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพแวดล้อมการเรียนการสอนและช่องทางการเรียนแบบดิจิทัลพลิกผัน และผลลัพธ์การเรียนรู้ 2) อิทธิพลของสภาพแวดล้อมการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผันที่มีต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ และ 3) บทบาทของช่องทางการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผันที่มีต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ คือ นักศึกษาครูระดับปริญญาตรีในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล จำนวน 400 คนจากการสุ่มหลายขั้นตอนเพื่อรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพแล้ว ข้อมูลวิเคราะห์ด้วยสถิติพรรณนา การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และ PLS-SEM ส่วนเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลัก 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา พบว่า ผลการวิจัยเชิงคุณภาพมีความสอดคล้องกับผลเชิงปริมาณ ดังนี้

สภาพแวดล้อมการเรียนการสอนและช่องทางการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผัน ตลอดจนผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษาวิชาชีพครูอยู่ในระดับมาก โดยผลการวิจัยชี้ว่า สภาพแวดล้อมด้านความรู้และทักษะ ด้านกระบวนการเรียนรู้ผ่านแพลตฟอร์มดิจิทัล และด้านกระบวนการเรียนรู้ผ่านการจัดสรรทรัพยากรของมหาวิทยาลัย ส่งผลโดยตรงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติต่อช่องทางการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผันทั้งแบบผสมผสานและแบบดิจิทัล และมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ รวมทั้งทำหน้าที่เป็นตัวแปรคั่นกลางระหว่างสภาพแวดล้อมการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผันกับผลลัพธ์การเรียนรู้ โดยตัวแปรสาเหตุจากแบบจำลองการวิจัยทำให้ผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษาวิชาชีพครูเกิดความแปรปรวนได้ร้อยละ 52.8 และอีกร้อยละ 47.2 เป็นผลจากสาเหตุอื่น ๆ ด้วยเหตุนี้สถาบันอุดมศึกษาจึงควรลงทุนพัฒนาแพลตฟอร์มและสภาพแวดล้อมดิจิทัลให้มีประสิทธิภาพ เพื่อส่งเสริมช่องทางการเรียนการสอนแบบดิจิทัลพลิกผันให้แก่นักศึกษาวิชาชีพครู ซึ่งจะยกระดับทักษะและผลลัพธ์การเรียนรู้ด้านวิชาชีพให้สอดคล้องกับยุคดิจิทัลได้อย่างยั่งยืน