SERVICE CULTURE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Service culture is the construction of a model of organizational services with an aim to provide quality and satisfactory services to customers to ensure customer satisfactions and loyalty which impact the image and revenue of the organization. The concept of service culture construction includes setting goals, seeking supporters, making the model understood among the employees, arranging trainings and practices, implementing the model in authentic situations, evaluating the outcome, and announcing the model as the organizational policy. After fully implementing the service model, it must be monitored and improved continuously to ensure the model can be applied smoothly and contemporarily. Feedback from related parties should be obtained for further evaluation and development. If positive feedback is obtained, the service culture model can be transferred to the next operators and become one of the organizational cultures.
Article Details
Article Screening Policy
- All research and academic articles to be published must be considered and screened by three peer reviews in the relevant field / article.
- All articles, texts, illustrations and tables published in the journal are the personal opinions of the authors. Editors don't always have to agree. And no responsibility whatsoever is the sole responsibility of the author.
- The articles to be published must never be published. Where did you first publish? And not in the consideration of other journals If the audit found that there has been a duplicate publication It is the sole responsibility of the author.
- Any article that the reader sees as being plagiarized or impersonated without reference. Or mislead the work of the author Please let the journal editor know it will be your greatest blessing.
References
จารุวรรณ ประดา. (2545). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล วัฒนธรรมองค์การ ลักษณะสร้างสรรค์ ความพร้อมขององค์การกับความยึดมั่นผูกพันขององค์การ ตามการรับรู้ของ พยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลจิตเวช. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการพยาบาล จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จินตนา บุญบงการ. (2539). การสร้างจิตสำนึกการให้บริการกับการปรับปรุงบริการภาครัฐ. กรุงเทพฯ :ฟอร์แมทพริ้นติ้ง.
บรรเทิง พาพิจิตร. (2532). ประเพณี วัฒนธรรมไทย และคติความเชื่อ. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
เลิฟล็อค, คริสโตเฟอร์ เอช และไรท์, ลอเรน. (2546). การตลาดบริการ [Principles of Service Marketing and Management]. (อดุลย์ จาตุรงคกุล, ดลยา จาตุรงคกุลและพิมพ์เดือน จาตุรงคกุล, ผู้แปล). กรุงเทพฯ : เพียร์สัน เอ็ดดูเคชัน อินโดไชน่า.
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2523). ทฤษฎีสังคมวิทยา. คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
__________.(2523). หลักสังคมวิทยา. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
พิสิทธิ์ พิพัฒน์โภคากุล. วัฒนธรรมบริการ (Service Culture). (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก http://www.impressionconsult.com/web/index.php/articles/160-serviceculture.htmt วันที่เข้าถึง 16 มิถุนายน 2558.
_______________. ค่านิยมหลักในการให้บริการ (Core Service Value). (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก http://www.impressionconsult.com/web/index.php/articles/160-service culture. htmt วันที่เข้าถึง 18 มิถุนายน 2558.
Talcott Parsons. Structural. Functional theory. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก https://en.wikipedia.org/wiki/Structural_functionalism วันที่เข้าถึง 18 มิถุนายน 2558.
วีระรัตน์ กิจเลิศไพโรจน์. (2548). การตลาดธุรกิจบริการ. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).