การพัฒนาบทเรียนมัลติมีเดีย เรื่อง การออกแบบลวดลายและการวาดภาพระบายสีบนแก้วเซรามิกสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสุรวิทยาคาร อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์

Main Article Content

กัญญา เยี่ยมสวัสดิ์
ภักตรา ประเสริฐวงษ์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนาและหาประสิทธิภาพของบทเรียนมัลติมีเดีย เรื่อง การออกแบบลวดลายและการวาดภาพระบายสีบนแก้วเซรามิก สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสุรวิทยาคาร อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ ตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 (2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนก่อนและหลังเรียนจากบทเรียนมัลติมีเดีย เรื่อง การออกแบบลวดลายและการวาดภาพระบายสีบนแก้วเซรามิก(3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนต่อบทเรียนมัลติมีเดีย เรื่อง การออกแบบลวดลายและการวาดภาพระบายสีบนแก้วเซรามิก กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสุรวิทยาคาร จำนวน 35 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จากนักเรียนที่สนใจสมัครเข้าร่วมกิจกรรมการออกแบบลวดลายและการวาดภาพระบายสีบนแก้วเซรามิก จากบทเรียนมัลติมีเดีย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ บทเรียนมัลติมีเดีย แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจของผู้เรียนต่อบทเรียนมัลติมีเดีย สถิติที่ใช้ในการวิจัย ครั้งนี้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และใช้ t - test ทดสอบสมมติฐาน ค่าความสอดคล้องของแบบทดสอบกับวัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรม ค่าความยากง่าย ค่าอํานาจจําแนก ค่าความเชื่อมั่น ค่าประสิทธิภาพของบทเรียนมัลติมีเดีย ค่าความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยของการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนของกลุ่มตัวอย่างเดียวกัน


       ผลการวิจัยพบว่า (1) ประสิทธิภาพของบทเรียนมัลติมีเดีย เรื่องการออกแบบลวดลายและการวาดภาพระบายสีบนแก้วเซรามิก มีประสิทธิภาพเท่ากับ 84.07/83.29 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กําหนดไว้ที่ 80/80 และ (2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนหลังเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 33.31 สูงกว่าก่อนเรียนที่มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 20.86 อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ดังนั้น จึงสรุปได้วาาบทเรียนมัลติมีเดียที่พัฒนาขึ้นสามารถนําไปใช้ในการเรียนการสอนได้อย่างเหมาะสม

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฤษมันต์ วัฒนาณรงค์. (2542). มัลติมีเดีย สารานุกรมศึกษาศาสตร์. กรุงเทพฯ :
มหาวิทยาลัยศรีนครินทร วิโรฒ.
โกทูโนว. (15 กุมภาพันธ์ 2560). การวาดภาพสีน้ำมัน. https://www.gotoknow.org.com
ครรชิต มาลัยวงศ์. (2549). พจนานุกรมไอที ฉบับคำย่อ. กรุงเทพฯ : ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และ
คอมพิวเตอร์แห่งชาติ (NECTEC).
ณัฐกร สงคราม. (2554). การออกแบบและพัฒนามัลติมีเดียเพื่อการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ :
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภาพวาดระบายสี. (15 กุมภาพันธ์ 2560). ฝึกสมาธิด้วยศิลปะกับภาพวาดระบายสี.
http://www.ภาพวาดระบายสี.com
มนต์ชัย เทียนทอง. (2545). การออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์สำหรับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน.
กรุงเทพฯ : ศูนย์ผลิตตำราเรียนสถาบันเทคโนโลยี พระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ :
สุวีริยาสาส์น.
วรัญญา วิศรุตเวศน์. (2555). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย เพื่อส่งเสริมความสามารถ
ในการเรียนรู้วิชาสุขศึกษา เรื่อง ชีวิตและครอบครัว สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2.
วิทยานิพนธ์ ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ศักดา จรรยาเพศ. (2547). ผลการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตของ
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อรอุมา ศรสายันต์. (2559). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย เรื่อง โจทย์ปัญหาหาบวก ลบ
คูณ หาร กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนวัดดอกไม้
สำนักงานเขตยานนาวา กรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2559. กรุงเทพฯ :
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร.
Jeffcoate. Judith. (1995). Multimedia in Practice : Technology and Applications. Great Britain :
Prentice Hall International Limited,