การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาและการให้เหตุผล เรื่อง วงกลม โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ด้วย โปรแกรม The Geometer’s Sketchpad (GSP) ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาและการให้เหตุผล เรื่อง วงกลม โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ด้วยโปรแกรม The Geometer’s Sketchpad (GSP) ร่วมกับ การเรียนรู้แบบร่วมมือ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา กรุงเทพมหานคร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 1 ห้องเรียน จำนวน 34 คน ซึ่งได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม จากจำนวน 7 ห้องเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ เรื่อง วงกลม โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ด้วยโปรแกรม The Geometer’s Sketchpad (GSP) ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ จำนวน 11 แผน และแบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาและการให้เหตุผล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ สถิติทดสอบค่าที และนำเสนอข้อมูลโดยใช้แผนภูมิแท่ง ตาราง ภาพ และการบรรยาย
ผลการวิจัยพบว่า 1) คะแนนความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการจัดกระบวนการสืบเสาะหาความรู้ด้วยโปรแกรม The Geometer’s Sketchpad (GSP) ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) คะแนนการให้เหตุผลของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการจัดกระบวนการสืบเสาะหาความรู้ด้วยโปรแกรม The Geometer’s Sketchpad (GSP) ร่วมกับ การเรียนรู้แบบร่วมมือ สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กุศลิน มุสิกุล. (2557). การสืบเสาะหาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ (Scientific inquiry). (20 พฤศจิกายน 2559).
http://earlychildhood.ipst.ac.th.
เจษฎ์สุดา จันทร์เอี่ยม. (2544). การศึกษาความสามารถและกลวิธีในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา เขตการศึกษา 7.
วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2556). รูปแบบการเรียนการสอน : ทางเลือกที่หลากหลาย. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรียพรรณ ลานแดง. (2554). “การจัดการเรียนรู้การแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์จากการบูรณาการเทคนิค
การเรียนรู้แบบร่วมมือและขั้นตอนการสอนของโพลยา”. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สวนสุนันทา, 4(1) : 37-44.
พันทิพา บุญสรรค์. (2550). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความสามารถการคิดวิเคราะห์และ
การใช้เหตุผล ของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง เศษส่วนและทศนิยม กลุ่มสาระการเรียนรู้
คณิตศาสตร์ระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้กับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้
แบบปกติ. ปริญญาศึกษามหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พิชิต ทองล้น. (2554). “การพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบการสอนแบบสืบเสาะหา
ความรู้ (5Es) ที่เน้นทักษะการคิดวิเคราะห์ เรื่อง การแปลงทางเรขาคณิต และใช้โปรแกรม The Geometer’s
Sketchpad เป็นเครื่องมือประกอบการเรียนรู้ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2”. วารสารศึกษาศาสตร์
ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัย ขอนแก่น, 5(4): 52-61.
ภูมิฤทัย วิทยวิจิน. (2557). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้กลวิธีการสร้างมโนทัศน์ของ
CANGELOSI ที่มีต่อความคงทนในการเรียนคณิตศาสตร์และความสามารถในการให้เหตุผลทาง
คณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษา
คณิตศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
เยาวภา ผูกสมัคร. (2554). ผลการใช้ชุดการสอน โดยใช้โปรแกรม GSP ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
เรื่อง การแปลงทางเรขาคณิต ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เมื่อปรับอิทธิพลของสมรรถภาพทาง
สมองด้านมิติสัมพันธ์. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการศึกษาคณิตศาสตร์
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (18 เมษายน 2559). สรุปผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติ
ขั้นพื้นฐาน (O-NET) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ปีการศึกษา 2558. http://www.onetresult.niets.or.th.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.). (2551). ทักษะ / กระบวนการทางคณิตศาสตร์.
(พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : ส เจริญ การพิมพ์.
. (14 ธันวาคม 2559). ผลการประเมินโครงการ PISA 2015. PISA THAILAND สถาบันส่งเสริมการสอน
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. จากhttp://pisathailand.ipst.ac.th.
สาขาชีววิทยา สสวท. (20 พฤศจิกายน 2559). รูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนากระบวนการคิดระดับสูง
วิชาชีววิทยา ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
http://biology.ipst.ac.th.
สิริพร ทิพย์คง. (2543). เอกสารประกอบการสอนวิชาหลักสูตรและการสอนคณิตศาสตร์:การเรียน
แบบร่วมมือ. กรุงเทพฯ : ภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อังคณา สุวรรณพัฒน์ และชนิศวรา เลิศอมรพงษ์. (2557). “การจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์
เรื่อง ภาคตัดกรวย ที่เน้นทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์ โดยใช้โปรแกรม The Geometer's Sketchpad
(GSP)”. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 29(2) : 137-148.
อัมพร ม้าคนอง. (2559). ทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์: การพัฒนาเพื่อการพัฒนาการ.
(พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Johnson, David W., Roger T. Johnson. (2002). “Learning Together And Alone: An Overview”.
Asia Pacific Journal of Education, 22(1): 95-105.
Johnson, David W., Roger T. Johnson, and Smith, Karl A. (2013). “Cooperative Learning : Improving University
Instruction By Basing Practice On Validated Theory”. Journal on Excellence in College Teaching,
25(3-4): 85-118.
NCTM. (September 30, 2016). Curriculum and Evaluation Standards for Schools Mathematics.
https://www.nctm.org.