Quality of Service in Regional Special Education Center, Phetchaburi Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study 1) quality level of service in Regional Special Education Center, Phetchaburi Province. 2) factors of service in Regional Special Education Center, Phetchaburi Province 3) the causal relationships between factors of service and quality of service in Regional Special Education Center, Phetchaburi Province. The samples size of the subjects was 130 person from 8 districts in Phetchaburi Province. The data were then analyzed by means of Descriptive Statistics, e.g. percentage, mean, S.D. and Inferential Statistics, e.g. chi-square test and multiple regression analysis.
The results of the research could be conclude that;
1) Most of therespondents were female with the age of 31-40 who achieved bachelor’s degree. The career of the respondents were best on trading/own business with Monthly income of 15001 - 20000 baht. 2) there was at medium level on quality of service of Regional Special Education Center, Phetchaburi Province. The rage over quality of service were recognition and empathy, reliability, assurance, responsiveness and tangibility respectively. 3) factors of service have the affect of quality of service at medium level. The rage over factors of service were expectations, service model, service process and service type respectively and Service factors were in causal relationships with service level in Regional Special Education Center, Phetchaburi Province at 0.001 level of significant.These service factors could be service process, service model, service type and expectstions 4) Personal factors were related to service quality in Regional Special Education Center, Phetchaburi Province at 0.01 level of significant.
Article Details
References
2. เทพศักดิ์ บุญรัตนพันธ์. (2536). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างประสิทธิผลของการนำนโยบายการให้บริการไปปฏิบัติให้บริการแก่ประชาชน กรณีศึกษาสำนักงานเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
3. รวีวรรณ โปรยรุ่งโรจน์. (2551). จิตวิทยาการบริการ. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
4. รัชนก โล๊ะหนองลิ้น. (2559). ประสิทธิผลของการให้บริการประชาชนขององค์การบริหารส่วนตำบลยางหย่องอำเภอท่ายางจังหวัดเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เพชรบุรี : มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
5. ศิริพร เจริญศรีวิริยะกุล. (2554). คุณภาพการให้บริการโรงพยาบาลทั่วไปของรัฐบาลในเขตจังหวัดปทุมธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
6. ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดเพชรบุรี. (2560). ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดเพชรบุรี (แผ่นพับ). เพชรบุรี : ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดเพชรบุรี.
7. สุจิตตรา ไนยจิตย์. (2555). ความคาดหวังและการรับรู้ของลูกค้าต่อคุณภาพการให้บริการ : กรณีศึกษา ธนาคารกรุงไทย จำกัด (มหาชน) สาขามีนบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ). ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
8. สุจินต์ สว่างศรี. (2556). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาสาหรับบุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาในประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยราชสุดา, 10 (13), 55. สืบค้น 20 กุมภาพันธ์ 2560 จาก http://www.rs.mahidol.ac.th/rs-journal/vol.10/vol.10-004.php
9. อุไร ดวงระหว้า. (2554). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพการให้บริการศูนย์บริการ One Stop Service:กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
10. Samnel,G.B.. (1991). How Many Subjects Dose It Take to Do a Regression Analysis? Multivariate Behavioral Research, 26(3), 109-110. Retrieved May 18 2017, from http://research.kbu.ac.th/home/journal/pdf/journal_v15_no1.pdf.
11. Kotler. P. (1997). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control (15th ed). Upper Saddle River. New Jersey: Prentice-Hall.
12. Lovelock, C.H. (1996). Principles of Service Marketing and Management (2nd ed). Englewood Cliffs, NJ : Prentice Hall.
13. Parasuraman, A., Zeithaml, V.A. and Berry, L.L. (1990). Delivery Quality Service Balancing Customer Perceptions and Expections. New York: Free Press.
14. Vroom, H.V. (1964). Work and Motivation. New York : Wiley and Sons Inc.