The Effectiveness of the Elderly Cash Allowance Policy Implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to (1) study level of the effectiveness of the elderly cash allowance policy implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province (2) study factors of service in the elderly cash allowance of Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province (3) study the causal relationship between factors of service in the elderly cash allowance and the Effectiveness of the Elderly Cash Allowance Policy Implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province. The samples were 130 respondents, selected by the elderly who received the elderly cash allowance of Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province. Descriptive Statistics were percentage, mean, S.D. Inferential Statistics were multiple regression analysis.
The results of the research could be conclude that; (1) the effectiveness of the elderly cash allowance policy implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province, found that the overall effectiveness was at the highest level. In all aspects, the effectiveness of the operation according to the policy of the elderly subsistence allowance is at the highest level Sort as follows The process of disbursement of the allowance for the elderly The satisfaction of the elderly And the quality of life of the elderly. (2) Provision of elderly subsistence services Of Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province, found that the overall performance was at the highest level. All aspects are in the highest level. Ordered in the following aspects: the attitude of knowledge and understanding of the operator Public relations Service staff And cooperation of community leaders (3) Provision of subsistence allowance services for the elderly has an effect on the effectiveness of the elderly cash allowance policy implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province When considering each aspect, it was found that the provision of elderly subsistence services Cooperation of community leaders Affecting the effectiveness of the elderly cash allowance policy implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province in all aspects with statistically significant difference at 0.001 (p ≤ 0.001) level while the provision of elderly subsistence services The attitude of the workers Affecting the effectiveness of the elderly cash allowance policy implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province with statistically significant difference at 0.01 (p ≤ 0.01) level and provision of elderly subsistence services Public relations affecting the effectiveness of the elderly cash allowance policy implementation in Nong Phlap Subdistrict Administrative Organization, Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province in all aspects Except the quality of life of the elderly with statistically significant difference at 0.05 (p ≤ 0.05) level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กมลชนก เบญจภุมริน. (2556). ความพึงพอใจของผู้สูงอายุต่อการให้บริการการจ่ายเบี้ยยังชีพขององค์การบริหารส่วนตำบลกระดังงา อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กองสวัสดิการสังคม องค์การบริหารส่วนตำบลหนองพลับ. (2561). หนังสือ ที่ ปข 72301/682 วันที่ 18 ตุลาคม 2561 เรื่อง หนังสือรับรอง. ประจวบคีรีขันธ์: องค์การบริหารส่วนตำบลหนองพลับ.
กุหลาบ รัตนสัจธรรม และคณะ. (2555). การพัฒนารูปแบบที่เหมาะสมในวิธีการดำเนินงานวางแผนพัฒนาคุณภาพชีวิตตามเกณฑ์จำเป็นพื้นฐานในระดับหมู่บ้าน. กรุงเทพฯ: โครงการมหาวิทยาลัย โครงการน้ำพระทัยจากในหลวงเพื่อพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
เฉลิมพร โพธิ์ศรีขาม. (2559). ความพึงพอใจของผู้สูงอายุที่มีต่อการจ่ายเงินสงเคราะห์เบี้ยยังชีพองค์การบริหารส่วนตำบลธวัชบุรี อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด 5 (1), 41 - 60.
ณัฐธยาน์ ระโส และคณะ. (2554). การศึกษาประสิทธิผลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ กรณีศึกษา จังหวัดนครสวรรค์. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 5(2), 97 – 106.
ณัฐวรี แสนตุ้ย. (2559). ความพึงพอใจของผู้รับเบี้ยยังชีพต่อการให้บริการขององค์การบริหารส่วนตำบลหนองตอกแป้น อำเภอยางตลาด จังหวัดกาฬสินธุ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ธงชัย สันติวงษ์. (2554). พฤติกรรมบุคคลในองค์การ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เจริญพัฒน์.
ประพัฒน์ จรัญสวัสดิ์. (2557). ประสิทธิภาพการดำเนินงานเกี่ยวกับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบลวังเงิน อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). ลำปาง : มหาวิทยาลัยเนชั่น.
พรทิพย์ ทัพวัฒน์. (2558). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่ได้รับเบี้ยยังชีพตามนโยบายของรัฐบาลในเขตเทศบาลเมืองชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มารศรี นุชแสงพลี. (2552). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุ กรณีศึกษาผู้สูงอายุในชุมชนบ่อนไก่ กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เมธี ถูกแบบ. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของการนำนโยบายเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุไปปฏิบัติ : ศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอพนมไพร จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 4 (7), 92 – 101.
รวีวรรณ โปรยรุ่งโรจน์. (2551). จิตวิทยาการบริการ. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ระเบียบกระทรวงมหาดไทย ว่าด้วยหลักเกณฑ์การจ่ายเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2552 (2552, 21 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 126 ตอนพิเศษ 156 ง หน้า 5 – 9.
ศรีสุดา พุทธวิริยากร. (2556). การประชาสัมพันธ์ของกรมการจัดหางาน. เอกสารผลงานประเมินตำแหน่ง นักประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขานุการ กรมการจัดหางาน.
ศิริพร เขียวไสว. (2551). การนำนโยบายเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุไปปฏิบัติ: กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลวังยาง จังหวัดสุพรรณบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
สักขี กลิ่นกระสังข์. (2559). ประสิทธิผลการนำนโยบายเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุไปปฏิบัติ ขององค์การบริหารส่วนตำบลบางครก อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2553). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงทางประชากรในประเทศไทย สถานการณ์และข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย. สืบค้นจากhttp://social.nesdb.go.th/social/Portals/0/Documents/1000_UNFPA_rev_Policy%20Brief%20Thai_200411_69.pdf.
อุดม คุมา. (2555). ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชนที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในตำบลพระบาท อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 1(1), 91 -100.
ฮาบีบ๊ะ สังข์นุ้ย. 2558. การนำนโยบายเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุมาปฏิบัติ: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลหารเทา อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Bloom, B.S. (1964). Taxonomy of education objective: The classification of education goals: Handbook II: Affective domain. New York: David Mckay.
Greenl,G.B. (1991). How Many Subjects Dose It Take to Do a Regression Analysis? Multivariate Behavioral Research, 26(3), 109-110. Retrived March 18, 2018, Retrieved from http://research.kbu.ac.th/home/journal/pdf/ journal_v15_no1.Pdf.
Maslow, Abraham. (1959). Motivation and Personality. New York : Harper and Row Publishers.
Parasuraman, A., Zeithaml, V.A., and Berry, L.L. (1985). A Conceptual Model of Service Quality and Its Implications for Future Research. Journal of Marketing, 49, 41-50.