วิเคราะห์พื้นที่เสี่ยงต่อการเกิดอาชญากรรมด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อหาช่วงเวลาของการเกิดอาชญากรรมเกี่ยวกับบุคคลและทรัพย์สิน ในซอยเสือใหญ่อุทิศ (2) เพื่อวิเคราะห์หาพื้นที่เสี่ยงสูงต่อการเกิดอาชญากรรมสูงเกี่ยวกับบุคคลและทรัพย์สิน ในซอยเสือใหญ่อุทิศ งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงสำรวจโดยการเก็บข้อมูลตำแหน่งเกิดเหตุอาชญากรรมด้วยเครื่องมือระบบกำหนดตำแหน่งบนพื้นโลกในพื้นที่ภาคสนาม และข้อมูลทุติยภูมิเกี่ยวกับสถิติอาชญากรรมจากสถานีตำรวจนครบาลพหลโยธิน โดยประยุกต์ระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ ด้วยวิธีการคาดประมาณความหนาแน่นเชิงพื้นที่แบบเคอร์เนลในการวิเคราะห์หาความหนาแน่นของจุดเกิดเหตุอาชญากรรมตามช่วงเวลา
ผลการวิจัย พบว่า ช่วงเวลาที่มีการเกิดเหตุอาชญากรรมเกี่ยวกับบุคคลและทรัพย์สินสูงในซอยเสือใหญ่อุทิศนั้น จะมีการเกิดเหตุอาชญากรรมสูงมากในช่วงเวลา 00.01 – 04.00 นาฬิกา รองลงมาคือช่วงเวลา 20.01 – 00.00 นาฬิกา ซึ่งในช่วงเวลาที่มีการเกิดเหตุอาชญากรรมสูงดังกล่าวนั้นเป็นช่วงเวลากลางคืน อันเป็นเวลาพักผ่อนของประชาชนโดยทั่วไป ร้านค้าและอาคารพาณิชย์ส่วนใหญ่จะปิด ทำให้มีประชาชนสัญจรไปมาในพื้นที่น้อย ส่งผลให้อาชญากรมีโอกาสก่ออาชญากรรมได้โดยสะดวก และพื้นที่เสี่ยงสูงต่อการเกิดอาชญากรรมสูงเกี่ยวกับบุคคลและทรัพย์สินในซอยเสือใหญ่อุทิศนั้น ส่วนใหญ่จะอยู่ในเขตพื้นที่ซอยรัชดา 36 แยกต่าง ๆ ซึ่งเป็นพื้นที่มีที่พักอาศัยประเภทหอพัก อาคารชุดพักอาศัย และอาคารพาณิชย์ เป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากซอยรัชดา 36 หรือซอยเสือใหญ่อุทิศนั้น เป็นย่านใจกลางเมือง อยู่ใกล้สถานศึกษาที่มีชื่อเสียง ห้างสรรพสินค้าหลายแห่ง มีบริษัท ห้างฯ ร้านค้ามากมาย มีผู้คนอพยพย้ายถิ่นฐานเข้ามาหางานทำและประกอบอาชีพมากมายในพื้นที่ ทำให้มีการเกิดอาชญากรรมสูงในบริเวณพื้นที่
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงยุติธรรม สำนักงานกิจการยุติธรรม. (2550). การป้องกันอาชญากรรมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล: ศึกษาการจัดสภาพแวดล้อม สำหรับการจัดทำคู่มือสำหรับประชาชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการยุติธรรม กระทรวงยุติธรรม.
ครอบครัวข่าว 3 ออนไลน์. ข่าวอาชญากรรม “สกู๊ป จับขี้ยาซอยเสือใหญ่ชิงทรัพย์ไฮโซ”. สืบค้นจาก http://www2.krobkruakao.com
เครือวัลย์ ภูแท่งเพชร. (2558). พื้นที่เสี่ยงต่อการถูกโจรกรรมรถยนต์และรถจักรยานยนต์ในอำเภอเมืองจังหวัดพิษณุโลก (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ชนะทิศ แก้วอัมพร. (2538). ลักษณะสภาพแวดล้อมทางกายภาพในกรุงเทพมหานครที่เอื้ออำนวยให้เกิดคดีอาชญากรรม : กรณีศึกษาเขตสถานีตำรวจนครบาลพญาไท (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปุรชัย เปี่ยมสมบูรณ์. (2531). อาชญากรรมพื้นฐานกับกระบวนการยุติธรรม. กรุงเทพฯ: การพิมพ์พระนคร.
มณฑล เยี่ยมไพศาล และมานัส ศรีวณิช. (2553).ความหนาแน่นเชิงพื้นที่อาชญากรรม กรณีศึกษาเขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ศึกตามแบบเคอร์เนล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2539). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2539. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
วิสูตร ฉัตรชัยเดช. (2554). การป้องกันอาชญากรรมเชิงรุกโดยทฤษฎีสามเหลี่ยมอาชญากรรม. สืบค้นจาก http://surasingpay4763.blogspot.com/ 2014/12/blog-post_0.html
สมหวัง ศักดิ์สิริ. (2534). การออกแบบฐานข้อมูลของระบบป้องกันและปราบปรามอาชญากรรมสำหรับสถานีตำรวจ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สหพัฒนา ประพนธ์. (2553). วิเคราะห์พื้นที่เสี่ยงต่อการเกิดอาชญากรรมในปริมาณสูง(Hot Spot) ในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สฤษดิ์ สืบพงษ์ศิริ. (2545). ความรู้และทัศนะของผู้เสียหายต่อการจัดการสภาพแวดล้อมเพื่อป้องกันอาชญากรรรม : ศึกษากรณีลักทรัพย์ในเคหะสถานของกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2552). สรุปผลที่สำคัญการสำรวจข้อมูลสถิติอาชญากรรมภาคประชาชน พ.ศ. 2555 (อาชญากรรมที่เกิดขึ้นภายในรอบปี 2550). [ม.ป.ท.].
Brantingham, P. J. & Brantingham, P. L. (1984). Patterns in Crime. New York: MacMillan.
Clinard, M. B. and Abbott, D. J. (1973). Crime in developing countries: A comparative perspective. New York: Willey.
HSE BOOKS. (2004). 5 STEPS TO RISK ASSESSMENT. London: The Health and Safety Executive.