มาตรการทางกฎหมายอาญาในกรณีการโฆษณาสินค้าที่เกินความจริง

Main Article Content

น้ำฝน โพธิ์ปลอด
รุ่งแสง กฤตยพงษ์
ขนิษฐา สุขสวัสดิ์

บทคัดย่อ

ปัจจุบันระบบเศรษฐกิจและระบบการสื่อสารมีการเปลี่ยนแปลงและขยายตัวไปอย่างรวดเร็ว การส่งเสริมการขายสินค้าของผู้ผลิตหรือผู้ประกอบการแต่ละรายมีการแข่งขันกันสูง ปัจจัยสำคัญในการส่งเสริมการขายสินค้าหรือบริการอยู่ที่การโฆษณา ยิ่งการโฆษณามีการนำเสนอที่น่าสนใจมากเท่าไรยิ่งส่งผลต่อการตลาดของสินค้าชนิดนั้นมากขึ้น ผู้ประกอบธุรกิจแต่ละรายจะมีกลยุทธ์ทางการโฆษณาที่หลากหลายเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้บริโภค ปัญหาที่สำคัญในโฆษณาสินค้า คือ การโฆษณาที่เป็นเท็จหรือเกินความเป็นจริงซึ่งถือเป็นการหลอกลวงผู้บริโภค ทำให้ผู้บริโภคและระบบเศรษฐกิจของประเทศได้รับความเสียหาย การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงปัญหาและมาตรการทางกฎหมายอาญาเกี่ยวกับสินค้าที่มีการโฆษณาเกินจริง และการลงโทษปรับในการโฆษณาสินค้าที่เกินจริง เพื่อให้มีความเหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจและสังคมในปัจจุบันและหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว


            จากการศึกษาค้นคว้าพบว่าพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ.2522 มีการบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคด้านการโฆษณาไว้ แต่ไม่ได้บัญญัติมาตรการทางกฎหมายอาญาเกี่ยวกับสินค้าที่มีการโฆษณาเกินจริงรวมทั้งการลงโทษปรับในกรณีที่มีการโฆษณาสินค้าที่เกินความเป็นจริงยังไม่เหมาะสมต่อสภาพเศรษฐกิจและสังคมในปัจจุบัน  ทั้งนี้ จากการศึกษาค้นคว้ากฎหมายของต่างประเทศที่เกี่ยวข้องได้แก่สหรัฐอเมริกา ประเทศอังกฤษ ประเทศญี่ปุ่น และสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี พบว่าประเทศเหล่านี้มีมาตรการทางกฎหมายอาญาเกี่ยวกับการโฆษณาสินค้าที่เกินความจริงที่ครอบคลุมและมีความเหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน ผู้วิจัยจึงเสนอแนะให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ.2522 เพื่อให้การคุ้มครองผู้บริโภคมีประสิทธิภาพและครอบคลุมมากขึ้น

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ไฉไล ศักดิวรพงศ์. (2550). มาตรการทางกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคด้านสื่อโฆษณา. สังคมศาสตร์และ มนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 33(1), 13-24.
ณัฐเดช สุทธิชาญบัญชา. (2559). สิทธิของผู้บริโภค. การคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภค. 1(1), 4. สืบค้น 22 พฤษภาคม 2561, จาก https://consumer--rights.blogspot.com/.
ณัฐวรรณ เจริญรัตนพรชัย.(2556). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองผู้บริโภคจากการโฆษณาที่แฝงมาในรูปของ
บทวิจารณ์สินค้าและบริการผ่านระบบอินเตอร์เน็ต (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิชช์ จีระแพทย์. (2523). การคุ้มครองผู้บริโภคกฎหมายโฆษณา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2522). พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค. สืบค้น 11 พฤศจิกายน 2560,
จาก http://www.ocpb.go.th/download/article/article_20180223100746.pdf
สุรสิทธิ์ แสงวิโรจนพัฒน์. (2549). ระบบการลงโทษตามกฎหมายอาญาเยอรมันตอน 1. ศาลยุติธรรมปริทัศน์, 1(6), 76-118.
หัสยา วีระสมวงศ์. (2560). มาตรการทางกฎหมายในการควบคุมการโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร
ลดน้ำหนักผ่านสื่อโซเชียลมีเดีย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม
Law Against Unfair Competition of (1909). สืบค้น 7 ธันวาคม 2561, จาก http://www.wangjinglvshi.com/wp- content/uploads/2018/04/Act-Against-Unfair-Competition-as-amended-June-22-1998.pdf
The Federal Trade Commission Act (1914). สืบค้น 8 มิถุนายน 2561, จาก https://www.ftc.gov/sites/default/files/documents/statutes/federal-trade-commission- act/ftc_act_incorporatingus_safe_web_act.pdf
The UK Code of Non-broadcast Advertising, sales Promotion and Direct Marketing. สืบค้น 15 ธันวาคม 2561, จาก https://www.asa.org.uk/uploads/assets/uploaded/db4d66de-e5da-4509-a4c626ed15c6f00c.pdf
Unfair Competition Prevention Law (1934). สืบค้น 3 กรกฎาคม 2561, จาก http://www.oecd.org/daf/anti- bribery/anti-briberyconvention/2377955.pdf