บทบาทองค์การบริหารส่วนตำบลในการบริหารจัดการท่องเที่ยวท้องถิ่น : มุมมองฐานการจัดการภาคีสาธารณะแนวใหม่

Main Article Content

ศาศวัต เพ่งแพ

บทคัดย่อ

       องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยเฉพาะองค์การบริหารส่วนตำบล มีหน้าที่สำคัญในการส่งเสริมการพัฒนาในด้านต่าง ๆ ให้แก่ท้องถิ่น รวมถึงบทบาทในด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยวของท้องถิ่น ซึ่งถือเป็นหนึ่งในบทบาทที่องค์การบริหารส่วนตำบลสามารถแสดงบทบาทที่ชัดเจนในการดำเนินการส่งเสริมและพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติของท้องถิ่น ศิลปะและวัฒนธรรม ประเพณีและภูมิปัญญาของท้องถิ่น ก่อให้เกิดการอนุรักษ์และสร้างรายได้ให้กับชุมชน
       การจัดการภาคีสาธารณะแนวใหม่ หรือ New Public Governance (NPG) เป็นแนวความคิดทางการบริหารงานภาครัฐที่เริ่มมีการกล่าวถึงในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ซึ่งได้มีข้อเสนอให้นำแนวคิด NPG มาใช้ในการบริหารจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มีสาระสำคัญ เน้นเสริมอำนาจภาคส่วนต่าง ๆ ที่มีประชาชนเป็นศูนย์กลาง ให้มีบทบาทมีส่วนร่วมในการดำเนินกิจกรรมสาธารณะมากขึ้น ซึ่งจะเป็นการตอบสนองการแก้ไขปัญหาอย่างยั่งยืนต่อไป องค์การบริหารส่วนตำบล ถือเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในระดับล่างสุด ต้องดำเนินการตามอำนาจหน้าที่และตามที่ได้รับการถ่ายโอนจากส่วนราชการต่าง ๆ รวมทั้งการส่งเสริมบทบาทการท่องเที่ยวของท้องถิ่น โดยมีหลักการทำงานที่จะต้องยึดถือไว้ว่าการจัดบริการสาธารณะให้แก่ประชาชนนั้น จะต้องดีขึ้นหรือไม่ต่ำกว่าเดิม มีคุณภาพ มีการบริหารจัดการที่มีความโปร่งใส มีประสิทธิภาพและมีความรับผิดชอบต่อผู้ใช้บริการที่มากขึ้น เป็นไปตามมาตรฐานและตัวชี้วัดด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยว ของกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย ทั้ง 3 ด้าน ได้แก่ (1) มาตรฐานด้านแหล่งหรือกิจกรรมท่องเที่ยว (2) มาตรฐานด้านการบริการการท่องเที่ยว และ(3) มาตรฐานด้านการตลาดท่องเที่ยว เป็นสำคัญ
       เนื้อหาของบทความมุ่งศึกษาบทบาทและข้อจำกัดในทางปฏิบัติขององค์การบริหารส่วนตำบลในปัจจุบันที่ซึ่งการบริหารและการจัดการทรัพยากรในท้องถิ่นตามเจตนารมย์ที่ปรากฎในนโยบายสาธารณะ ได้แก่ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 มาตรฐานการส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินงานด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยวขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย ตามลำดับ เพื่อทำความเข้าใจและ เสนอแนะแนวทางทั้งเชิงนโยบายสาธารณะและเชิงปฏิบัติการในการนำมาใช้ในการบริหารจัดการท่องเที่ยวท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบล ต่อไป

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมการท่องเที่ยว. (2560). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวของประเทศไทย พ.ศ. 2560 – 2564. กรุงเทพฯ: บริษัท พีดับบลิว ปริ้นติ้ง จำกัด.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2550). มาตรฐานการส่งเสริมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการบริหารงานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.

คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, สำนักงาน. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบสอง. (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

ไททัศน์ มาลา. (2561). การจัดการปกครองสาธารณะแนวใหม่: แนวคิดและการประยุกต์ใช้ในการจัดการปกครองท้องถิ่น. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 8(1), 179-194.

นพวรรณ ศรีอ่ำดี. (2561). บทบาทองค์การบริหารส่วนตำบลในการส่งเสริมการบริหารจัดการท่องเที่ยวชุมชน: กรณีศึกษาชุมชนบางแม่หม้ายจังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560, ราชกิจจานุเบิกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก, 6 เมษายน 2560, หน้า 1-90.

วสันต์ เหลืองประภัสร์. (2557). การสังเคราะห์ตัวแบบเชิงทฤษฎีและการบริหารจากผลการดำเนินโครงการวิจัยเพื่อพัฒนากลไกความร่วมมือเพื่อแก้ปัญหาร่วมกันของคนในพื้นที่. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สมศักดิ์ สามัคคีธรรม และปรีดา วานิชภูมิ. (2556). การจัดการภาคีสาธารณะแนวใหม่: ความหมาย และนัยสำคัญ. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 1(1), 183-214.

Ewalt, J. A. G. (2001). Theories of Governance and New Public Management: Links to Understanding Welfare Policy Implementation. Paper prepared for presentation at the Annual Conference of the American Society for Public Administration, Newark, New Jersey, March 12.

Nicholas Henry. (2010). Public Administration and Public Affairs . New York: Longman.

Osborne, S. P. (2010). Introduction: The (New) Public Governance: A Suitable Case for Treatment ?. In The New Public Governance ?: Emerging Perspectives on the Theory and Practice of Public Governance. Stephen P. Osborne (ed.). London: Routledge.

Wilson, W. (2007). The study of administration. in Shafritz, Jay, M. & Hyde, Albert, C. Classics of Public Administration. Wadsworth: Cengage Learning.

World Tourism Organization. (2004). Indicators of Sustainable Development for Tourism Destination: A Guidebook. Retrieved July 19, 2020, from http://www.adriaticgreenet.org/icareforeurope/wp-content/uploads/2013/11/Indicators-of-SustainableDevelopment-for-Tourism-Destinations-A-Guide-Book-by-UNWTO.pdf.