ความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างสมรรถนะหลักตามกรอบหลักสูตรฐานสมรรถนะของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อประเมินความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างสมรรถนะหลักตามกรอบหลักสูตรฐานสมรรถนะของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 2) เพื่อเปรียบเทียบความต้องการจำเป็นจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลด้านเพศและระดับชั้น กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่พิเศษแห่งหนึ่ง จำนวน 227 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น (PNImodified) ผลการวิจัยพบว่า 1) ความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างสมรรถนะหลักตามกรอบหลักสูตรฐานสมรรถนะของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย มีลำดับความต้องการจำเป็นจากค่ามากที่สุดไปหาน้อยสุด คือ สมรรถนะการจัดการตนเอง (PNImodified = 0.22) รองลงมาคือ สมรรถนะการอยู่ร่วมกับธรรมชาติและวิทยาการอย่างยั่งยืน (0.19) สมรรถนะการคิดขั้นสูง (0.18) สมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีม (0.15) ตามลำดับ โดยสมรรถนะที่มีค่าความต้องการน้อยสุด คือ สมรรถนะการเป็นพลเมืองที่เข้มแข็ง (0.12) และสมรรถนะการสื่อสาร (0.12) 2) ผลการเปรียบเทียบความต้องการจำเป็นจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลด้านเพศและระดับชั้นพบว่า ลำดับความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างสมรรถนะหลักตามกรอบหลักสูตรฐานสมรรถนะไม่แตกต่างกัน จากผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงความต้องการในการเสริมสร้างสมรรถนะหลักด้านสมรรถนะการจัดการตนเองมากที่สุด โดยองค์ประกอบที่มีค่าความต้องการจำเป็นมากที่สุดคือ การจัดการปัญหาและภาวะวิกฤต
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Boahin, P. (2018). Competency-Based Curriculum: A Framework for Bridging the Gap in Teaching, Assessment and the World of Work. International Journal of Vocational and Technical Education Research, 4(2), 1-15.
Kim, J. (2015). Competency-based Curriculum: An Effective Approach to Digital Curation Education. Journal of Education for Library and Information Science, 56(4), 283-297.
กจิตตา ชินพิทักษ์วัฒนา และ อุดมลักษณ์ กุลพิจิตร. (2558). การประเมินความต้องการจำเป็นของผู้ดูแลเด็กในการอบรมเลี้ยงดูเด็กวัยทารกและวัยเตาะแตะในสถานรับเลี้ยงเด็ก. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 10(1), 30-43.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
มาลิณี จุโฑปะมา. (2553). การเห็นคุณค่าในตนเองนั้นสำคัญไฉน ? และจะสร้างได้อย่างไร ?. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 2(2), 13-16.
วัชรินทร์ ชาญศิลป์. (2561). ความเป็นพลเมืองของเยาวชนไทย. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์, 5(1), 187-209.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). (ร่าง) กรอบหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สืบค้นจาก https://cbethailand.com.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). สมรรถนะการจัดการตนเอง. สืบค้นจาก https://cbethailand.com.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). สมรรถนะหลัก 6 ด้าน. สืบค้นจาก https://cbethailand.com.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญชลี สารรัตนะ. (2554). การประเมินความต้องการที่จำเป็น (Needs Assessment) เพื่อการพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 34(1-2), 9-20.
อัปสรสิริ เอี่ยมประชา, และ สุดารัตน์ เปรมชื่น. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการเห็นคุณค่า ในตนเองของนักเรียน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 6(1), 159-170.
