การพัฒนาความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏจันเกษมด้วยกลวิธีการเรียนแบบเสริมต่อการเรียนรู้ ผ่านโครงงานภาษาอังกฤษ

บทคัดย่อ

     งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลังเรียนการจัดการเรียนรู้ด้วยกลวิธีเสริมต่อการเรียนรู้ผ่านการทำโครงงานภาษาอังกฤษ (2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยกลวิธีการเสริมต่อการเรียนรู้ผ่านการทำโครงงานภาษาอังกฤษ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชา GELE1002 English for Work (ภาษาอังกฤษปฏิบัติงาน) จำนวน 115 คน ซึ่งได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง(Purposive Sampling) โดยแบ่งเป็นกลุ่มจำนวน 13 กลุ่ม กลุ่มละ 9 คน จำนวน 11 กลุ่ม กลุ่มละ 8 คน จำนวน 2 กลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบทดสอบการพูดที่ใช้ประเมินก่อนและหลังเรียน 2) แผนการจัดการเรียนรู้ด้วยกลวิธีเสริมต่อการเรียนรู้ 3) เกณฑ์การวัดความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษ 4) แบบวัดประสิทธิภาพของการจัดทำโครงงาน 5 ) แบบสอบถามความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยกลวิธีการเสริมต่อการเรียนรู้ผ่านการทำโครงงานภาษาอังกฤษ ค่าสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า t-test ชนิด dependent sample
          ผลการวิจัยพบว่า (1) ความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษของกลุ่มตัวอย่างหลังได้รับการจัดการเรียนรู้ ด้วยกลวิธีเสริมต่อการเรียนรู้ผ่านการทำโครงงานมีคะแนนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 (2) ผลการสำรวจความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมต่อการเรียนรู้ ผ่านการทำโครงงานภาษาอังกฤษมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากโดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.91 และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.64