Buddhist principles and strengthening the learning organization: Learning and team building dimensions for administrators
Main Article Content
Abstract
Organization of Learning is a concept of organizational development that aims to enable organizations and personnel to achieve effective working processes and efficiency, which is reflected in the patterns of team working, empowerment of personnel to learn, personnel to be ready for changes that can occur, and empowerment of teams within the organization. Buddhist principles are considered to be a repository of knowledge that can be applied in a variety of ways, such as education, family development, etc. Buddhist principles aim to empower individuals to develop themselves, develop communities to learn and be strengthened. It is in line with the objectives of the learning organization, which is to guide the opportunity for the development of best practices, the development and creation of a core competence, the having a process of determining the direction of being the learning organization, good organizational communication, and systemic learning in the organization.
The purpose of this article is to present guidelines for the application of Buddhist principles in integration into executive learning organizations. The results of the study reflect that the key principles, including Ariyasajja; the Noble Truths, Itthibada; the basis for success, Saraniyadhamma; the moral principle for fraternal living, and Sanghavattu; the virtues making for group integration and leadership are all principles that can be developed into a sustainable learning organization.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2554). การสื่อสาร ศาสนา กีฬา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2558). การพัฒนาองค์การและการเปลี่ยนแปลง (Organization Development and Change). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ บริษัท ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.
พยัต วุฒิรงค์. (2565). การจัดการนวัตกรรม : จากแนวคิดสู่การปฏิบัติที่เป็นเลิศ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระครูโอภาสนนทกิตติ์ (ศักดิ์ดา โอภาโส) และพระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน (บุดดาวงษ์). (2562). แนวคิดทางการศึกษาสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต) (พิมพ์ครั้งที่ 2). อ่างทอง: วรศิลป์การพิมพ์89.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2557). หลักชาวพุทธ: จุดเริ่มจุดร่วม ที่มารวมกันรุ่งโรจน์. กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่งคงการพิมพ์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2556). ความสำคัญของพระพุทธศาสนาในฐานะศาสนาประจำชาติ (พิมพ์ครั้งที่ 19). นครปฐม: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพพระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต).
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2558). สถาบันสงฆ์กับสังคมปัจจุบัน (พิมพ์ครั้งพิเศษ). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์ ในเครือบริษัท สำนักพิมพ์เพ็ทแอนด์โฮม จำกัด.
พระไพศาล วิสาโล. (2561). สำนึกใหม่…สังคมไทย(ตอนที่1) : “พระไพศาล วิสาโล” กับการก้าวข้ามสำนึกที่คับแคบ มองเห็นคนทั้งโลกว่าเป็นพวกเรา. สืบค้นจาก https://www.roong-aroon.ac.th/?p=65.
พระไพศาล วิสาโล. (2562). ปฏิบัติธรรมให้ครบคู่และรอบด้าน. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
โรงเรียนรุ่งอรุณ. (2546). แนวคิดการศึกษาแนวพุทธ โดย ศ.นายแพทย์ประเวศ วะสี. ออนไลน์: สืบค้นจาก https://www.roong-aroon.ac.th/?p=65.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2559). พุทธธรรม (ฉบับเดิม) (พิมพ์ครั้งที่ 31). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). รายงานการศึกษาไทย พ.ศ. 2562-2564 (Education in Thailand 2019-2021). กรุงเทพฯ: สำนักงานฯ.
สุจิตรา ธนานันท์. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ Human Resource Development (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: ทีพีเอ็น เพรส.
สุนทร โคตรบรรเทา. (2560). การบริหารการศึกษา : หลักการและทฤษฎี (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปัญญาชน (ในเครือบริษัทปัญญาชน ดิสทริบิวเตอร์ จำกัด).
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2563). โลกเปลี่ยน คนปรับ: หลุดจากกับดัก... ขยับสู่ความยั่งยืน. กรุงเทพฯ: กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
Barney, J.B. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Jour Management, 17, 1: 99-120.
Cohen, Wesley M. and Levinthal, Damiel A. (1990). Absorptive Capacity: A New Perspective on Learning and Innovation. Administrative Science Quality, 35, 128-152.
Garvin, DA. (1993). Buiding a Learning Organization. Harvard Business Review 71, 4, 78-91.