หน้าทับที่ใช้ในระบำสี่บท

Main Article Content

ภิรมย์ ใจชื้น

บทคัดย่อ

ระบำสี่บทเดิมเรียกกันว่า ชุดจับระบำ ใช้แสดงเบิกโรงในการแสดงเบิกโรงเรื่อง เมขลา-รามสูร และในการแสดงโขนเรื่องรามเกียรติ์ ชุดนารายณ์ปราบนนทุก ประกอบไปด้วย เพลงหน้าพาทย์ และ เพลงประกอบบทร้องจำนวน 4 เพลง ได้แก่ เพลงพระทอง เพลงเบ้าหลุด เพลงสระบุหร่ง เพลงบะหลิ่ม จบด้วยเพลง ช้า-เร็ว (ทำนองเพลงเต่าเห่) ซึ่งทั้ง 4 เพลงนี้จะใช้หน้าทับพิเศษกำกับจังหวะหน้าทับ ในแต่ละบทเพลงจะมีความยากและซับซ้อนของหน้าทับแตกต่างกันไป เพลงแรก เพลงพระทอง ใช้หน้าทับพิเศษชื่อ “หน้าทับพระทอง” เรียกตามชื่อเพลง เพลงที่สอง เพลงเบ้าหลุด ใช้หน้าทับพิเศษชื่อ “หน้าทับนางไห้” เพลงที่สาม เพลงสระบุหร่ง ใช้หน้าทับพิเศษชื่อ “หน้าทับสระบุหร่ง” เพลงที่สี่ เพลงบะหลิ่ม ใช้หน้าทับพิเศษชื่อ “หน้าทับขึ้นม้า” หน้าทับพิเศษทั้ง 4 หน้าทับ ไม่ใช่แค่ประพันธ์มากจากรากฐานของหน้าทับปรบไก่เท่านั้น แต่ยังมีกระสวนจังหวะที่แตกต่างจากหน้าทับปรบไก่ และสำนวนการบรรเลงก็ยังมีความซับซ้อนมากกว่าหน้าทับปรบไก่อีกด้วย ทำให้หน้าทับพิเศษทั้ง 4 หน้าทับ ไม่สามารถใช้หน้าทับพื้นฐานบรรเลงแทนได้

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ชมนาด กิจขันธ์. (2543). เพลงไทย 1 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โปรแกรมนาฏศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.

นพคุณ สุดประเสริฐ. (2568). สัมภาษณ์.

ผุศดี หลิ่มสกุล. (2537). ระบำสี่บท: แนวคิดในการรื้อฟื้นระบำโบราณ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สาขาวิชานาฏยศิลป์ไทย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มนตรี ตราโมท. (2507). ศัพท์สังคีต. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

มนัส ขาวปลื้ม. (2541). แม่ไม้เพลงกลอง. ที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพนายมนัส ขาวปลื้ม. กรุงเทพฯ: พิฆเณศ พริ้นท์ติ้ง เซ็นเตอร์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2540). สารานุกรมศัพท์ดนตรีไทย ภาคคีตะ–ดุริยางค์. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมมิก.

ลมุล ยมะคุปต์. (2548). คุณานุสรณ์ครบรอบ 100 ปี ลมุล ยมะคุปต์. กรุงเทพฯ: คณะศิษยานุศิษย์.

วันทนีย์ ม่วงบุญ. (2557). ระบำสี่บท. ใน พิธีประกาศขึ้นทะเบียนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ ประจำปีพุทธศักราช 2557 (น. 29). กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.

วิเชียร อ่อนละมูล. (2568). สัมภาษณ์.

สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.

สบงศึก ธรรมวิหาร. (2540). ดุริยางค์ไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สวรรยา ทับแสง, & นัฏฐิกา สุนทรธนผล. (2560). การศึกษาวิธีการขับร้องเพลงระบำสี่บททางอาจารย์เจริญใจ สุทรวาทิน. วารสาร Veridian E-Journal มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 1730–1742.

สหวัฒน์ ปลื้มปรีชา. (2560). เครื่องหนัง: หน้าทับที่ใช้กับเพลงไทย. กรุงเทพฯ: มีน เซอร์วิช ซัพพลาย.