วิเคราะห์เดรัจฉานวิชาที่ปรากฏในคัมภีร์พระไตรปิฎก

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาเดรัจฉานวิชาที่ปรากฏในคัมภีร์พระไตรปิฎก 2) วิเคราะห์เดรัจฉานวิชาที่ปรากฏในคัมภีร์พระไตรปิฎก การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร

ผลการวิจัยพบว่า 1) เดรัจฉานวิชาที่กล่าวไว้ในพระไตรปิฎกทั้งในพระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสห้ามให้พระสาวกเรียนหรือผู้ประกอบพิธีกรรม เพราะจะเป็นการหลอกลวงเป็นช่องทางให้ผู้ที่เจตนาไม่บริสุทธิ์ใช้วิชานี้ว่าเป็นหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาจะมีผลเสียหายต่อธรรมวินัยส่งผลให้คำสอนที่เป็นหลักการที่สำคัญที่สอนอย่างมีเหตุผล มีแนวทางคำสอนที่เป็นวิทยาศาสตร์สามารถพิสูจน์ได้ 2) ทัศนะของพระพุทธศาสนาที่ต่อมีเดรัจฉานวิชามีลักษณะประนีประนอม ในมุมมองของจิตวิทยาพระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้พระอานนท์เรียนรตนสูตรเพื่อทำน้ำพระพุทธมนต์ให้กับชาวเมืองไพศาลีเพื่อขับไล่อมนุษย์ออกไปจากเมืองจนทำให้เมืองเกิดความสงบสุขจนประชาชนเกิดความเลื่อมใสน้อมนำเอาคำสอนของพระพุทธเจ้าไปแนวทางในการดำเนินชีวิต คำสอนของพระพุทธเจ้ามีหลายระดับแตกต่างกัน สาระสำคัญที่เป็นแกนกลาง การดำรงชีวิตอยู่ด้วยปัญญารู้เท่าทัน ไม่หลงงมงายตกเป็นทาสของกิเลสและความทุกข์ แม้อยู่ท่ามกลางกระแสสามารถทวนกระแสบางอย่างได้ มีชีวิตจิตใจที่เป็นอิสระ ควบคุมตนเองได้ ดังคำที่ว่า ปราชญ์ทั้งหลายกล่าวว่า ชีวิตของผู้เป็นอยู่ด้วยปัญญา เป็นชีวิตที่ประเสริฐสุด