การวิเคราะห์วาทกรรมในชั้นเรียนภาษาจีน: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

บทคัดย่อ

การวิเคราะห์วาทกรรมเป็นการวิจัยกระบวนการในชั้นเรียนลักษณะหนึ่งเพื่อให้เข้าใจการใช้ภาษาในห้องเรียน งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณลักษณะของวาทกรรมการใช้ภาษาในชั้นเรียนภาษาจีนเป็นภาษาที่สองในคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย กระบวนการวิจัยประกอบด้วยการอธิบายและวิเคราะห์ข้อมูลวาทกรรมในชั้นเรียน โดยมีองค์ประกอบ คือ รูปแบบปฏิสัมพันธ์ในชั้นเรียน ปริมาณการสนทนาของครูผู้สอนและนักศึกษา ประเภทของคำถามที่ครูใช้ และการให้ข้อมูลย้อนกลับของครู กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอนชาวจีนหนึ่งท่าน และนักศึกษาไทยชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาเอกภาษาจีนจำนวน 35 คนที่เรียนรายวิชาการฟัง-พูดภาษาจีน โดยผู้วิจัยได้เลือกบทเรียน 3 บทเรียนเพื่อเข้าสังเกตและบันทึกการเรียนการสอนในการศึกษาวาทกรรมในชั้นเรียน
ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบของวาทกรรมในชั้นเรียนของกลุ่มตัวอย่าง ใช้รูปแบบ IRF และปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้สอนกับนักศึกษาเป็นปฏิสัมพันธ์หลักของวาทกรรมในชั้นเรียน นอกจากนี้ พบว่า การสนทนาของครูมีปริมาณมากกว่าการสนทนาของผู้เรียน และผู้สอนใช้คำถามประเภท Displayed Question และให้ข้อมูลย้อนกลับเชิงบวกมากในชั้นเรียนภาษาจีนของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ทั้งนี้ ผลวิจัยนี้จะมีประโยชน์ต่อการสอนของครูเพื่อชี้แนะและส่งเสริมให้นักศึกษาได้สนทนาใน
ชั้นเรียนมากขึ้น